برو بچ قوانین این مدل پست ها اینطوریه هر کسی اندازه ی دو سه جمله داستان رو پیش ببره و جوری ادامه بدید که داستان به شکل یکنواخت باشه توجه کنید که رعایت نوبت خیلی مهمه من نوبت رو یاد آوری میکنم در آخر داستان رو داخل یه بخش از پاندا میزاریم خب داستان اینه ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ درست یادم نمی آید ولی از وقتی که خیلی کوچک بودم از از ۷سالگی به حس میکردم جایی در خانوادهدام ندارم نمیدانم شاید به خاطر افکار پریشان من بود یا دعوا های خانوادگی یا دیدن دوستانم که با چه ذوق و شوقی از مدرسه به خانه یشان میرفتند و هیچ احساس غم و اندوهی نداشتند
