♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از بین آدمای زندگیتون، دل‌نازکا رو بیشتر دوسشون داشته باشید
بیشتر هوای اونایی که دلشون قد گنجیشکه رو داشته باشید
همونا که زود میرنجن و به روت میارن ازت رنجیدن
ولی زودم میبخشنت و یادشون میره چی شده

همونا که زود عصبانی میشن و از کوره درمیرن و زودم آروم میشن و باز بهت لبخند میزنن
دل‌نازکا هیچوقت آدمای ترسناکی نیستن
هیچوقت ناامنت نمیکنن
چون دلِ اینکه کینه ازت بگیرن و بشینن نقشه برات بکشن ندارن
دل نازکا هیچوقت زمین نمیزننت

قدرِ اونا که دلشون زلالِ آبه و چشاشون آینه بدونید
فرشته‌های پاک و مهربون زندگی‌ان کسایی که با چند دهه سن و سر و شکل آدم بزرگا
هنوز قلبِ یه بچه دوساله تو سینه‌شون میتپه

روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت و بود.

*bi asab*

علت ناراحتی اش را پرسید.

شخص پاسخ داد:

در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.

سقراط گفت: چرا رنجیدی ؟



مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است.

سقراط پرسید: اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد.

آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی ؟

مرد گفت: مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.

سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟

مرد جواب داد: احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم.

*labkhand*

سقراط گفت: همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی،‌آیا کسی که رفتارش نا درست است، روانش بیمار نیست ؟

بیماری فکری و روان نامش “غفلت” است. و باید به جای دلخوری و رنجش نسبت به کسی که بدی می کند و غافل است دل سوزاند و کمک کرد.

پس از دست هیچ کس دلخور مشو و کینه به دل مگیر.

بدان که هر وقت کسی بدی می کند در آن لحظه بیمار است.

►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄



*goz_khand* دم خنده هاتون گرم *goz_khand*