♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
دخترک خندید و
پسرک ماتش برد
که به چه دلهره از باغچهی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش میخواست
حرمت باغچه و دختر کمسالش را
از پسر پس گیرد
غضبآلود به او غیظی کرد
این وسط من بودم
سیب دندانزدهای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندانِ
تشنهی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام
هر دو را بغض ربود
دخترک رفت ولی زیر لب این را میگفت
او یقیناً پی معشوق خودش میآید
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود
مطمئناً که پشیمان شده بر میگردد
سالهاست که پوسیده ام آرام آرام
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز
جسم من تجزیه شد ساده ولی ذراتم
همه اندیشهکنان غرق در این پندارند
این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
جواد نوروزی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
سیب _ حمید مصدق ◄ سیب _ فروغ فرخزاد ◄ سیب _ مسعود قلیمرادی ◄
o*o*o*o*o*o*o*o
تو رو خدا یکم بیشتر احتیاط کنید
حواستون باشه دارین لحظات زندگیتونو چطوری میگذرونین
نمیخوام حرفای تکراری همیشگی رو بزنم اما بهتر نیست یکم به خودمون بیایم؟
چقدر تا حالا حق آدمای مظلومو ضایه کردیم
چقدر تا حالا خیلی راحت و عادی قلب دیگرانو شکستیم و راحت از کنارشون گذشتم؟؟
چقدر تا حالا باعث شدیم یکی با چشمان خیس به استقبال خواب بره؟
حالا برو و مهره های چرتکتو بالا پایین کن ببین چقد تو زندگیت مرتکب اشتباه شدی و حواست به آدمای خوب زندگیت نبوده
برو ببین چقد حواست به آدمای ساده ی زندگیت نبوده
برو ببین چقدر حواست به کسایی نبوده که خالصانه عاشقت بودن
شاید الان با خودتون بگید اگه فلانی بهم میگفت که دوسم داره مطمئناً باهاش خیلی بهتر رفتار میکردم،مطمئنا رابطمون الان محکمتر بود
هه...چه حرفا
خب اگه تو هم به اندازه ی اون بهش توجه میکردی و به گونه ای باهاش برخورد میکردی که اونم بتونه باهات احساس راحتی کنه
اونقدر هنوز عقلش رو از دست نداده بوده که بخواد هر شب با دلی سنگین از غم و اندوه
با حس شدید دلتنگی
با چشمانی خیس
و با دلی شکسته به خواب بره
باور کنین روزی میاد که همون آدمایی که دلتونو بهش خوش کرده بودین دیگه نیستن
اما اینم باور کنین دیگه اون آدمای صادقم وجود ندارن
پس یک سال دیگه،دو سال دیگه،چهار سال دیگه دنبالشون دیگه نباشین
درسته اونا برای همیشه قلبشون شکسته ولی این دلیل نمیشه تا بپات بشینن که شاید یه روزی تو حسرت حضورشونو بخوری
لطفا کمی بیشتر حواستون به آدمای صادق اطرافتون باشه
مخصوصا اونایی که خیلی دوستون دارن اما از ترس شنیدن کلماتی که حقشون نیست چیزی به روی خودشون نمیارن
عوضش از درون دارن خورد میشن
..♥♥..................
Sepideh.MJ
حرف زیاد دارم برا گفتن
فکر میکنم شعر سیب رو زیاد شنیدید ولی قشنگه اگه همه جوابا رو ببینید در جواب شعر های هم دیگه
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت
حمید مصدق
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را….
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت
ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺥ ﺯﺍﺩ
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
او به تو خندید و تو نمی دانستی
این که او می داند
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
از پی ات تند دویدم
سیب را دست دخترکم من دیدم
غضبآلود نگاهت کردم
بر دلت بغض دوید
بغض ِ چشمت را دید
دل و دستش لرزید
سیب دندان زده از دست ِ دل افتاد به خاک
و در آن دم فهمیدم
آنچه تو دزدیدی سیب نبود
دل ِ دُردانه من بود که افتاد به خاک
ناگهان رفت و هنوز
سال هاست که در چشم من آرام آرام
هجر تلخ دل و دلدار تکرار کنان
می دهد آزارم
چهره زرد و حزین ِ دختر ِ من هر دم
می دهد دشنامم
کاش آنروز در آن باغ نبودم هرگز
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدای عالم
ز چه رو در همه باغچه ها سیب نکاشت؟
مسعود قلیمرادی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
دخترک خندید و
پسرک ماتش برد
که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد
غضب آلود به او غیظی کرد
این وسط من بودم
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام
هر دو را بغض ربود
دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت
او یقیناً پی معشوق خودش می آید
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود
مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد
سالهاست که پوسیده ام آرام آرام
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز
جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند
این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت
جواد نوروزی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
او به تو میخندید و نمی دانستید
سیب دزدیده شده خانه ی من بود که چید
باغبان میان راه خورد زمین و شَل شده از راه رسید
سیب را دست پسر دید و غضب آلود کرد نگاه
خانه ی دندان زده ؛ افتاد به خاک ؛ من کشیدم آهی
و میان خانه میلرزیدم ؛ نکند گاز زند بر تن من
ولی انگار همه با هم رفتن
به نظر آه من کرد اثر
همه را فحش دادم
و من خوشحالم که ، منِ کرمه بی زبان در سیب را ، آن زمان گاز نزد
و سالهاست که در سیب دگر خانه ایی دارم شاد
فکرم این است که ؛ نکند بار دگر قصه ی عشقِ بی پایانی ؛ خانه ی بیگناه دگری سوزاند
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدایا شکرت منه بدبختِ میان سیب را
دفعه قبل گاز نزد
:khak: :khak:
شیخ المریض عمو حسین پیرزاد
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
شمام خودتونو یطوری جا کنید تو شعر و بنویسید