♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بي تو ، مهتاب شبي باز از آن كوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خيره به دنبال تو گشتم
شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق ديوانه كه بودم
در نهانخانة جانم گل ياد تو درخشيد
باغ صد خاطره خنديد
عطر صد خاطره پيچيد
يادم آيد كه شبي با هم از آن كوچه گذشتيم
پر گشوديم و در آن خلوت دلخواسته گشتيم
ساعتي بر لب آن جوي نشستيم
تو همه راز جهان ريخته در چشم سياهت
من همه محو تماشاي نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشة ماه فرو ريخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
يادم آيد تو بمن گفتي
ازين عشق حذر كن
لحظه اي چند بر اين آب نظر كن
آب ، آئينة عشق گذران است
تو كه امروز نگاهت به نگاهي نگران است
باش فردا ، كه دلت با دگران است
تا فراموش كني ، چندي ازين شهر سفر كن
با تو گفتم : حذر از عشق ندانم
سفر از پيش تو هرگز نتوانم
روز اول كه دل من به تمناي تو پَر زد
چون كبوتر لب بام تو نشستم
تو بمن سنگ زدي ، من نه رميدم ، نه گسستم
باز گفتم كه : تو صيادي و من آهوي دشتم
تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم سفر از پيش تو هرگز نتوانم ، نتوانم
اشكي از شاخه فرو ريخت
مرغ شب نالة تلخي زد و بگريخت
اشك در چشم تو لرزيد
ماه بر عشق تو خنديد
يادم آيد كه دگر از تو جوابي نشنيدم
پاي در دامن اندوه كشيدم ،نگسستم ، نرميدم
رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهاي دگر هم
نه گرفتي دگر از عاشق آزرده خبر هم
نه كني ديگر از آن كوچه گذر هم
بي تو ، اما به چه حالي من از آن كوچه گذشتم

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

فریدون مشیری

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
گفتی که
چو خورشید٬ زنم سوی تو پر
چون ماه٬ شبی می کشم از پنجره سر

اندوه٬ که خورشید شدی
تنگ غروب
افسوس که مهتاب شدی
وقت سحر

♦♦---------------♦♦

صد ها درخت افتاد تا این
برج فولاد سر بر کشید
ای داد از این بیداد فریاد

♦♦---------------♦♦

ریشه درخاک
فریدون مشیری

oOoOoOoOoOoO

تو كیستی، كه من اینگونه بی تو بی تابم؟

شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم

تو چیستی، كه من از موج هر تبسم تو

بسان قایق، سرگشته، روی گردابم

تو در كدام سحر، بر كدام اسب سپید؟

تو را كدام خدا؟

تو از كدام جهان؟

تو در كدام كرانه، تو از كدام صدف؟

تو در كدام چمن، همره كدام نسیم؟

تو از كدام سبو؟

من از كجا سر راه تو آمدم ناگاه

چه كرد با دل من آن نگاه شیرین، آه

مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه

كدام نشاه دویده است از تو در تن من؟

كه ذره های وجودم تو را كه می بینند

به رقص می آیند

سرود میخوانند

چه آرزوی محالی است زیستن با تو

مرا همین بگذارند یك سخن با تو

به من بگو كه مرا از دهان شیر بگیر

به من بگو كه برو در دهان شیر بمیر

بگو برو جگر كوه قاف را بشكاف

ستاره ها را از آسمان بیار به زیر؟

ترا به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند

هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه

كه صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ست

تو آرزوی بلندی و، دست من كوتاه

تو دوردست امیدی و پای من خسته ست

همه وجود تو مهر است و جان من محروم

چراغ چشم تو سبزست و راه من بسته است

oOoOoOoOoOoO

فریدون مشیری

*~~~*****~~~*

اتفاقم به سَر کوی کَسی افتادست

که در آن کوی چو من کُشته بسی افتادست

*~~~*****~~~*

سعدی
️

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

تو كیستی، كه من اینگونه بی تو بی تابم؟
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم


تو چیستی، كه من از موج هر تبسم تو
بسان قایق، سرگشته، روی گردابم


تو در كدام سحر؟
بر كدام اسب سپید؟
تو را كدام خدا؟
تو از كدام جهان؟


تو در كدام كرانه، تو از كدام صدف؟
تو در كدام چمن، همره كدام نسیم؟
تو از كدام سبو؟


من از كجا سر راه تو آمدم ناگاه
چه كرد با دل من آن نگاه شیرین، آه
مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه


كدام نشاه دویده است از تو در تن من؟


كه ذره های وجودم تو را كه می بینند
به رقص می آیند ، سرود میخوانند


چه آرزوی محالی است زیستن با تو
مرا همین بگذارند یك سخن با تو


به من بگو كه مرا از دهان شیر بگیر
به من بگو كه برو در دهان شیر بمیر


بگو برو جگر كوه قاف را بشكاف

ستاره ها را از آسمان بیار به زیر؟

ترا به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند



هر آنچه خواهی از من بخواه، صبر مخواه
كه صبر، راه درازی به مرگ پیوسته ست


تو آرزوی بلندی و، دست من كوتاه
تو دوردست امیدی و پای من خسته ست


همه وجود تو مهر است و جان من محروم
چراغ چشم تو سبزست و راه من بسته است


♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪


فریدون مشیری

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


من دلم می خواهد
خانه ای داشته باشم پر دوست

کنج هر دیوارش
دوست هایم بنشینند آرام
گل بگو گل بشنو

هرکسی می خواهد
وارد خانه پر عشق و صفایم گردد
یک سبد بوی گل سرخ
به من هدیه کند

شرط وارد گشتن
شست و شوی دلهاست

شرط آن داشتن
یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبم

روی آن با قلم سبز بهار
می نویسم ای یار
خانه ی ما اینجاست
تا که سهراب نپرسد دیگر

"خانه دوست کجاست؟ "

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

فریدون مشیری

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

ﻧﻪ کسی ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺳﺖ ،ﻧﻪ کسی ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ

ﻧﻪ ﺧﻴﺎﻝ ﮔﺬﺭ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ی ﻣﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺎﻩ

ﺑﻴﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﻭ ﻣﺮﮒ ﻣﮕﺮ ﻓﺮقی ﻫﺴﺖ؟

ﻭقتی ﺍﺯ ﻋﺸﻖ نصیبی ، ﻧﺒﺮی ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﺁﻩ..

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
فریدون مشیری

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

به تو می اندیشم
ای سراپا همه خوبی
تک و تنها به تو می اندیشم
همه وقت
همه جا
من به هر حال که باشم به تو میاندیشم
تو بدان این را تنها تو بدان
تو بیا
تو بمان با من تنها تو بمان
جای مهتاب به تاریکی شبها تو بتاب
من فدای تو به جای همه گلها تو بخند
اینک این من که به پای تو درافتاده ام باز
ریسمانی کن از آن موی دراز
تو بگیر
تو ببند
تو بخواه
پاسخ چلچله ها را تو بگو
قصه ابر هوا را تو بخوان
تو بمان با من تنها تو بمان
در دل ساغر هستی تو بجوش
من همین یک نفس از جرعه جانم باقی است

آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

فریدون مشیری