ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ، ﻣﻦ ﺍﻣﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻢ ﭼﻤﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺭﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﮐﻪ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺳﺖ ﺻﺪ ﺑﺎﺭ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﯼ ﻏﻢ ﺑﻪ ﮔﻤﺎﻧﻢ؟! ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻮﻩ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺟﻬﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺗﻮ ﻣﻦ ﮐﻤﺘﺮﻡ ﺁﯾﺎ؟!؟ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﺎﻧﻢ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ ... ! ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺑﻤﯿﺮﺍﻥ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ * ناشناس *
