در زندان جمهوری اسلامی ايران بودم
بلندگوي زندان درباره خوبی های ایران حرف می زد
ناگهان ترانه ی " ایران ای سرای امید " از بلندگوی زندان پخش شد.
تا که شنیدم زدم زیر گریه!
هم بندم گفت : چرا گریه می کنی؟
گفتم: شاعر این ترانه منم!
♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦
هوشنگ ابتهاج
