در زندان جمهوری اسلامی ايران بودم بلندگوي زندان درباره خوبی های ایران حرف می زد ناگهان ترانه ی " ایران ای سرای امید " از بلندگوی زندان پخش شد. تا که شنیدم زدم زیر گریه! هم بندم گفت : چرا گریه می کنی؟ گفتم: شاعر این ترانه منم! ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ هوشنگ ابتهاج
