♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر سفر نكنی
اگر كتابی نخوانی
اگر به اصوات زندگی گوش ندهی
اگر از خودت قدردانی نكنی
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی

زمانی كه خودباوری را در خودت بكشی
وقتی نگذاری دیگران به تو كمك كنند
به آرامی آغاز به مردن می‌كنی

اگر برده‏ عادات خود شوی
اگر همیشه از یك راه تكراری بروی
اگر روزمرّگی را تغییر ندهی
اگر رنگ‏های متفاوت به تن نكنی
یا اگر با افراد ناشناس صحبت نكنی
تو به آرامی آغاز به مردن می‏كنی

اگر از شور و حرارت
از احساسات سركش
و از چیزهایی كه چشمانت را به درخشش وامی‌دارند
و ضربان قلبت را تندتر می‌كنند
دوری كنی
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی

اگر هنگامی كه با شغلت‌ یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نكنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نكنی
اگر ورای رویاها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
كه حداقل یك بار در تمام زندگیت
ورای مصلحت‌اندیشی بروی
تو به آرامی آغاز به مردن می‌كنی

امروز زندگی را آغاز كن
امروز مخاطره كن
امروز كاری كن
نگذار كه به آرامی بمیری

*0*0*0*0*0*0*0*

-----------------**--

دختری با مادرش مرافعه داشت. او بسیار عصبانی شد و از خانه بیرون رفت. پس از طی راه طولانی، هنگامی که از یک فروشگاه کیک عبور می کرد، احساس گرسنگی کرد. اما جیب دختر را بید خورده و حتی یک یوان هم نداشت

صاحب فروشگاه یک زن سالخورده مهربان بود. پیرزن دید که دختر درمقابل کیکها ایستاده و به آنها نگاه می کند، از وی پرسید: عزیزم، گرسنه ای؟ دختر سرش را تکان داد و گفت: بله، اما پول ندارم

پیرزن لبخندی زد و گفت: عیب ندارد. مهمان من هستی

پیرزن کیک و یک فنجان شیر برای دختر آورد. دختر بسیار سپاسگذار شد. اما فقط کمی کیک خورد و سپس اشکهایش بر گونه ها و روی کیک جاری شد. پیرزن از دختر پرسید: عزیزم، چه شده است؟

دختر اشکهایش را پاک کرد و گفت: چیزی نیست. من فقط بسیار از شما تشکر می کنم. با وجود آنکه شما من را نمی شناسید، به من کیک دادید. من با مادرم دعوا کردم. اما مادرم من را بیرون رانده و به من گفت: دیگر به خانه باز نگرد

پیرزن با شنیدن سخنان دختر گفت: عزیزم، چطور می توانی این گونه فکر کنی؟ من فقط یک کیک به تو دادم، اما تو بسیار از من تشکر می کنی. مادرت سالها برای تو غذا درست کرده است، چرا از او تشکر نمی کنی و چرا با او عوا می کنی؟

دختر مدتی سکوت کرد. سپس با عجله کیک را خورد و به طرف خانه دوید. هنگامی که به خانه رسید، دید که مادر در مقابل در انتظار می کشد
مادر با دیدن دختر بی درنگ خنده ای کرد و به دختر گفت: عزیزم، عجله کن غذا درست کرده ام. اگر دیر کنی، غذا سرد خواهد شد

در این موقع ، اشکهای دختر بار دیگر جاری شد. آری دوستان، بعضی اوقات، ما از نیکی و مهربانی دیگران تشکر می کنیم، اما مهربانی اعضای خانواده مان را نادیده می گیریم

-----------------**--

خیلی وقتا بدون اینکه متوجه بشی ،شاید کسی رو داخل خودش شکستی ،
بی سرو صدا بدون اینکه هیچکس بفهمه
شاید حتی خنده و لبخند از لبش نره
خم به ابرو نیاره



ولی اینو بدون خیلی راحت آدم ها میشکنند
...ای کاش میشد روی قاب چهره ی انسان ها مینوشتیم آرام تر
!! شکستنی است !!
شاید بهتر باشه بجای کوچیک کردن بقیه برای اینکه خودمون بزرگ بشیم ، بزرگ بشیم

زمونه ی خوبی نیست راحت میشکنند ، لگد مال میکنند ، تحقیر میکنند
راحت با آبرو و احساس کسی بازی میشه
... تقریبا یه مدل تفریح شده ، دلبستن ، دل شکستن ، آبرو ریختن
. . . اسمشم گذاشتن عشق ، فرهنگ ، کلاس




میگن قدیما خیلی بهتر بود
...ارتباطا کمتر بود ولی
قدر شناسی بیشتر بود
هر کس رو بخاطره خودش دوست داشتن نه بخاطره پولش و مقامش
ارزش ها درست بود ، سادگی بهتر از گرگ بودن بود
قلب و احساس آدما خیلی با ارزش بود ، بازیچش نمیکردند

زیر کرسی دور هم صفا بود ، صمیمیت بود
دلسوزوندن بود راز داری بود ، معرفت بود

... قدیمی باش
همیشه هر راهی بقیه میرن درست نیست

هنر اینه شکستنت ،تو نشکنی
... مثل بارون خدا باش ، کاری به این نداشته باش میخوای کجا بباری ، رو نمک زار شوره زار یا جنگل فقط ببار

***
یاده ننه سیگاری و بابُزرگ
یاده خونه کاهگلیشونو و بوی نمّه بارون
یاده چای نباتشون زیر کرسی ذغالی بخیر