♦♦---------------♦♦
مدتی بود در کافه‌ی یک دانشگاه کار میکردم و شب را هم همانجا می‌خوابیدم
دختر های زیادی می‌آمدند و می‌رفتند اما انقدر درگیر فکرم بودم که فرصت نمیکردم ببینمشان
اما این یکی فرق داشت
وقتی بدون اینکه مِنو را نگاه کند سفارش "لاته آیریش کرم "داد، یعنی فرق داشت
همان همیشگیِ من را میخواست
همیشگی ام به وقت تنهایی
تا سرم را بالا بیاورم رفت و کنار پنجره نشست و کتاب کوچکی از کیفش در آورد و مشغول خواندن شد
موهای تاب خورده‌اش را از فرق باز کرده بود و اصلا هم مقنعه اش را نگذاشته بود پشت گوش
ساده بود، ساده شبیه زن هایی که در داستانهای محمود دولت آبادی دل میبرند
باید چشمانش را میدیدم اما سرش را بالا نمی‌آورد
همه را صدا میکردم قهوه‌شان را ببرند اما قهوه این یکی را خودم بردم
داشت شاملو میخواند
بدون اینکه سرش را بالا بیاورد تشکر کرد
اما نه!
باید چشمانش را میدیدم
گفتم ببخشید خانم؟!؟
سرش را بالا آورد و منتظر بود چیزی بگویم
اما چشمان قهوه‌ای روشن و سبزه‌ی صورتش همراه با مژه‌هایی که با تاخیر بازو بسته میشدند فرمان سکوت را به گلویم دوخت، طوری که آب دهانم هم پایین نرفت
خجالت کشید و سرش را پایین انداخت
من هم برگشتم و در بین راه پایم به میز خورد وُ سینی به صندلی تا لو برود چقدر دست و پایم را گم کرده ام
از فردا یک تخته سياه کوچک گذاشتم گوشه‌ای از کافه و شعرهای شاملو را مینوشتم
هميشه می ایستاد و با دقت شعر‌ها را میخواند وُ به ذوقم لبخند میزد
چند بار خواستم بگویم من را چه به شاملو دختر جان؟!؟
این ها را مینویسم تا چند لحظه بيشتر بایستی تا بیشتر ببینمت و دل از دلم برود
شعرهای شاملو به منوی کافه هم کشید و کم کم به در و دیوار و روی میز و...
دیگر کافه بوی شاملو را میداد
همه مشتری مداری میکردند من هم دخترِ رویایم مداری
داشتم عاشقش میشدم و یادم رفته بود که باید تا یک ماه دیگر برگردم به شهرستان و پول هایی که در این مدت جمع کرده ام خرج عمل مادرم کنم.
داشتم میشدم که نه، عاشق شده بودم و یادم رفت اصلا من را چه به این حرف ها؟ یادم رفته بود باید آرزوهایم را با مشکلات زندگی طاق بزنم
این یک ماهِ رویایی هم با تمام روزهایی که می آمد و کنار پنجره مینشست و لاته میخورد تمام شد
و برای همیشه دل بریدم از بوسه هایی که اتفاق نیفتاد
مدتی بعد شنیدم بعد از رفتن‌ام مثل قبل می آمده و مینشسته کنار پنجره و قهوه‌اش را بدون اینکه لب بزند رها میکرده و میرفته
یک ترم بعد هم دانشگاهش را کلا عوض کرده بود
عشق همین است
آدم ها می‌روند تا بمانند
گاهی به آغوش یار
و گاهی از آغوش یار
چیز های هست که نمیدانی
علی سلطانی
وقتی یکی زیاد میخنده: فهمیدم دندوناتو مسواک زدی @~@~@~@~@~@ وقتی کسی نمیخنده: میدونستید خنده ادمو خشگل میکنه @~@~@~@~@~@ وقتی کسی جک میگه و شما خوشتون نمیاد: اینقدری ک تو نمک داری خیار شور نداره @~@~@~@~@~@ وقتی شما جک میگید و کسی خندش نمیاد: عجب قصه جالبی گفتم @~@~@~@~@~@ وقتی که کسی آهسته حرف میزنه : قیف بدم خدمتتون @~@~@~@~@~@ وقتی کسی بلند حرف میزنه: اروم تر الان پاره میشه @~@~@~@~@~@ وقتی کسی داره درس میخونه: بابا ان انیشتین؟ @~@~@~@~@~@ وقتی کسی با صدای بلند آواز میخواند و صدای بدی دارد: این انرژی ک داری استفاده میکنی حیفه ها.میتونی تو ضمینه ی دیگه ای امتحان کنی @~@~@~@~@~@ وقتی یکی تو جمع داره میگه همه دوس دارن با من دوس شن: خب جنس ارزون مشتری زیاد داره @~@~@~@~@~@ وقتی یکی داره از شاخ بودن تو فضای مجازی میگه: شاخ بودنت تو فضای مجازی مثل پولدار بودن توو جی تی ای میمونه @~@~@~@~@~@ وقتی جواب سوالی را نمیدانید: گوگل و واسه ادمایی مثل تو ساختن @~@~@~@~@~@ وقتی دیگران به شما حسودی و در حسرت شما هستند : عزیزم آسانسور خرابه.توکف بمون @~@~@~@~@~@ ادامه دارد 😊✋
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﻭﺍﺭﺩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﻴﭻ آدمى ﻧﺸﻮ ﻭ ﺯﻳﺮ ﻭ ﺭﻭﺵنکن ،حتى ﻋﺰﻳﺰﺗﺮﻳﻨﺖ
ﺯﻳﺒﺎﺗﺮﻳﻦ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻫﻢ که ﺑﻴﻞ ﺑﺰنى ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻳﻪ کرم ﺗﻮﺵ ﭘﻴﺪﺍ میکنی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ کسی ﺣﺴﺎﺩﺕ نکن ﺑﺨﺎﻃﺮ نعمتی که خدا به ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ
زیرا ﺗﻮ نمیدانی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻪ چیزی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﻭ غمگین ﻣﺒﺎﺵ ﻭقتی ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ چیزی ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮔﺮﻓﺖ
ﺯيرا ﺗﻮ نمى دانى ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭼﻪ چيزى ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ
همیشه شاکر ﺑﺎﺵ ﻭ ﺑﮕﻮ
❤️❤️ خدایا ﺷﻜﺮ ❤️❤️
* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *
لحظه سال تحویل،آرزوها توذهاهن آدم صف می کشند؛آن قدر که نمیدانی کدام را زودتر از بقیه،توی قلبت راه بدی
اما من میان همه آرزوهای ریز و درشت،یکی را هیچ وقت جا نمی گذارم:خدایا!هیچ بچه ای رو هیچ جای دنیا فراموش نکن
*!^^!^^^^!^^!*
سال ۱۳۹۸ مبارک
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
صد نامه فرستادم و صد راه نشان دادم
یا راه نمیدانی یا نامه نمیخوانی
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
مولانا
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ من درسم را خوب خوانده بودم آماده برای کنکوری موفق همه چیز داشت خوب پیش میرفت از روی برنامه قبلی با تست ادبیات شروع کردم که ای کاش این کار را نمیکردم سوال اول آرایه ادبی بود شعری از هوشنگ ابتهاج بسترم✳ صدف خالی یک تنهاییست و تو چون مروارید ✳گردن آویز کسان دگری و نتیجه این شعر ، کنکوری با رتبه افتضاح بود و من سر جلسه کنکور تمام داستان های خفته در این شعر را به چشم دیدم دیدم که اینگونه پریشان شدم همه سرگرم تست زدن و پسرکی سرگردان در خیابان نمیدانم هوشنگ ابتهاج را نبخشم یا مشاور را که گفت با ادبیات شروع کن ؛ حتما صد میزنی هیچ کدام فکر این جا را نکرده بودیم که قرار است طراح سوال با یک شعر نیم خطی گذشته را گره بزند به آینده فدای سرت دانشگاه آزاد زیاد هم بد نیست ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * علی سلطانی *
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم
