♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ می‌خرامد غزلی تازه در اندیشه ماشاید آهوی تو رد می شود از بیشه مادانهی سرخ اناریم و نگه داشته انددل چون سنگ تو را در دل چون شیشه مااگر از کشته‌ی خود نام و نشان میپرسیعاشقی شیوه ما بود و جنون پیشه ماسرنوشت تو هم ای عشق فراموشی بودحک نمی کرد اگر نام تو را تیشه ماما دو سرویم در آغوش هم افتاده به خاکچشم بگشا که گره خورده به هم ریشه ما ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * فاضل نظری *
