o*o*o*o*o*o*o*o
پروین فرزند یوسف اعتصام الملک آشتیانی در تبریز متولد شد
فارسی و عربی را در دامن خانواده آموخت
سرودن شعر را از هشت سالگی آغاز کرد
نخستین شعرهایش را در مجله بهار به چاپ رسانده و مورد تشویق اهل ادب قرار گرفت
از عوامل دیگری که موجب تقویت ذوق و پرورش استعدادهای شعری پروین شد، رفت و آمد او به محافل ادبی در آن روزگار بود
تنها اثر او، دیوان شعری است که بارها چاپ شده است. دیوان او شامل قصاید و قطعات بسیار دلنشین است
بیشتر قطعات خود را به صورت گفت و گو سرود که در اصطلاح ادبی به آن مناظره گویند
سر انجام پروین در سال ۱۳۲۰ بر اثر بیماری حصبه درگذشت
آرامگاه او در شهر قم، کنار صحن حضرت معصومه (س) قرار دارد
o*o*o*o*o*o*o*o
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
از دار و ندار دنيا 6 7 تا دوست دختر دارم يكي از يكي شكاك تر اصن داغونما *moteaasef* @~@~@~@~@~@ ﻣﯿﮕﻢ , ﺷﻤﺎﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﻋﮑﺴﺘﻮﻥ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﻣﯿﻔﺘﻪ ﻫﻤﺶ ﻣﯿﺸﯿﻨﯿﻦﻧﯿﮕﺎﺵ ﻣﯿﮑﻨﯿﻦ ﯾﺎﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯾﻢ ... ؟؟؟؟ *eva_khake_alam* @~@~@~@~@~@ دقت کردین تو فیلم های ترسناک طرف میخواد فرار کنه هیچ وقت ماشینش روشن نمیشه؟ *zert* @~@~@~@~@~@ یه برف هم نمیاد:( بریم برف بازی کنیم برف بریزیم تو یقه مردم *khar_ghalt* @~@~@~@~@~@ انشای این هفته علــــم بهــــتر اســت يـا پــــــــــرايد . . ؟ *Aya* *tafakor* *fekr* @~@~@~@~@~@ اقا من یه کشف بزرگی کردم حرف R همون حرف P هست فقط خسته بوده پاهاشو باز کرده حرف Z همون حرف N هست فقط خوابیده حرف @ هم همون a هست فقط مقنعه سرش کرده وااااااااااااای چقدر باهوشم ^_^ *goz_khand* *goz_khand* @~@~@~@~@~@ من نميدونم اين مامانا که وسايل خودشون رو يه جايي ميزارن بعد خودشونم يادشون ميره کجاس چه جوريه که تو پيدا کردن وسايلي که ما به اصطلاح تو 7 تا سوراخ موش قايم ميکنيم تبحر خاصي دارن *divone* *lab_khande_2* @~@~@~@~@~@ روز مبادا چه روزی است دقیقا یک روز پس از خرج کردن پس اندازهای روز مبادا *khande_dokhtar* @~@~@~@~@~@ سه چیز تو زندگی هست که اگه رعایت کنین آدم موفقی میشین حالا برید تحقیق کنید این سه تا چیز چیه اینجوری هم نگام نکنید، من اگه خودم بلد بودم که الآن اینجا نبودم *montazer* @~@~@~@~@~@ یه روز هـم باید این سازنده ی جمله ” گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی ” رو بیارن چار کیلو غوره بدن دستش ، همه هــــم صبر کنن، ببینم چه جوری میخاد حلـوا درست کنه بعد همون دیگُ بکنی تو چشـاش با این جمله ساختنش ^_^ *kotak* @~@~@~@~@~@ یکی از بدی‌های هدفُن اینه که همش فکر میکنی دور و ورت داره یه اتفاقی میفته که تو ازش خبر نداری *divone* @~@~@~@~@~@ حال میکنم بااینایی که مواظب وسایلاشون هستن بعد میان قایمشون کنن که خراب نشن،گمشون میکنن (منو میگه😂) *khandidan* @~@~@~@~@~@ رفتم پرنده فروشی گفتم این عروس هلندی چنده؟ گفت ۲۵۰ تومن گفتم جهازم داره دیگه؟ با عقاب تو مغازه‌ش افتادن دنبالم بیشورا *gij* @~@~@~@~@~@ یه بارم یکی از فامیلا منو واسه پسرش خواستگاری کرد . . . جواب نه که دادیم مامانم واسه اینکه ناراحت نشن برگشت گفت : حالا دختر مام همچی پخي نیست :khak: @~@~@~@~@~@ مادرم فکر کرده کاکتوس سالی یک استکان بیشتر آب نمی‌خواد امروز کاکتوسه گفت داداش یک لحظه بیا، اینجا کربلاس؟ یک لیوان آب بیار مُردیم از تشنگی کولرم که بابات خاموش کرده *ouugh* *odafez* @~@~@~@~@~@ مغز جالبترین عضو بدنه . . . . از زمان تولد تا موقع مرگ کار میکنه به جز سر امتحان خاک تو سرش *btb* @~@~@~@~@~@ بَ رَ بَ بَ چيست؟؟ به معناي برو باباست که ايرانيها در پاره اي مواقع با دهن کجي،براي تضعيف روحيه طرف مقابل بکار ميبرند الان داريد امتحان ميکنيد؟؟ تبريک ميگم شما يک ايرانيه اصيل هستيد *khande_dokhtar* @~@~@~@~@~@ رفتم کبابی چلو کبابش شیرین بود گفتم آقا چرا شیرینه کبابتون؟ گفت پیاز گرونه موز چرخ کردم *abnabat* @~@~@~@~@~@ ﻣﺮﺩﻫﺎ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﻨﻨﺪ ﺁﺭﺯﻭﻱ ﻫﺮ ﺯﻧﻲ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣَﺮﺩﻩ . . ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺁﺭﺯﻭﻱ ﻫﺮ ﺯﻧﻲ ﺍﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﻫﺮﭼﻲ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺨﻮﺭﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﭼﺎﻕ ﺷﻪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﺨﺮﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﮐﺎﺭﺗﺶ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺪ ﻣﻴﮕﻢ ﺧﺎﻧﻮﻣﺎ؟؟؟ والا .... چه اعتماد به نفسی دارن این اقایون *raghs_gilgili* *belgheis* @~@~@~@~@~@ یه وسیله تو دستشویی هست ، ﺍﺳﻤﺶ ﺩﻣﭙﺎﯾﯿﻪ ﺍﻣﺎ . ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺩﻡ ﭘﺎ ﻧﯿﺴﺖ . . . ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﭘﺎﺭﮎ ﺷﺪﻩ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﻧﻔﺮ ﻗﺒﻠﯽ باﻝ ﺑﺎﻝ ﺯﺩﻩ ﺗﺎ ﺩﻡ ﺩﺭ؟؟؟؟ *goz_khand* @~@~@~@~@~@ پسردایی ۵ سالم با خمیر بازی برای خودش سبیل گذاشته زنگ زده به مهد کودکشون گفته کامبیز امروز نمیاد مربیه گفته کامبیز تویی؟ گفته نه من پدرم هستم *nini* *khaak* @~@~@~@~@~@ آدمای خاص همیشه در معرض خطرند پاشم برم واسه خودم صدقه بدم خوشبحالتون که حتی هیشکی نگاتونم نمی کنه والا غیر از بدبختی برا ما چیزی نداره *akheish* *cheshm_star* @~@~@~@~@~@ مسواکتونو هر 3ماه یبار عوض میکنید؟ من که یه مسواکمو اینقدر استفاده کردم این اواخر دندونم اونو تمیز میکرد *are_are* @~@~@~@~@~@ لذتی که در برداشتن صابون و دمپایی و شامپو و خمیر دندون از هتل تو روز آخر سفر هست تو هیچی نیست لامصب آدم فکر می کنه خرج سفرش دراومده *khanda_moshi* @~@~@~@~@~@ تو زمستون دو مرحله از خواب سخته یکی اون اولش که زیر پتو سرده بعدم اون مرحله که میخوای پاشی و زیر پتو گرمه جفتش بدبختیه *tavahom* *khande_dokhtar*
^^^^^*^^^^^
یه اصطلاحی هست که میگه
دوسال میریم سربازی
شصت سال خاطراتشو تعریف میکنیم
حالا یجور دیگه هم هست
میگن
دوسال عمرمون تلف شد
پدرمونو دراوردن
...
و اینا
بعد همش مینالن که
عخییی
چه روزایی بود
یادش بخیر
...
و اینا
^^^^^*^^^^^
بگذریم
تو سربازی اینایی که پایه خدمتیشون بالاست
معمولا دیگه چموش بازی در میارن
پست نمیدن
میشن ارشد و اذیت جدیدا میکنن
بهرحال برا خودشون حق اب و گِل دارن
قبلا گفتم خدمتم توی نقطه ی صفر مرزی بود و تو سنگر کمین
چون تیربارچی بودم و تیربار هم دوتا خدمه میخواد
همیشه یکیو میفرستادن کمکی برا من
ولی خب
دو روزه از اون جهنم جیم میزد و من تک میشدم
بگذریم که من ژنتیک تنهایی خودمو دوست داشتم
پس از خدا م بود کسی دورم نباشه
^^^^^*^^^^^
یروز چندتا سرباز صفر رو فرستادن پاسگاه ما
افسر مافوق هم کمال سوءاستفاده رو از این بدبختا میکرد
ولی برا ما قدیمیا جرات نداشت شاخ بشه
چون بد جور ضایعش میکردیم
از قضا یکی از این جدیدا خیلی پسر ساده و در عین حال نفهمی بود
سر همین نفهم بازیش خواستن اذیتش کنن
به این شاخ شمشاد گفته بودن اینجا باید حق طناب بگیری
این یه اصطلاحی بود تو سربازی
که برا بچه ترسو ها کاربرد داشت
یعنی با طناب خودتو دار بزنی
و گویا کسی به این شاخ شمشاد گرا نداده بود که این یه اصطلاح سرکاریه
^^^^^*^^^^^
ضمن اینکه میخواستن اینو از سر خودشون کم کنن
فرستادنش دوکیلومتر جلوتر پاسگاه
داخل مرز..سنگر کمین..پیش منه خدا زده
همون روز با قاچاقچیها درگیر بودیم
نگو به این نکبت گفته بودن
سهم طناب تو..پیش اون سربازه س که تو سنگر کمینه
باید بری پیش اون
^^^^^*^^^^^
القصه
من مشغول تیراندازی بودم و هی باید قطار فشنگ میدادم دهن تیر بار
یهو دیدم یه سرباز
عین گاو داره وسط درگیری میاد سمت من
صدا هم به صدا نمیرسید که بهش بگم
نکبت..موقعیت منو لو میدی..نیا سمت من
با بیسیم به عقب گفتم این نکبت کیه داره میاد..چرا فرستادینش
گفتن کمکی خودته
نمیشد کاری کرد
فقط یه لحظه عقل کرد و دراز کش و سینه خیز اومد
تا رسید تو سنگر گفت
حق طناب من پیش شماست؟؟؟
^^^^^*^^^^^
گاهی وقتا ادم دلش میخواد یه کارد برداره
شاهرگ خودشو بزنه
یه مشت تو پوزش زدم و گفتم
میتمرگی همینجا و تا نگفتم تکون نمیخوری
بدبخت ریده بود تو خودش
بعد یکساعت که درگیری تموم شد
بهش گفتم
مردک شتر
اومدی اینجا مال باباتو بگیری؟
خب نفهم..میکشنت
بعدشم براش توضیح دادم که حق طناب برا سرکار گذاشتنت بوده
^^^^^*^^^^^
طبق معمول
روز بعد باز تنها شدم
چون از من خر تر برا اون پست و اون سنگر نبود
الهی که هیچوقتی..هیچ کسی نفهم گرفتار نشه
o*o*o*o*o*o*o*o
تلویزیون یه وسیله ای بود که از دوره ی شاه وارد خونه های ایرانیها شده بود
اما اون زمان یه کالای تجملی بود که خیلیا نداشتن
ممکن بود توی یه محله
یک خونواده ی متمول فقط تلویزیون داشته باشه
اون تلویزیون ها هم سیاه و سفید و لامپی بودن
یعنی بجای ترانزیستور داخلشون از لامپ خلأ استفاده شده بود
اکثرا هم کمد دار بودن و بعد از ده دقیقه روشن شدن،تصویرشون شفاف میشد
علتش هم این بود اون لامپهای داخلش اول باید گرم میشدن تا تصویر نشون میداد
^^^^^*^^^^^
تو دهه ی شصت شرکت پارس شروع کرد به مونتاژ تلویزیونهای چهارده اینچ سیاه و سفید که فقط هم باند
VHF
رو داشتن
اون وقتا تازه شبکه ی دو تاسیس شده بود و با سریال ژاپنی سالهای دور از خانه و یا همون اوشین کار خودشو شروع کرده بود
این تلویزیونها به نسبت بهتر از اون مدلهای لامپی قدیمی بود
و کم کم باعث شد این جعبه ی جادویی بین ایرانیها همه گیر بشه
^^^^^*^^^^^
یه جور تلویزیون دیگه هم بود رنگی بود
یعنی بجا تصاویر سیاه و سفید..اونا رو رنگی نشون میداد
حالا بگذریم که بعضی از فیلمهای اون زمان از شبکه سیاه و سفید پخش میشدن
این مدلهای رنگی هم از دو صورت خارج نبودن
اول
افرادی بودن که دستشون به دهنشون میرسید و بقولی مایه دار بودن
اینها اکثرا تلویزیونهای پارس 24 اینچ داشتن
یعنی اوج عشق و حال تماشای تلویزیون
با صفحه ی بزرگ و رنگی
***
***
^^^^^*^^^^^
دوم
جماعتی که سفر حج رفته بودن و اصطلاحا حاجی بودن
این عده از کشور عربستان یه تلویزیون رنگی میخریدن و بعنوان سوغات میاوردن ایران
اکثر این تلویزیونها هم مارک سونی بودن
یعنی اگه تو خونه ای میرفتی و یه تلویزیون رنگی سونی که گاها ریموت کنترل هم داشتن
اونجا میدیدی
باید احتمال صددرصد میدادی که طرف حاجی باشه و اینم سوغات حج ش بوده
***
***
^^^^^*^^^^^
اما با همه ی این داستانها اکثرا با همون تلویزیونهای سیاه و سفید پارس یا بیجینگ چینی سر میکردیم و این جناب تلویزیون یه اجر و قرب عجیبی هم برا خودش داشت
اوایل دهه ی هفتاد یه تَلق هایی هم مد شده بود که رنگی بودن
این تلق ها مث عکسهای رادیولوژی بودن با این تفاوت که بصورت راه راه چندین رنگ داشتن
حالا ملت همیشه در صحنه اینا رو روی لامپ تصویر تلویزیونهای سیاه و سفید میچسبوندن تا مثلا تصاویر رنگی بشه
رنگی هم میشد..البته بصورت ثابت..یعنی یه قسمت تصویر همیشه سبز یا قهوه ای یا زرد بود
^^^^^*^^^^^
اوایل دهه ی هفتاد این مدل تلویزیونها کم کم نسلشون منقرض شد و جاشونو به تلویزیونهای سری جدید دادن
چون شبکه ی سه هم وارد میدون شده بود و چون رو باند
UHF
برنامه پخش میکرد.اون مدل قدیمیها این اپشن رو نداشتن
البته بغیر اونایی که سوغات حج بودن
^^^^^*^^^^^
یه چیزی هم که همیشه همراه تلویزیونها بود
آنتن تلویزیون بود که روی پشت بام نصب میشد
***
***
***
برا تلویزیون رنگی و سیاه و سفید هم فرق داشت
تازه یه مکافات هم بود تنظیم کردن انتن و روی یک جهت ثابت نگه داشتن اون انتن لعنتی
هیچی دیگه
فقط میشه گفت
یادشون بخیر
*@@*******@@*
دهه شصتیا ◄
^^^^^*^^^^^
ما دهه ی شصتیها خیلی عجیب غریب هستیم
بعلت وقوع انقلاب و تحمیل جنگ
جمعیت ما زیاد شد
گمونم نسل بشر رو به انقراض بود و فقط ایرانیها ناجی بشر بودن
برا همین کلاسهای درس ما پنجاه نفری بود
حالا بگذریم یه عده مون اسم و فامیلمونم یکی بود و تو کلاس با اسم بابامون صدا مون میدن
^^^^^*^^^^^
القصه
یه اصطلاحی که همه ی ما باهاش بشدت اشنا بودیم این بود
زنگ آخر دم مدرسه کارت دارم
یجور اعلان جنگ بود
قرار دعواهامون بود
از موقع اعلان این خبر تا لحظه ی موعود هم فرصت بود برا تجدید قوا و یارگیری
حالا اونایی که خونشون نزدیک مدرسه بود یه آپشن بازی تو زمین خودی هم داشتن
چون امکان درخواست نیروی کمکی وجود داشت
بگذریم که گاهی نیروی کمکی که بیشتر مواقع داداش بزرگترمون بود
میشد شریک طرف مقابل و توی معدوم کردن ما از هیچ تلاشی مضایقه نمیکرد
خلاصه
یارگیری هم اینجور بود که چندتا از رفقای دوطرف بیعت میکردن که تا اخرین قطره ی خون دعوا کنن...
زنگ اخر که زده میشد مث آژیر قرمز دوره ی جنگ بود
طرفین دعوا میرفتن بیرون و میدون برا دعوا اماده میشد
کیفها رو زمین میگذاشتیم و مث پهلوونهای قدیمی اول رجز میخوندیم و هل من مبارز میگفتیم
بعد دعوا شروع میشد
یقه گیری و کتک کاری و اینا
بیشتر مواقع هم اونایی که بیعت کرده بودن جیم میزدن و یا نهایت معرفتشون سوا کردن دو طرف دعوا بود
این وسط یه مشکل هم وجود داشت
عوامل نفوذی
اونایی بودن که مث برق معلم و ناظم و مدیر مدرسه رو خبر میکردن
این قسمت به مزمن شدن جنگ منتهی میشد
چون فردا اول صبح باس میرفتیم دفتر و روز بعدش با اولیا به مدرسه میومدیم
^^^^^*^^^^^
ولی یه نکته ای هم قابل تأمل بود
بعد جنگ
دوطرف دعوا با هم رفیق جون جونی میشدن
یه رفاقت ناب که تا سالهای سال ادامه داشت
^^^^^*^^^^^
چندتا قانون نا نوشته هم وسط دعواهامون بود
اول که فحش چیز دار نمیدادیم
یعنی بلد نبودیم
نهایت استفاده از اسلحه هم پرتاب سنگ بود
اونم به سر و کله و اینا ممنوع بود..مگه اینکه طرف ناشی بود و سر کله ی طرف رو میشکست و میشد دنباله ی یه مکافات دیگه
^^^^^*^^^^^
فتوحات جنگ
چندتا گزینه داشت این دعواهای زنگ آخر
اینکه از موجودیت خودمون دفاع میکردیم
تا اخر سال هی با هم جنگ میکردیم تا ادعای طرف بخوابه
وقتی میرسیدیم خونه بعلت لباسهای خاکی و بعضا پاره پوره
شروع مجازات با اعمال شاقه ی خونواده شروع میشد
تا مدتها تردد توی محله ی اون طرف دعوا حکم رد شدن از پل صراط و میدون مین رو داشت
اگه از طرف مقابل شکست میخوریم باید غرامت جنگی میدادیم که اونم از نوشتن مشق یا کم محلی از طرف نصف بیشتر کلاس تا تحویل بدون چون و چرای تغذیه و اینا رو شامل میشد
پس تا سرحد مرگ میجنگیدیم
چون بچه های جنگ بودیم
*@@*******@@*
دهه شصتیا ◄
چندسال قبل ترا تازه یه تکنولوژی به ما ایرانیا اضاف شده بود به اسم موبایل حرف حدود بیست و خورده ای سال پیشه تازه داشت بین ملت جا باز میکرد همه هم نداشتن بیشتر یه چیز تجملی بود حالا نهایت انتن دهیش هم تو شیراز تا بالای دروازه قرآن بود بعدش میشد بیمصرف اول که گوشی موبایل اینجوری نبود یه چندتا برند هم بیشتر نداشت اولیش آلکاتل بود یه گوشی یغور و بزرگ حدود یه آجر بود بعد صاایران قد یه بلوک یه تن وزن داشت خیلی مالی هم نبود بعدیش سونی بود یه چیز کوچولو و جمع و جور که البته گرون بود و مخصوص مرفهین بی درد بعد نوکیا و چندتا برند دیگه حالا امکاناتش اول که منو تمام انگلیسی بود و خیلیا نمیدونستن چی نوشته داخل صفحه ش چیزی به اسم پیامک هم هنوز تو ایران فعال نبود فقط تماس اونم نه هرجایی..انتن دهی اصل بود بعد میرسیم به تیپ افراد جونم بگه براتون که چون گرون بود..چه سیمکارت و چه گوشی هزار نفری شاید یکی موبایل داشت یه کیف بین ملت موبایل دار مد شده بود که به کمربند طرف متصل میشد طوری هم کیفه رو نصب میکردن که از ده فرسخی تو دید باشه یه عده هم جای کیف یه پارچه نوشته میزدن بدین مظمون زودی در این مکان موبایل نصب خواهد شد کسی که موبایل داشت حکم رئیس جمهور رو داشت افاده ها طبق طبق یه چس کلاسی میگذاشت که واویلا لیلی یه چیزی هم که سر همه ی موبایل دارا اومد ضایع بازی حین چس کلاس بود مثلا طرف داشت با موبایلش حرف میزد کلی کلاس که تهران بودم و الان پرواز دارم و اون اپارتمانه رو نخریدم چون محیطش بی کلاس بود و اینا یهویی زرررررت گوشیش زنگ میخورد حالا میخواست بشینی به طرف بخندی یه چیز دیگه هم که تو تب و تاب موبایل دار شدن ملت بود این گوشی تلفن های بیسیم بود اکثرا هم گوشی استوک بیسیم تلفن ثابت بود که معمولا تا هزارمتر برد انتن داشت حالا بگذریم که طرف اینو میگذاشت تو اون کیف کذایی و از شیراز میرفت تهران فقط برا اینکه بگه منم اره..موبایل دارم. یه قسمت خنده دار قضیه طرز تلفظ موبایل بود هر کسی بنا به چرخش فک ش یه چیزی میگفت موبایل..موبِیل..موفایل..مِبِیل..مابِیل قسمت بعدیش طرز تهیه ی سیمکارت بود طرف اون موقع یک میلیون و پونصد میداد یه خط اون وقتا پراید چهار میلیون بود اگرم ثبت نام بخواستی کنی باید سه چهارسال تو نوبت بموندی تا اموراتت بگذره مث حالا نبود سیم کارت رایگان باشه یا یکی بخر دوتا ببر باشه جالب انگیز بعدی شماره موبایل بود همه شون با 0911 شروع میشدن و سه تا عدد بعدی کد شهر طرف بود یعنی تو هوا میشد فهمید خط طرف برا کجاست یه اصطلاح باحال هم دهن ملت موبایل دار بود که خفن مسخره بود مثلا طرف میخواست بگه به فلانی زنگ زدم اینو میگفت به فلانی موبایل زدم جواب موبایلمو نداد پدرنامرد بعد چندسال سرویس پیامک هم فعال شد اون که محشر کبری بود اصطلاحات ملت خیلی باحالتر شد هرکی یه چیزی میگفت بهش اس ام اس...اس..پیام..پیامک..چس مس..اس مس..چس فس خلاصه که یادش بخیر دورانی بود برا خودش
*~*~*~*~*~*~*~*
اصطلاح
"حرف_مفت زدن"
داستانی داره که خالی از لطف نیست
در زمان ناصرالدین شاه اولین تلگراف‌خانه تأسیس شد اما مردم استقبالی نکردند و کسی باور نداشت پیامش با سیم به شهر دیگری برود
به ناصرالدین شاه گفتند تلگراف‌خانه بی‌مشتری مانده و کارمندانش آنجا بیکار نشسته اند
ناصرالدین شاه دستور داد به مدت یک ماه مردم بیایند مجانی هر چه می‌خواهند تلگراف بزنند و چون مفت شد همه هجوم آوردند و بعد از مدتی دیدند پیام‌هایشان به مقصد می‌رسد و به همین خاطر هجوم مردم روز به روز زیادتر شد در حدی که دیگر کارمندان قادر به پاسخگویی نبودند
سرانجام ناصرالدین شاه که مطمئن شده بود مردم ارزش تلگراف را فهمیده‌اند، دستور داد سر در تلگراف خانه تابلویی بزنند بدین مضمون
«بفرموده شاه از امروز حرف مفت زدن ممنوع»
و اصطلاح حرف مفت زدن از آن زمان به یادگار مانده است
*~*~*~*~*~*~*~*
one swalllow doen"t make a summer بایک گل بهارنمیشه ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ to have the luck of the devil خرشانسی آوردن ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ it is all hot air همش حرف مفته ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ to have a finger in every pie نخود هرآشی شدن ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ کلاس زبان سری پست های آموزش زبان که هر دو سه روز یبار از این به بعد در خنگولستان خواهیم داشت
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم