♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

کودک که بود آرزو کرد بزرگ شود
بزرگ شد... بزرگ که شد آرزو کرد کودک شود، اما نشد

کودک که بود آرزو کرد مثل بزرگتر ها یک شب بیدار بماند... بیدار ماند ، بزرگ که شد آرزو کرد یک شب راحت بخوابد، اما نشد

کودک که بود آرزو کرد حافظه ی قوی ای داشته باشد... حافظه اش قوی شد! بزرگ که شد آرزو کرد همه چیز را فراموش کند، اما نشد

کودک که بود آرزو کرد یک بار تنها به مدرسه برود، تنها رفت! بزرگ که شد آرزو کرد تنهایی را ترک کند، اما نشد

کودک که بود آرزو کرد به خواسته های دنیای کودکی اش برسد... رسید
بزرگ که شد آرزو کرد به خواسته ی دلش برسد، اما
شب آرزوهاست
یک امشب را کودک باش

با دل کودکی‌ات آرزو کن
میدانی کودک ها خیلی زود به آرزوهایشان میرسند


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

🗯 حسین حائریان

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
غلامی کنار پادشاهی نشسته بود
پادشاه خوابش می آمد، اما هر گاه چشمان خود را می بست تا بخوابد، مگسی بر گونه او می نشست و پادشاه محکم به صورت خود می زد تا مگس را دور کند
مدتی گذشت، پادشاه از غلامش پرسید

«اگر گفتی چرا خداوند مگس را آفریده است؟»
غلام گفت
خداوند مگس را آفریده تا قدرتمندان بدانند بعضی وقت ها زورشان حتی به یک مگس هم نمی رسد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
خب گاهی اوقات آدم هوس می کند تنها باشد
خودش باشد و خودش
نه این که آدم منزویِ گوشه گیر
یا افسرده یا
این که از اطرافیانش فراری باشد،نه
گاهی آدم نیاز دارد
به خودش استراحت بدهد
و برای چند روزی هم که شده
برای خودش زندگی کند
موسیقی مورد علاقه اش را گوش بدهد
کتابِ مورد علاقه اش را بخواند
هر وقت که دلش خواست بخوابد
هروقت دلش خواست بیدار شود
تنهایی قدم بزند
و ساعت ها در فکر فرو برود
بدونِ اینکه لازم باشد
برای رفتارش توضیحی به کسی بدهد
بدون اینکه نگران باشد
که ای وای غذایش دیر شد
ای وای امروز خانه را گردگیری نکرد
،ای وای درآمدم برای این ماه کفایت نکرد
و هزار فکر و استرسِ دیگر
گاهی به تنها بودنِ اطرافیانتان رضایت بدهید
اجازه بدهید بار روی دوشش را کم کند باور کنید روح و روانش جانِ تازه می گیرد
و با حس و حالی بهتر به شما بازمی گردد

^^^^^*^^^^^

حسین جان
تمام کوچه ها سیاه پوشِ تواند
دل ها را نمی دانم
فکر ها را نمی دانم
تو برای "شُهرت" نرفته بودی
تو رفتی تا انسانیت را بیدار کنی
تو یار می خواستی‌ ، نه عزادار
کاش لا اقل عزاداری هایمان بیش از این ها از سرِ دل می بود
شاید اگر بود
هیچ آدم بی پناهی نبود که شب های خود را توی کارتن صبح کند
یا کودکی ، که روی بالینِ سنگ ها بخوابد
یا انسانی که از گرسنگی و فقر بمیرد
عزاداری هایمان اگر واقعی بود
ریشه ی فقر را می خشکاندیم
ریشه ی ظلم را می سوزاندیم
و گرنه لعن کردنِ آدم هایی که چند صد سال پیش مرده اند ، راحت ترین کارِ دنیاست

..*~~~~~~~*..

مرد تنهای میانسال که به خوبی و خوشی در خانه‌اش زندگی می‌کرد، یک روز بعدازظهر مثل هرروز از سر کار به خانه‌اش می‌رفت که یک‌مرتبه یک کتاب تقریباً ۲۰ برگ جلوی در خانه پیدا می‌کند
مرد سواد درست و حسابی نداشت و فقط کلمات ساده را می‌توانست بخواند، اما وسوسه می‌شود که کتاب را بردارد
وقتی کتاب را باز می‌کند و نوشته‌هایی را می‌بیند که به زبان فارسی نیستند و نمی‌تواند آنها را بخواند، حدس می‌زند که این قرآن است و گناه دارد که روی زمین باشد، پس آن را به خانه‌اش می‌برد
وقتی توی خانه دوباره کتاب را باز می‌کند؛ یک صفحه می‌آید که بزرگ نوشته:

برگردون

مرد کتاب را می‌بندد. فکر می‌کند خیالاتی شده یا شاید، چون دارد پیر می‌شود، چشمانش ضعیف شده‌اند. سپس، چون انگشتش را لای کتاب گذاشته و همان صفحه را نگه داشته بود، دوباره همان صفحه که کلمه

برگردون

نوشته بود را می‌آورد که می‌بیند هنوز هست، رنگ نوشته قرمز شده و به علاوه یک تار موی دراز هم در همان صفحه وجود دارد.
مرد که کم‌کم دارد می‌ترسد، به تار مو دست نمی‌زند و به صفحه بعدی که می‌رود، می‌بیند که نوشته:

تار موی منو از این کتاب دور کن دورکن دورکن

مرد میانسال کتاب را روی تلویزیون می‌گذارد و می‌گوید: «این دیگه چه مسخره بازی‌ایه!» بعد با خودش می‌گوید: «شاید به خاطر خستگی کاره یا بخاطر سوزش چشمامه، بهتره برم بخوابم.»
مرد می‌خوابد. بلند که می‌شود، می‌بیند که هوا در حال تاریک شدن است. می‌رود دست و صورتش را شسته و وضو بگیرد تا نماز مغرب و عشا را بخواند
وقتی از اتاق خواب به هال می‌آید، یک نگاه هم به در هال می‌اندازد و یک‌هو می‌بیند که در ورودی ساختمان باز است و یک زن با یک چادر سفید پاک جلوی در هال ایستاده و تکان نمی‌خورد. مرد جلوتر می‌رود و می‌گوید: «خانم شما اینجا چیکار می‌کنید؟ شما کی هستید؟» زن هیچ جوابی نمی‌دهد. مرد هرچیز دیگری می‌گوید، هر اِهِن و اوهونی می‌کند و هرکاری می‌کند، زن نمی‌رود و عکس‌العملی نشان نمی‌دهد.

با خودش می‌گوید: «چیکارکنم خدایا؟ اگه به پلیس زنگ بزنم همه همسایه‌ها و اهل محل حرف درمیارن و هزار جور حرف و حدیث پشت سرم میگن و میگن این زن چرا تو خونه این همه آدم توی خونه اون رفته؟ من که کاری به کارش ندارم اونم یک زنه چیکار می‌تونه بکنه؟ اصلاً شاید جا و پناهی نداره اومده امشب رو توی خونه من بگذرونه! و خجالت کشیده داخل خونه بشه پس جلوی در هال وایستاده!»

بعد در ساختمان را می‌بندد و قفل می‌کند و هرچه به زن می‌گوید حداقل بیا روی مبل بنشین، زن هیچ توجهی نمی‌کند. مرد هم نمازش را می‌خواند و شام می‌خورد و نوبت به خواب می‌رسد. می‌رود که بخوابد. چراغ‌ها را خاموش می‌کند. بعد نصف بدنش را زیر پتو می‌کند. چشم‌هایش باز است و خوابش نمی‌برد.
همینطوری که چشم‌هایش باز است، می‌بیند که یک سایه سیاه تاریک نزدیکش می‌شود و متوجه می‌شود که همان زن جلوی در است. زن چادرش را یک گوشه پرت می‌کند و مو‌های دراز زرد و ژولیده‌اش با یک لباس پاره پاره و با چشم‌های قرمز و صورت سوخته‌اش به مرد نگاه می‌کند.

زن ناگهان روی سر مرد می‌پرد و به شدت گلوی مرد را فشار می‌دهد و می‌گوید: «بهت گفتم کتاب رو برگردونی سرجاش، تو گوش نکردی. بهت گفتم تار مو رو از کتاب دور کنی، ولی تو اعتنایی نکردی. اصلاً چرا کتاب رو برداشتی؟ دوست من اونجا خودشو آتیش زده و این کتاب باید اونجا باشه. فردا اول وقت کتاب رو برمی‌گردونی سرجاش و تار موی منو از اون کتاب دور می‌کنی.»

مرد که درحال خفه شدن است، به نشانه تأیید سرش را پایین پایین می‌کند و زن هم گردنش او را رها می‌کند.
زن در حال رفتن است که مرد از پشت سرش می‌گوید: «اصلاً این موضوع که برای تو اینقدر مهمه چرا خودت کتاب را نمی‌بری و تار موت رو از کتاب دور نمی‌کنی؟» زن سریع برمی‌گردد و درحالی‌که چشم‌های قرمزش در حال جوشیدن است، می‌گوید: «من توانایی نزدیک شدن به اون کتاب رو ندارم احمق!» و چادرش را برمی‌دارد و می‌رود. مرد نگاهش به پا‌های زن که می‌افتد، می‌بیند که پا نیست و سم خر است

زن به در ساختمان که می‌رسد مرد می‌گوید: «در قفله صبر کن من...» یک‌مرتبه می‌بیند که زن از در رد می‌شود. مرد حیرت‌زده می‌ماند و با ترس و لرز می‌خوابد

فردا صبح اول وقت همان کار‌هایی را که زن گفته، انجام می‌دهد و به زندگی آرام سابقش دست پیدا می‌کند و از این بابت خیلی خوشحال است؛ و بد به حال کسی که غافلانه آن کتاب را
....

*~~~*****~~~*

حلزون مي‌تواند 3 سال بخوابد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

به طور ميانگين مردم از عنكبوت بيشتر مي‌ترسند تا از مرگ

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

اگر جمعيت چين به شكل يك صف از مقابل شما راه بروند، اين صف به خاطر سرعت توليد مثل هيچ‌وقت تمام نخواهد شد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

خطوط هوايي آمريكا با كم كردن فقط يك زيتون از سالاد هر مسافر در سال 1987 توانست 40000 دلار صرفه‌جويي كند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

ملت آمريكا بطور ميانگين روزانه 73000 متر مربع پيتزا مي‌خورند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

چشم‌هاي شترمرغ از مغزش بزرگتر است

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بچه‌ها بدون كشكك زانو متولد ميشوند. كشكك‌ها در سن 2 تا 6 سالگي ظاهر مي‌شوند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

كوبيدن سر به ديوار 150 كالري در ساعت مصرف مي‌كند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

پروانه‌ها با پاهايشان مي‌چشند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

کانادا یک واژه هندی به معنی روستای بزرگ می باشد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

سوسکها سریعترین جانوران ۶ پا می باشند با سرعت یک متردرثانیه

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

جلیقه ضد گلوله ،برف پاک کن شیشه خودرو و پرینتر لیزری همگی اختراعات زنان می باشد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

خرگوشها و طوطی ها بدون نیازبه چرخاندن سرخود قادرند پشت سرخود را ببینند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

سگهای شهری بطورمتوسط ۳ سال بیشتر از سگهای روستائی عمرمی کنند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

درامریکا سالانه ۱۵نفر بر اثر گازگرفتگی توسط سگها جان خود را از دست می دهند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مادروهمسرگراهام بل مخترع تلفن هر دو ناشنوا بودند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
۱۰ % وزن بدن انسان (بدون آب ) را باکتریها تشکیل می دهند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

۱۱% جمعیت جهان را چپ دستان تشکیل می دهند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از هر ۱۰ نفر یک نفر در سراسر جهان در جزیره زندگی می کند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

۹۸ % وزن آب از اکسیژن تشکیل یافته است

*~~~*****~~~*

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

باید خودم را ببرم خانه

باید ببرم صورتش را بشویم

ببرم دراز بکشد

دل‌داری‌اش بدهم، که فکر نکند

بگویم که می‌گذرد، که غصه نخورد

باید خودم را ببرم بخوابد

من خسته است

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

علیرضا روشن

آب را گل نكنید
شاید از دور علمدار حسین
مشك طفلان بر دوش
زخم و خون بر اندام
می رسد تا كه از این آب روان
پر كند مشك تهی
ببرد جرعه آبی برساند به حرم
تا علی اصغر بی شیر رباب نفسش تازه شود و بخوابد آرام
آب را گل نكنید

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪