سلام بر شوما
من مسا هستم و این آپدیت جدید من و اوسین برای سایته.

خوشحال میشیم اگه نظرتون رو بهمون بگید. :))))

سلام به همه خنگولستانی های قشنگوم
بلاخره بعد هزار و شونصد سال زیر ساخت خنگولستان رو تغییر دادیم و دست ساز اوردیمش بالا



مطمعنن ممکنه کلی مشکل و باگ داشته باشه برای اوایلش که نیاز به صبر و حوصله است


و امیدوارم تغییرات حالی به حالی کنه هممون رو

ماچ به همتون خوشگلای من

الهی به امید خودت

^^^^^*^^^^^

ارزش بعضی چیزا با به زبون آوردنش از بین می ره
این آخرِ بدبخت بودنه که به کسی بگی، گاهی حالم رو بپرس
همیشه دیدن یه پیام ناگهانی، شنیدن یه سلام بی هوا، از آدمی که انتظارش رو می کشی، می تونه حال و روزت رو عوض کنه
گاهی آدم خودش رو گم و گور می کنه، فقط به این امید که یه نفرِ بخصوص سراغش رو بگیره
بر خلاف تصور، خوشحال کردن آدمِ تنها، خیلی سخت نیست
فقط کافیه وانمود کنی به یادش هستی

پویا جمشیدی

..*~~~~~~~*..

استرس یه حفره کوچیکه، اولش کم عمقه، شاید اصلا به چشم نیاد ولی رفته رفته بدون هیچ هشدار جدی‌ای عمیق‌تر می‌شه تا جایی که وقتی چشم باز می‌کنیم، کیلومتر‌ها از سطح زمین دور شدیم
هر بار که دیگران از ما سواستفاده می‌کنن، یک قسمت از روحمون مثل نوار چسب کنده می‌شه، فرقی نمی‌کنه چند بار تلاش کنیم اون تیکه نوار چسب رو به جای اولش بچسبونیم به هر حال دیگه چیزی مثل روز اول نمی‌شه
بی‌خوابی یک شکنجه‌گره، مستقیم بر مغزمون شلاق می‌زنه و در حالی که از گوش، چشم‌ و بینی‌هامون خون ریزی می‌کنیم پاهامون رو می‌شکنه تا مطمئن شه قرار نیست دیگه از جای خودمون بلند شیم
تنهایی، هیولای زیر تخته، ولی دیگه فقط به اونجا محدود نمی‌شه، هر قدمی که بر می‌داریم درست پشت سرمونه، با موهای آشفته و دست‌های لرزون سعی داره خودش رو مخفی کنه اما عیان‌تر از هر واقعیته
افسردگی محکم در آغوشمون می‌گیره، انقدر محکم که برای نفس کشیدن شروع می‌کنیم به دست‌ و پا زدن اما این کمبود اکسیژن بی‌حسمون می‌کنه تا جایی که به زنده بودن شک می‌کنیم


کیمیا هویدا

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

دلم میخواست یه متن بلند بالاا بنویسم که دلم براتون تنگ شده
برا خل چل بازیامون
برا دعواا هامون
برا کامنت های با این جمله (تاییدنشود)
برا رابطه فامیلیمون
برا تک تک لحظات قشنگمون
ولی خب دیدم همین جملات کوتاه گویای همه چیز هستند
درسته که روزای خفن و باحالمون گذشت
از هم دور شدیم
زندگی ما رو تو خودش غرق کرد
و بزرگ شدیم..
ولیی خواستم بگم
هیچوقت اولین دوستای مجازیم فراموش نمیکنم
همیشه مشتاق دیدنشون میمونم
و همیشه از تهه تهه قلبم دوستشون دارم
💛🤍

..*~~~~~~~*..

بیشتر ما آدمهای دقیقه نودیم
قدر خوبیِ کسی که عاشقمان بود
را وقتی میفهمیم که چمدان به دست میرود
دقیقه نود یاد کارهایی که می‌توانستیم بکنیم و نکردیم می‌افتیم
دقیقه نود یاد حرف‌ها و کارهایی می‌افتیم که حالا بخاطر گفتن و انجام دادنشان پشیمان هستیم
امّا زندگی بازی فوتبال نیست
که در وقت‌های اضافی از روی شانس گل بکاریم. زندگی در همین لحظه دوست داشتن است
بخشیدن و دل کندن و مرهمِ روی زخم بودن را به لحظه بعد نگذاریم
دل خوش نکنیم به دقیقه نود، دل خوش نکنیم به وقت‌های اضافه
دلِ شکسته، عشقِ دیده نشده یک عمر هم کم است که مثل روز اولش شود

..*~~~~~~~*..

صدایی تلویزیون رو زیاد کرد و گفت: ماشالله جوون برازنده‌‌ایه برو و رو هم داره ، خدا برا پدر و مادرش حفظش کنه

گفتم : بله که برو و رو داره پس فکر کردی من برا چی میشینم پا تلویزیون برا همین برو و‌‌‌ رو ‌قشنگشه

گفت : خجالت هم خوب چیزیه مادر

اومدم جواب بدم که مجری تلویزیون صداشو بلند کرد و گفت : ما تو فیزیولوژی بدنمون جایگاه خندیدن دهان و لب و دندانِ و تو طول عمرمون یاد گرفتیم برا تشخیص خنده واقعی و غیر واقعی به چشم های طرف مقابلمون نگاه کنیم هیچ وقت هم نپرسیدم حالا چرا چشم ها چرا گوش ها نه چراا دست هاا نه

بعد مجری تلویزیون با حالت جدی گفت : بنظرتون اگه دست ها جایگاه خنده بودند الان دست هاتون میخندیدند یا نه به دست هاتون نگاه کنید که بعد اینکه از استدیو شمار دو برگشتیم کلی حرف با هم داریم که درباره اش بزنیم با مکثی گفت : بریم و برگردیم

دستام رو بالا بردم و آماده یه قد کشیدن حسابی بودم که گفت : ارغوان بنظرت دستا من میخندند ؟

با حالت کرخی ناشی از قد نکشیدن بلند شدم و رفتم پیشش نشستم دست هاشون تو دستم گرفتم گفتم : نمیدونم عزیز خودت چی فکر میکنی ؟

گفت : نمیدونم اگه میخندیدند که تو براشون کِرم نمیخریدی

با خنده گفتم : عزیز داری هر بهونه ای میاری که کِرم به دستهات نزنی آخه چه دشمنی با این کرم بدبخت داری هرچی هست بهتر از این حنا های زشت و نامرتبه

گفت : نگو اینجوری این حنا ها رو عبدالله خدابیامرز دو سه ماه پیش رو دستام گذاشت این آخریا چشماش درست نمیدید که اینطوری شده وگرنه جوون و برنا که بود موقعی که میخواست برام حنا بزاره چنان طرح و نقشی میکشید که بیا و ببین

گفتم : حالا چرا خودت حنا نمیزاشتی

گفت : آخه همون روز حنابندون فهمید من از بوی حنا بدم میاد خودش برام گذاشت

خنده ای کرد و گفت : یادش بخیر همون شب در گوشم گفت زنم که شدی تا آخر عمر خودم برات حنا میزارم دیگه با این حرفی که زد پاش رو بیل موند و تا آخر عمرش برام حنا میزاشت خدابیامرزدش

لبخندی زدم‌و گفتم : بنظرت دست هایی که یه عمر پذیرای تحفه‌ی حنایی رنگ یار بودند میخندند یا نمیخندند

گفت : والا مادر منکه سر در نمی‌یار تو چی میگی ولی

تا خواست حرفش‌‌و ادامه بده توجه‌ش به مجری تلویزیون جلب شد و سکوت کرد

مجری گفت : خندیدن دست ها به این معنی نیست که دست های بدون چین و چروک داشته باشیم یا اینکه جای هیچ زخمی رو دست هامون نباشه شاید همون طرف با هر زخمی که رو دست به وجود اومده یه خاطره داشته باشه البته اینم باید اضافه کنم زخم هایی که ناخودآگاه رو دست ایجاد شده رو عرض میکنم نه زخم های که متاسفانه خودآگاه ایجاد میشن

صداشو صاف کرد و گفت : از بحثمون خارج نشیم بله داشتم خدمتون عرض میکردم گاهی وقتا هر چین و چروکی رو دست هر رنگی هر زخم ناخدآگاهی رو دستامون میتونه برامون تداعی یه خاطره تلخ و شیرین باشه که الان با یادآوری شون لبخند میزنیم یا ناراحت میشیم این یعنی دستا های ما روح دارند و میتونند لبخند بزنن یا حتی بعضی وقتا گریه کنن

♥♥.♥♥♥.♥♥♥

بعضی ﭼﻚﻫﺎ ﺩﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛ﺗﺎ ﺍﻣﻀﺎﻱ ﺩﻭﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ نقد ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ،ﺣﺘﯽ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﻭﻡ،ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻫﻞ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻫﻢ ﺍﻣﻀﺎ ﻛﻨﻨﺪ،ﻫﻴﭻ ﻓﺎﻳﺪﻩﺍﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺑﺎﻧﻚ ﻓﻘﻂ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻣﻀﺎ ﺭﺍ ﻣﻲﺷﻨﺎﺳﺪ
ﺣﺎﻝ، ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﻔﺘﺪ، ﻣﺜﻞ ﭼﻚ دﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ
ﻳﻚ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ ﻭ ﻳﻚ ﺍﻣﻀﺎﯼ ﺩﻳﮕﺮﺵ ﺧﻮﺍﺳﺖ خدﺍست
ﺗﺎ ﺍﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﻫﻴﭻ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ،ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ

‏«اگر تیغ عالم بجنبد زجای»
«نبرّد رگی تا نخواهد خدای»

ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻲ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﺑﺮﻭﻳﺖ ﺭﺍ ﻣﻲﺭﻳﺰﻡ، سکه ﻳﻚ ﭘﻮﻟﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ، ﻛﺎﺭﯼ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻛﻪ ﺳﻨﮓ ﺭﻭﻱ ﻳﺦ ﺷﻮﯼ،ﺑﻼﻳﯽ ﺳﺮﺕ ﻣﻲﺁﻭﺭﻡ ﻛﻪ ﻣﺮﻍﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻨد
ﻫﻴﭻ ﻧﺘﺮﺱ
ﭼﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﭼﻚ ﺩﻭ ﺍﻣﻀﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻣﻀﺎﻱ ﺩﻭﻡ ﻣﺎﻝ ﺧﺪﺍﺳﺖ
ﻳﻌﻨﯽ ﺍﻭ ﻫﻢ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﺎ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﺗﻮ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺍﻭ ﻳﺎ ﻧﻤﻲﺧﻮﺍﻫﺪ،ﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ، ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺗﻮﺳت
‏«ﻫﺮ ﭼﻪ ﺁﻥ ﺧﺴﺮﻭ ﻛﻨﺪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮﺩ‏»