روزی روزگاری شیخ و مریدان در راه بودن برای رسیدن به میدان شهر

شیخ که فشار ریق بر او حائل شده بود یه دست به باکسن خویش گرفته بود و زیکزاک تند تند راه میرفت
و از مریدان جلوتر بود

و مریدان نیز پشت سره شیخ راه می آمدن و راه رفتن شیخ را در آن حالت مسخره میکردند و چون خری چموش عرعر میکردند و میخندیدن



همیطوری که شیخ از آنها جلوتر بود

کاکول ستار شیرازی ، خود را سریع به شیخ رساند

و گفت یا شیخ من سبزی فروشی در کنار رودخانه میشناسم که ،مرا خیلی بیشتر از شما ، احترام میگذارد و احترام بیشتری نسبت به شما برایم قائل است و مرا والا مقام مینامد

شیخ که بسیار تحت فشار بود همی خواست از همکلامی با کاکول ستار فرار کند
ولی او که بسیار پلید و خبیث بود هی گیر سه پیچ داده بودندی
که شیخ اگه باور نمیکنی بیا بریم پیشش

و دست شیخ را گرفتندی و زوری زوری به سمت رودخانه بردندی


و سبزی فروووش تا چشمش به کاکول ستار افتاد
از جای برخواست و گفت جناب والا مقام ، خوش آمدید ، حتمن برای خرید سبزی بر من منت نهادید ، چه میخواهید ؟؟

کاکول ستار که بسیار سرمست و خوشنود از چاپلوسیه سبزی فروش بود

برق خوشحالی از خشتکش به هوا خواست و رو به شیخ گفت

شیخ ریدم در ریشت ، توجه نمودی ؟؟


سپس مرده سبزی فروش ، رو به کاکول ستار گفت ، والا مقام جان ، به نظرتان شیخ نیز سبزی میخواهد ؟؟

شیخ اندکی دست به خشتک برد و گفت

عمو سبزی فروش
سبزی فروش گفت بعله ؟؟
شیخ دوباره فرمود : سبزی کم فروش
سبزی فروش گفت بعله ؟؟
سبزیت باریکه ؟؟ _ بله
شبهات تاریکه ؟؟ _ بعله






مریدان که دیدن مکالمه بین سبزی فروش و شیخ ریتمیک است شروع کردن به قر دادن و رقصیدن

*tombak* *akhmakh_dance*

عمو سبزی فروش _ بععععله ؟؟
سبزی گِل داره _ بعله
درد و دل داره _ بعله
عمو سبزی فروش _ بععععله ؟؟


خلاصه عمو سبزی فروش که گریپاژ کرده بود و شرطی شده بود
هرچی که شیخ میگفت ، او همانطور که قر میداد

میگفت بعله


شیخ در ادامه فرمود

عمو سبزی فروش _ بعععله ؟؟
منو دوستم داری _ بععععله
عمو سبزی فروش _ بعله
من نعنا میخوام _ بعلههه
تو رو تنها میخوام _ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله
من ترب میخوام _بعله
تو رو یه ربع میخوام _ بعله

:khak: :khak:

مریدان بعد از شنیدن این قسمت شعر
در حالی که قر میدادند و میگفتن بعله بعله
شروع به جفت گیری با هم کردند

شیخ همچنان ادامه میداد


عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
سبزیت آشیه ؟؟ بعله
عمه ات لاشیه ؟؟ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله
تو که دوستم داری _ بعله
میخوام برینم _ بعله
خیلی میرینم _ بعله

سپس شیخ در حالی که در حال قر دادن بودند شروع کرد در مغازه سبزی فروش ریدن
و برای اینکه کسی متوجه نشه همیطوری به شعر ادامه میداد بقیه هم قر میدادند


عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله

یکم مونده فقط _ بعله
دیگه آخراشه _ بعله

عمو سبزی فروش _ بعله
دستمال نداری ؟؟ _ بعله

کونم گوهیه _ بعله
دستمالو بده _ بعله

روزنامه بده _ بعله

سپس شیخ دستمال و روزنامه را گرفت و باکسن کون خود را پاک کرد

و ادامه داد

عمو سبزی فروش _ بعله
ستار میگوزه _ بعله
خیلی میگوزه _ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
ستاره چه اَخه _ بعله
هی میترکه _ بعله

*palid* *palid*
خلاصه همیطوری شیخ با ریتمیک خوندن این آهنگ همه را هیپنو تیزم کرده بود

و یواش یواش از سبزی فروش دور شد

سبزی فروش هم همچنان در حال قر دادن بود و میگفت بعله

که نا گهان به خود آمد و دید شیخ روی سبزی ها و تراوز و مغازه و خودش و در و دیوار و همه ریده است

در مسیر برگشت شیخ دست به گردن کاکول ستار انداخت و در حالی که



مریدان همچنان در حالی که میگفتن بعله بعله به سرو کله ی هم میکوبیدن و دنبال شیخ و کاکول ستار می آمدن

به کاکول ستار گفت این سبزی فروش آدم شل مغزی است ، زیاد به حرف هایش اعتنا نکن ، او به اردکی که در مغازه دارد هم میگوید والا مقام

کاکول ستار بعد از شنیدن این از خود بی خود شد و با سرعت زیاد شروع به قر دادن کرد و منفجر شد

*miterekonamet* *miterekonamet*


و از وی چند تکه خشتک و یک پیژامه آبی راه راه به دست آمد که خاکش کردند تا کاکول ستاری دیگر رشد کند و سبز شود

*ghalb* *ghalb*

باشد که رستگار شود و خدایش لعنت کناد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

داستانک های شیخ و مریدان ، نوشته شده و طنز پردازی شده توسط برو بچه های خنگولستان

*ghalb_sorati* دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati*

نوستالوژی | خاطرات خنده دار | خاطرات دهه شصتی ها | خاطرات مشترک دهه شصتی ها | یادش بخیر قدیما | خاطرات دوران بمباران | خاطرات دوران جنگ | خاطرات قدیمی | خاطرات دهه شصتی ها | دهه شصتی ها | خاطرات مدرسه دهه شصتی ها | خاطرات باحال دهه شصتی ها | خاطرات تلخ | خاطرات تلخ دهه شصت | نسل سوخته | نسل سوخته دهه شصت | خاطرات قدیمی از دهه شصت | خاطرات دهه شصت | دهه شصتیا | دهه 60 | خاطرات دهه شصت | خاطرات دهه 1360

ما دهه ی شصتی ها کلا بچگیمون..نوجوونی مون..جوونیمون و خلاصه زندگیمون تومنی پنج زار با همه فرق داشت

حالا چطور ؟

میگم خدمتتون

دوره ی ما دوره ی کمبود بود..هرچی رو حساب کنید ما کمبود داشتیم

^^^^^*^^^^^

دوره ی ما یه چیزی بود بهش میگفتن کوپن
بعدها شد کالابرگ ولی همه بهش همون کوپن میگفتن
کوپن یه تیکه کاغذ بود که جزو اوراق دولتی حساب میشد
تا اوایل دهه ی هشتاد هم هنوز کاربرد داشت
اصل این طرح بر میگشت به بعد انقلاب و کمبود کالاهای اساسی

اقلامی مثل
قند و شکر..روغن نباتی..چای..برنج..پنیر..و اینا کوپنی بود و گاهی توزیع میشد..مثلا کوپن شماره ی فلان برا دریافت روغنه و تا فلان تاریخ اعتبار داره

حالا هر خانواده ای هم بسته به جمعیتش کوپن داشت

^^^^^*^^^^^

یه تجارتی هم کنارش صورت میگرفت که همون خرید و فروش کوپن بود و یه عده همیشه یه جاهای خاصی از شهر پاتوق میکردن و کارشون خرید و فروش کوپن بود که البته غیرقانونی هم مثلا بود

وقتی هم که کوپن اعلام میشد
مغازه هایی که توزیع کننده بودن جلوشون یه صفی تشکیل میشد که لااله الا الله

میخواست چندین ساعت تو صف بودی تا نوبتت بشه

^^^^^*^^^^^

یه چیزایی هم بود که کوپنی نبود
اما خریدشون دردسرهای خاص خودشو داشت

مثل شیر پاستوریزه

اون جناب شیر هم مث حالا کم چرب و پرچرب و نیم چرب نبود
فرادما و این چیزا هم معنا نداشت
شیر کاکائو و شیر موز و اینا هم جزو نوشیدنیهای از ما بهترون بود و عمومیت نداشت
هرچند
به این هرتی هم پیدا نمیشد هر جایی

^^^^^*^^^^^

شیر فقط یه مدل بود
شیشه ای
اونم تا نزدیکای سال 1366 شیشه ش کوچیک و نیم لیتری بود
بعدا شیشه ها یک لیتری و بزرگ شدن

^^^^^*^^^^^

اما خرید شیر هم یه داستانی برا خودش داشت
اول که باید از قبل شیشه ی شیر رو میخریدی و همراه خودت میبردی مغازه و تحویل میدادی تا بهت یه شیشه ی پر از شیر بدن
به هر نفر هم بیشتر دوتا شیشه شیر نمیدادن تا گیر همه مثلا بیاد
پس بنابراین میشد کل اعضای یک خانواده و بعضا یک فامیل رو توی یک صف شیر زیارت کرد
حالا بگذریم از اینکه اگه صاحب مغازه اونا رو میشناخت بهشون شیر نمیداد و جنگ جهانی صورت میگرفت

^^^^^*^^^^^

یه قانون نا نوشته هم بود که گاهی باید برا خرید دوتا شیشه شیر..یه خامه هم میخریدی
تا بهت شیر بفروشن

یه چیزی هم تا فراموش نکردم بگم

درب شیشه ی شیر
نه مث حالا درب پیچی بود و نه پلمپ داشت
یه تیکه فویل آلومینیوم بود با آرم شرکت شیر بصورت گِرد
که با کوچکترین ضربه و فشاری هم فرتی باز میشد
تاریخ انقضای شیر هم فقط یک روز بود..نه بیشتر

^^^^^*^^^^^

با همه ی این اوصاف
اون شیرها یه طعم خوبی داشتن
خیلی خوشمزه بودن

دلیلش شاید این بود که بعلت وجود رگه هایی از انصاف و مروت بین خلق الله

هنوز به شیر آب نمیبستن..یا کم میبستن
شایدم بعلت نداشتن تکنولوژی تولید کره یا هرچیزی
همه ی چربی شیر رو نمیتونستن بگیرن
و به این دلایل
شیر هنوز طعم و کیفیت خوبی داشت

^^^^^*^^^^^



یادش بخیر


*@@*******@@*


دهه شصتیا ◄ 

برا دهه ی شصتیها
جنگ یه رکن اصلی تو زندگیشون بود
بصورت واقعی لمسش نکردن
اما تا الی الابد تو ذهنشون حک شد

برا منی که لبه ی دهه ی شصت و دهه ی پنجاه بودم
جنگ واقعی تر بود.چون متولد سال 1360هستم

^^^^^*^^^^^

خلاصه

اول ابتدایی که رفتیم گاهی صدای آژیر خطر میومد و ما رو مث گله ی گوسفند هل میدادن تو پناهگاهایی که تو مدارس اون زمان ساخته بودن
بعدشم اژیر زرد و سفید و دوباره زندگی گل و بلبل میشد
حالا بگذریم از وقتایی که صدای ضدهوایی و انفجار بمب همه ی ترس رو تو وجودمون هویدا میکرد

^^^^^*^^^^^

سال 67 بود و اخرای جنگ
صدام نامرد با موشک به جنگ شهرها اومده بود
خونه ی ما تو شیراز تو محله ی ابیوردی بود و بالای کوه
بالای خونه ی ما دانشگاه شیراز واقع شده بود..یه توپ ضدهوایی هم اونجا گذاشته بودن برا دفاع از شهر مقابل حمله ی هوایی و موشکی

القصه
همون زمونا تازه داشتن محله ی ما رو گاز کشی میکردن
با این کمپرستورهای بادی دیزلی افتاده بودن بجون کوچه ها
صبح تا شب صدای ترتر این کنده کاریها بلند بود
همون روزا حملات هوایی هم به اوج خودش رسیده بود
اکثرا هم ظهرها و شبا اتفاق می افتاد

یروز ظهر یه صدایی از اسمون بلند شد
نگو حمله ی موشکی شده بود..پدافند هوایی
ما موشک عراقی رو تو هوا زده بود
از اسمون اهن پاره رو زمین میبارید

چند لحظه بعد نیروهای کمیته اومدن و تیکه پاره های موشک رو از ملت میگرفتن
این وضع مقارن شده بود با عملیات لوله کشی گاز محله ی ما

دو روز بعد دوباره همون اوضاع تکرار شد
این دفعه موشک صدام به کوه میخوره و یه صدای خرکی بلند میشه

^^^^^*^^^^^




چند روز بعد این کارگرای لوله کش مشغول کار بودن
ظهر شد و برا ناهار دست کشیدن
وسط همین گیر و دار این مرد همسایه ما میره حموم
حموم اینا هم تو حیاط بوده
پشت دیوار اینها هم یه چندتا کارگر با کمپرستور و پیکور بادی مشغول استراحت بودن و زیر سایه ی دیوار و اون موتور باد دیزلی خوابیده بودن
یهو یکی از این کارگرا تو خواب پاش میخوره به شیلنگ باد پیکور و پیکور رو که گذاشته بودن رو بدنه ی موتور دیزل جابجا میشه
یهو فعال میشه و شروع میکنه به چکش زدن به. کاور فلزی موتور دیزل
حالا کنار کوه باشی و صدا هم بپیچه و تو حموم هم باشی و توهم حمله ی هوایی هم بزنی
اقا همسایه ها که میریزن بیرون از ترس
این وسط یکی هم میگه حمله ی موشکی شده که
صدای ضد هوایی بلند شد
(صدای پیکور رو با صدای توپ ضدهوایی روی کوه عوضی گرفته بودن)
یه چند نفر هم از کله داد میزدن
اهای ملت
از خونه هاتون بیاید بیرون تا موشک نخوره تو سرتون

این مرد همسایه ی ما هم تو حموم
این صداها رو میشنیده
یه لحظه از صدمتر بالاتر اون کارگرا که بیدار شده بودن
شروع میکنن پیکور زدن

مرد همسایه دیگه واقعا میترسه که وای..ضدهوایی شروع کرد..الانه که موشک بخوره وسط حموم..
عاقا لخت و عور از حموم میپره بیرون و میاد تو کوچه شروع میکنه به دویدن سمت کوه

باقیشو دیگه خودتون تصور کنین
خنده ی ملت همیشه در صحنه

^^^^^*^^^^^

اون بنده خدا چندروز بعد بعلت متلکهای اهالی از اونجا اسباب کشی کردن
اما هنوز بعد سی و یک سال
یادم که میاد از خنده روده بر میشم که چیا به سر ماها اومد تو اون دهه ی شصت کوفتی

*@@*******@@*

دهه شصتیا ◄

شیخنا را پرسیدند ادب از که آموختی؟

شیخ چهره در هم همی کشید و خشتکش بدرید و بر آشفت

لیک ناگاه آرام بگشت و خشتکش بدوخت و فرمود :
سوال بعدی پلیز

 

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

روزی فضولی راه بر شیخ ببست

شیخنا تأملی بکردی و اهرم بر حرف

R

همی گذاشتی و تا اخر مسیر دنده عقب برفتی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مریدی شیخ را بفرمود که حالت چون باشد

شیخنا غضبناک بگشتی و مرید را نهیب برآورد: بی ادب..تو را با چون من چه کار؟

 

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

 

گویند که شیخنا چالی بر چانه بداشتی و سالیانی بر آن تفاخر بکردی

روزی شیخ ستار بر شیخنا وارد بگشتی و بر حضرتش بگفتی :

یا شیخ..چه باشد که بر چال متعفنی فخر همی فروشی ازیرا که چانه ات را باسنی باشد بس کریه المنظر؟

فی الحال شیخنا دست به توبره اش ببردی و قدحی ریق تناول بنومودی و اندر افق محو بگشتی و خدایش لعنت کناد

راویان اخبار نقل کنند که فی السنوات الماضی
عده ای از حرامیان و اراذل و اوباش به وادی خنگولستان قشون کشی بکردندی من باب قتال اهل وادی و تصرف آن

چون به دروازه وادی رسیدند
ندای هل من مبارز سر همی بدادندی و نفس کش طلبیدند من باب جدال

پس اهالی را وظیفه شد بر نبرد با حرامیان

اول نفر جوانی نوباوه ببودی بچه زرنگ نام
پس به اسبی نشستی و عربده کشان سوی خصم بتاختی

لیک چو لشگریان بیشمار حرامی را بنگریستی وز جانب باختر سوی بیابان الفرار بنومودی و خدایش نیامرزاد

پس نوبت به ننه پفکی بیوفتاد

چو آن پیر فرتوت به دروازه وارد بگشتی به زرتی پایش همی بشکستی و چندین نفر دیگر را نیز اسیر و منطر خویش بگردانی و خدایش شفا ندهاد

پس از وی نوبت به رویا نامی بیوفتادی

لیک چو بیادش بیامدی که با جمله خنگولیان بحث و جدل بداشتی و قهر ببودی زه جانب خاور حرامیان الفرار بفرمودی و خدایش آشتیش ندهاد

پس نوبت به مریخی نامی بیوفتادی که بسی مشکوک بنومودی

لیک آن لعین چو حرامیان بدیدی سویشان برفتی و خویش تسلیم بکردی و جمله اخبار و احوال وادی را دودستی بدیشان عرضه بداشتی
و خدایش لعنت کناد
پس نوبت به ملوس و قرقری و ملودی و بلقیس و تونی و باقی برسیدی...لیک چو اینان لشکریان حرامی را بدیدندی پس جیغی بکشیدی و در خویش بشاشیدی و به وادی بگشتی و اندر پس دیواری پنهان بگشتی و خداشان نابود کناد

چون این حالت بر اهل وادی بگذشت و مردمان بدیدند که از شیخ المریض لعین له بو و بخاری بر نخیزاد...پس سوی بزرگمردی ستار نام از اهل شیراز جنت فراز بگشتند تا چاره کند این بلوا را

شیخ ستار دستی بر محاسنش کشیدی و وادی نشینان را فرمود تا منجنیقش بر دروازه بیاوردند..پس فرمود

شیخ المریض را دست و پابسته بیاوردند و اندر منجنیق بگذاشتند

وز میان جمع کسی گفت:ای شیخ ستار...این چه کار باشد که شیخ المریض را که بزرگ ما باشد و مهتر ما در منجنیق افکندی تا پرتابش نومایی سوی خصم

پس ستار فرمود:
همه دانید که شیخ مریض بباشد و نتواند خویشتن کنترل نوماید بر جهاز معده..پس بوی گند و تعفنش بیداد همی کند

و چو جمعیت خصم حرامی افزون زه شمار باشد و عنقریب سوی ما حمله نومایند و کشتارمان همی کنند..نیکو باشد که شیخ المریض را سویشان پرتاب همی کنیم و بر نتیجه این فعل منتظر بباشیم والله اعلم...

پس شیخ را پرتاب همی کردند بر حرامیان
و شیخ چونان خمره بر وسط حرامیان فرو بیوفتاد و منفجر بگشت و وز بوی تعفنش جمله سپاه خصم سقط بگشتند و باقی زنده ماندگان نیز تار و مار شدند و نیرنگشان باطل بگشت و زان فکرت شیخ ستار احدی جرات نداشتی بر تهاجم بر وادی و خدایش رحمت کناد