^^^^^*^^^^^

مثلا یه جاده قشنگ، آدم بار اول که میره فقط با حیرت نگاه میکنه و لذت میبره...اینقدی ک پلک نمیزنه
تا بار دوم که بخواد بره تو تصوراتش یه راه بهشتیه و بی تابه برا دوباره دیدنش
اما بار دوم دیگه لذت بار اولو نداره
شیب تندش پیچای خطرناکش و کلی عیب دیگشم میبینه...بازم لذت میبره ها.اما هیچیز اون تجربه اول نمیشه تازه ممکنه زده هم بشه و صد تا مشکل دیگه که بار اول ندیده بود رو ببینه
حالا داستان خیلی از رابطه های ماست.لذت بار اول تو ذهنمونه و بی تاب تجربه دوبارش
اما حواسمون باشه گیره پیچ و خما و دره های رابطه مجدد نشیم که دفعه اول ذوق و شوق دلمون باعث شده بود راحت ردشون کنیم و الان میخوایم با عقل و فکر ازشون بگذریم
:))

عمیر رضایی