♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

روانشناسان معتقدند ما انسانها کودک درون داریم ولی من کشف کردم ما باغ وحش درون داریم میگین نه؟!؟

خودتون قضاوت کنید


با اذیت کردن دوربریهامون تفریح میکنیم _ کرم درون

زحمات پدرمادرمونو نمیبینیم _ گربه درون 
اعصابمون خورده، میخوایم پاچـه یکی رو بگیریم _ سـگ درون 
به عزیزانمون زخم زبون میزنیم _ ماردرون
الکی کلی آت و آشغال جمع میکنیم _ موش درون
تا لنگ ظهر میخوابیم _ خرس درون
میریم اتاق یادمون میره چی میخواستیم _ اســکل درون
مگسو رو هوا میزنیم _ قورباغه درون 
چمن میبینیم رم میکنیم _ بزدرون 
یک عمر گرفتار روز مره گی هستیم _ شتردرون
قیافمون خیلی ضایعه! اما فکرمیکنیم خیلی خوشگلیم _ سوسک درون 
رو اعصااااااب دیگران وزوز میکنیم _ زنبور درون 
و بدتر اینکه طرف میگذاره میره هنوز عاشقش میمونیم _ خــر درون

ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻣﮑﺎﻥ ﻣﻌﯿﻦ ﺯﯾﺮ ﯾﮏ ﺩﺭﺧﺖ
ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ ﻭ ﮔﻠﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ .

ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺖ ﺳﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ
ﺁﺗﺶ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﭼﺎﯼ ﺁﻣﺎﺩﻩ
ﻣﯽﮐﺮﺩ.

ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺁﺗﺸﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻣﯽﺍﻓﺮﻭﺧﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﻣﯽﺷﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﻣﺎﺩﺍﻣﯽ ﮐﻪ ﺁﺗﺶ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﺮﺩ
ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺩﻟﯿﻞ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﺴﺖ.



ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩﻥ ﺟﺎﯼ ﺳﻨﮕﻬﺎ ﭼﯿﺰﯼ
ﺩﺳﺖﮔﯿﺮﺵ ﺷﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﻨﮓ ﺭﺍ ﻗﺮﺍﺭ
ﻣﯽﺩﺍﺩ ﺳﺮﺩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﺯ ﺍﯾﻦ
ﺳﻨﮓ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﺩ.

ﺗﯿﺸﻪﺍﯼ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺳﻨﮓ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﮐﺮﺩ.
ﺁﻩ ﺍﺯ ﻧﻬﺎﺩﺵ ﺑﺮﺁﻣﺪ.

ﻣﯿﺎﻥ ﺳﻨﮓ ﻣﻮﺟﻮﺩﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺭﯾﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺮﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩ .

ﺭﻭ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﺷﮏ ﺻﻮﺭﺗﺶ ﺭﺍ
ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺷﮑﺮ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ‏ ﺧﺪﺍﯾﺎ، ﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﺗﻮ ﮐﻪ
ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺮﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﯽ ﻭ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﯽ
ﭘﺲ ﺑﺒﯿﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﻩﺍﯼ ﻭ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺳﻨﮓ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺭﺍ
ﻧﺸﮑﺴﺘﻢ ﺗﺎ ﻣﻬﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺒﯿﻨﻢ
►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄