*~*~*~*~*~*~*~*
رزق و روزى دو گونه است
يک، روزى ای كه تو آن را مى جويى
و روزى ديگر كه آن تو را مى جويد
كه اگر تو در پى آن نروى، آن در پى تو خواهد آمد
پس غم سالَت را بر غمِ روزَت اضافه مكن
رزقِ هر روز، براى همان روز تو كافیست
اگر آن سال [كه غم روزى اش را مى خورى] از عمر تو باشد خداوند متعال فرداى هر روزى، قسمتِ آن روز را به تو خواهد داد
و اگر آن سال از عمر تو نباشد، غم روزى آن را چرا مى خورى؟
هيچ كس براى رسيدن به آنچه روزىِ توست، بر تو سبقت نمیگيرد
و هيچ غلبه كننده اى در به چنگ آوردن روزىِ تو، مغلوبت نمیكند
و رزقى كه برايت مقدّر شده بى درنگ به تو خواهد رسید
*~*~*~*~*~*~*~*
نهج البلاغة : الحكمت ۳۷۹
