^^^^^*^^^^^

حاتم را پرسیدند که

هرگز از خود کریمتر دیدی؟

گفت : بلی، روزی در خانه غلامی یتیم فرود آمدم و وی ده گوسفند داشت

فی الحال یک گوسفند بکشت و بپخت و پیش من آورد. مرا قطعه‌ای از آن خوش آمد، بخوردم


گفتم

والله این بسی خوش بود

حاتم ادامه داد


غلام بیرون رفت و یک یک گوسفند را می‌کشت و آن موضع را می پخت و پیش من می‌آورد و من از این موضوع آگاهی نداشتم. چون بیرون آمدم که سوار شوم، دیدم که بیرون خانه خون بسیار ریخته است. پرسیدم که این چیست؟

گفتند: وی همه گوسفندان خود را بکشت

وی را ملامت کردم که: چرا چنین کردی؟

گفت: سبحان الله ترا چیزی خوش آید که من مالک آن باشم و در آن بخیلی کنم؟

پس حاتم را پرسیدند که:تو در مقابله آن چه دادی؟

گفت: سیصد شتر سرخ موی و پانصد گوسفند

گفتند:پس تو کریمتر از او باشی

گفت: هیهات! وی هر چه داشت داده است و من آز آن چه داشتم و از بسیاری، اندکی بیش ندادم

^^^^^*^^^^^

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

سائلی به گروهی رسید که طعام می خوردند، گفت: سلام بر شما ای بخیلان

گفتند: ما را بخیل چرا گفتی؟

گفت: با تکه ای نان سخنم را تکذیب کنید

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

-----------------**--

مستمندی به سرای بخیلی درآمد، دق الباب کرد و گفت: نقل است که تو از اموال خود، نذر نیازمندان کرده ای و من در نهایت فقرم، مرا کفافی ده

گفت: من نذر کوران کرده ام

گفت: من کور هستم که اگر بینا می بودم از سرای رحمت خداوند به خانه چون تویی نمی آمدم

-----------------**--

***

اميرمؤمنان علی (ع) مقدار پنج وسق (حدود پنج بار) خرما براى مردى فرستاد، آن مرد شخصى آبرومند بود و از كسى تقاضاى كمك نمى كرد، شخصى در آنجا بود به على (ع) گفت : آن مرد كه تقاضاى كمك نكرد، چرا براى او خرما فرستادى ؟ بعلاوه يك وسَق براي او كافى بود

 امير مؤمنان على (ع) به او فرمود: خداوند امثال تو را در جامعه ما زياد نكند، من مى دهم تو بخل مى ورزى ، اگر من آنچه را كه مورد حاجت او است ، پس از سؤال(درخواست) او، به او بدهم ، چيزى به او نداده ام بلكه قيمت چيزى (آبروئى) را كه به من داده ، به او داده ام ، زيرا اگر صبر كنم تا او سؤ ال كند، در حقيقت او را وادار كرده ام كه آب رويش را به من بدهد، آن روئى را كه در هنگام عبادت و پرستش خداى خود و خداى من ، به خاك مى سائيد

***

***

***

*narahat*

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

التماس دعا

*narahat*