ﮔﻔﺖ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﮔﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺳﺮ
ﻫﺴﺖ پنهاﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩ ﻫﺮ ﺑﺸﺮ
ﻻﺟﺮﻡ ﺟﺎﺭﯾﺴﺖ ﭘﯿﮑﺎﺭﯼ ﺳﺘﺮﮒ
ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻣﺎﺑﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﮒ
ﺯﻭﺭ ﺑﺎﺯﻭ ﭼﺎﺭﻩ ﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﮒ ﻧﯿﺴﺖ
ﺻﺎﺣﺐ اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﺎﺭﻩ ﭼﯿﺴﺖ
ﺍﯼ ﺑﺴﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﻭ ﭘﺮﯾﺶ
ﺳﺨﺖ پیچیده ﮔﻠﻮﯼ ﮔﺮﮒ ﺧﻮﯾﺶ
ﺍﯼ ﺑﺴﺎ ﺯﻭﺭ ﺍﻓﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﻟﯿﺮ
ﻫﺴﺖ ﺩﺭ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﮔﺮﮒ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﯿﺮ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﮔﺶ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺧﻠﻖ ﻭ خوﯼ ﮔﺮﮒ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﮔﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ
ﻭﺍﯼ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﮒ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭘﯿﺮ
ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻤﭽﻮ ﺷﯿﺮ
ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﻑ ﮔﺮﮒ ﭘﯿﺮ ...!
* فریدون مشیری *
