♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


به نام خالق یکتا

^^^^^*^^^^^

سلام سلام و سلام بر همه بر کل جهان
اسلام علیک یا علی بن موسی الرضا
سلام اقا جان
اقا امشب شب تولدتونه
تولد باسعادتتون مبارک

*!^^!^^^^!^^!*

می خوام الان یه ذره گذشته هارو مرور کنم
وقتی بچه بودیم تو حرمت بزرگ شدیم
دستبند سبزمونو به پنجره فولادت گره میزدیمو خواسته هامونو می گفتیم
و شما اجابت می کردی
یه ذره بزرگ تر شدیم با مشکلات اشنا شدیم
خلاصه همه می گفتن پدر و مادر و فامیلا میگفتن اقا امام رضا رو واسته کن حاجتتو بگیر
اقا شما و خدا بد عادتمون کردید هر مشکلی پیش اومد سرمونو به سمتتون چرخوندیم
و شما هم از کرمتون حاجت روامون کردید
ولی موقع خوشی ما بی وفا ها یادی ازتون نکردیم
و فقط موقع سختی یادتون افتادیم
اما شما بازم واسطه میشدید برامون و از خدا برامون حاجت می گرفتید
اشتباه بعدی مون این بود که فقط یاد خودمون بودیمو دیگران تو دعاهامون شریک نمی کردیم
اما شما بازم
واقعا به اینجا میرسم خیلی شرمنده میشم
اسفند ماه ۹۸رسید خیابان عوض اینکه پر به شه از دستفروشا و همه با خرید کردن به استقبال بهار برن
خلوت خلوت شده بود همه جا به جای اینکه بوی شروع زندگی بده
......

بوی مرگ میدادچون کرونا اومده بود
بهار بدون عید اومد و رفت
و تولد فرزندت اقا مهدی خیلی غریبانه برگزار شد
اما حالاتولد خودت اقا
اقا امام رضا عزیز که به ایران ما اومد
اقا دل همه برای گنبد طلایی ات کبوترهای حرمت
خیلی تنگ شده
اقا نزار روز تولدت ناامید بریم
اقا بیا و واسطه شو برامون
برای ما بنده های خطاکار
بر ای ما رو سیاه ها
اقا گناه زیاد کردیم
اما کرمت از گناهان ما خیلی بیشتره
اقا برای کل دنیا واسطه شو
اقا کرونا رو ازبین ببر تا بیایم پابوست همه میایم تو بطلب ما
تو به یک اشاره از ما به سر دویدن
این بیت همیشه ماردم میگه که الان مصداق حال ماست
اقا الان می خوام برای همه دعا کنم

*@@*******@@*

اقا همه چشمشون به بزرگیته
اقا همه مریض ها رو شفا بده
اقا سایه هیچ پدر و مادری رو از سر هیچ خانواده ای کم نکن
اقا هر کی بچه می خواد بهش عنایت کن
همه رو به موفقیت برسون
ظهور اقا مهدی را نزدیک برگردان
به همه دلی خوش، لبی خندان و جیبی پر پول بده
همه رو به راه راست هدایت کن
و مراقب تمامی بنده هات و ادمیان باش
و به خدا بگو : مادستمون به اسمونت نمی رسه ولی تو که دستت به زمین می رسه دستمونو محکم نگه دار

اقا واسطه شو برای همه و حاجت هامونوبگیر
ممنون

*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

بچه ها من دیگه دعایی یادم نمی یاد هرکی هر دعایی داره یه کامنت بزاره و دعا های این پستو کامل کن

@~@~@~@~@~@

از طرف بنده گنهکار و سمج شما

@~@~@~@~@~@

🚨کروناله

🔹میگن یه بنده خدایی دستش شکست، رفت پیش دکتر گچ گرفت. گفت
آقای دکتر! بعد از اینکه گچ دستم رو باز کردم می‌تونم گیتار بزنم؟🎸
دکتر گفت: بله بله! حتماً
طرف خوشحال شد گفت: آخ جون! چون قبلش بلد نبودم گیتار بزنم

😊😐

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

🔸حالا بعضی‌ها جوری از قرنطینه می‌نالن و گله می‌کنن و میگن حوصله‌مون سرررر رفته، انگار قبل از قرنطینه صبحونه رو می‌بردن تو تخت‌شون، بعد با لیموزین می‌اومدن دنبالشون می‌بردنشون #ناسا تا ظهر کار کنن، عصر هم اسکی روی آب و شب هم کافه و دست در کمر یار لامبادا میرقصیدن!😒

🔺وا بده هموطن!✋


🔹انگار ما یادمون رفته صبح به خودمون فحش می‌دادیم که خدا چرا ما رو #کوالا خلق نکردی، چرا خرس نشدیم که بخوابیم، چرا باید بریم سرکار و کلاس، چرا زمین گرده؟ جوجه‌تیغی‌ها رو چرا هیچکی بغل نمی‌کنه؟ شنبه خره اصلاً و و این حرفا


🔸انگار قبلاً لاس‌وگاس زندگی‌ میکردن الان تبعید شدن ایران
😒
یادتون رفت تو مترو داد می‌زدیم بی‌شعور هل نده، تو اتوبوس از میله آویزون بودیم، سر کلاس هی به اساتید می‌گفتیم خسته نباشید

🔹تو اداره فحش می‌دادیم به ارباب رجوع که کی ساعت کار تموم بشه از این اداره کوفتی راحت شیم، شریکی فلافل می‌خریدیم نوبتی گاز می‌زدیم، کفش نایک تقلبی می‌پوشیدیم، بهترین تفریح‌مون هم این بود که از اون مشماها بگیریم دونه‌دونه حباباش رو بترکونیم شادی بیاریم به کانون خانواده بعد از خوردن خورشت کرفس!😒

🔸تو عمرمون اینقد خوشبخت نبودیم که لش کنیم
تا لنگ ظهر بخوابیم، سرمون تو گوشی باشه، کار نکنیم، فیلم ببینیم
بعد ازمون تشکر هم بکنن و بگن: شهروند بافرهنگ و مسئولیت‌پذیر
😍

🔺وا بده هموطن!✋

🔹اینقد غر نزن
چند وقت دیگه تموم میشه دوباره میریم کافه، گوگوش میزنه
داریوش می‌رقصه ما هم در حالیکه داریم
"به سلامتی سینگلا و این‌رلا"
نوشیدنی مجاز می‌دیم بالا می‌خونیم
وقتی دلگیری و تنها، غربت تموم دنیا از دریچه قشنگ چشم روشنت میبارررررره.... اون آخریا حال می‌کنن
💃🕺

🔻والله با این نوناتون
با این غرغراتون
🚶🏻‍♂️

@~@~@~@~@~@

✍️احسان محمدی

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

خوش باشین❤

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

گیریم تا آخر عُمر تنها بمانی و شریکی برای زندگیت پیدا نکنی
تحمل این موضوع بسیار آسان‌تر از آنست که شب و روز با کسی سر و کار داشته باشی که حتی یکی از هزاران حرف تو را نمی‌فهمد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

👤 جورج اورول

*!^^!^^^^!^^!*

اقا امشب منو بابام پارتی گرفتیم تو خونمون منم گفتم پارتیمو باهاتون شریک باشم اخه هر چی باشه ما یه خونواده ایماااااا


*!^^!^^^^!^^!*

جونوم چه مجلس خر تو خریه
اون دستای بندریو نمی بینما

همه خنگولیا
من به پات میرینمو شدی همه ی گوزامو
همه دنیای منی خنوگلیه خوشگلمو
حامد خرهانه
خیلی بت واسبتمو
گوزمو به گوزتو بستمو
همه دنیای منی گوزوی خوشگلم
جونوم جونوم
صدای جیغا نمی یاد ای جونوم
همه بیاین وسط
هی هی هی هی
این بچه هاتونو جمع کنین ریدمان نشن بعدا ما مسئول نیستیما
این قر کمریااااا
قرقری پاشو این مجلس مجلسه خودته ها
بلقیس بیا وسط بینم
این چرخولک های اوسکل النگوهاتون نشکنه یه وقت
همه خنگولیا
شیخ توام پاشو دیگه ناز نکن پاشو داداش
اها اها اها اها
اوسکل دوستاشتنی از گوزام کاش نری خواستی کم برین ولی برییین
دیوونه میخوادت باکسنم بیوفته کارت به من راضی بشی کاش بگوزم کاااش


*!^^!^^^^!^^!*



خب گوزو های گلم تا گوز پارتی بعدی خداحافظ

*!^^!^^^^!^^!*

^^^^^*^^^^^
اوه چیزهایی را درک میکرد که بتواند ببیند و توی دست بگیرد

بتون و سیمان، شیشه و استیل، ابزار کار، چیزهایی که آدم می تواند با آن حساب و کتاب کند زاویه نود درجه و دستورالعمل های واضح را می فهمید

نقشه و طرح خانه را چیزهایی را که آدم بتواند روی کاغذ پیاده کند

او یک مرد سیاه و سفید بود

^^^^^*^^^^^
عشق از دست رفته هنوز عشق است

فقط شکلش عوض میشود. نمی توانی لبخند او را ببینی یا برایش غذا بیاوری یا مویش را نوازش کنی یا او را دور زمین رقص بگردانی

ولی وقتی آن حس ها ضعیف می شود حس دیگری قوی می شود. خاطره. خاطره شریک تو میشود

آن را می پرورانی. آن را می گیری و با آن می رقصی

زندگی باید تمام شود

عشق نه

^^^^^*^^^^^

مردی به نام اوه اثر  فردیک بکمن

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

مهین خانم چهل سال است ازدواج کرده، سه دختر و یک پسر دارد.
داماد دارد، عروس دارد، چند تایی هم نوه دارد
خودش می گوید دانشگاه نرفته، اما انقدر خوب حرف می زند که گاهی شک می کنم راست بگوید
مهین خانم از آن زنهایی است که من از هم صحبتی با آنها لذت می برم
دیروز وقتی گفت
« تن دادن از آن اتفاقات سخت زندگی است »
سریع توی کیفم دنبال خودکار گشتم، دفترم را بیرون آوردم و جمله اش را یادداشت کردم، می دانستم اگر آن را ننویسم خیلی زود فراموشش می کنم
مهین خانم معتقد است خیلی از زنها مجبورند زندگی زناشوییشان را تحمل کنند چون گزینه ی دیگری جلوی رو ندارند

می گوید خودش هم چهل سال تحمل کرده، تن داده به زندگی که دوست نداشته. می گوید تن دادن از آن اتفاقات سخت زندگی است گاهی زندگی مجبورت می کند مسالمت آمیز با آن کنار بیایی و دم نزنی
پرچم سفیدت را تکان بدهی و سرنوشتت را بی کم و کاست قبول کنی

و آرزو کنی دخترانت سرنوشتی بهتر از تو داشته باشند

جورج اورول در کتاب
"روزهای برمه"
جمله ی خوبی دارد، نوشته آدم به فرض آن که تا آخر عمر تنها بماند و شریکی پیدا نکند، تحمل آن بسیار آسان تر است تا شب و روز با کسی سر و کار داشته باشد که حتی یکی از هزاران حرف او را نمی فهمد
نمی دانم مهین خانم درست می گوید یا جورج اورول

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *


هر چند نمیدانم خواب هایت را با که شریک
میشوی

اما دلیل تمام بیخوابی های من

تویی


* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *

^^^^^*^^^^^


ما دهه ی شصتیها خیلی عجیب غریب هستیم
بعلت وقوع انقلاب و تحمیل جنگ
جمعیت ما زیاد شد
گمونم نسل بشر رو به انقراض بود و فقط ایرانیها ناجی بشر بودن
برا همین کلاسهای درس ما پنجاه نفری بود
حالا بگذریم یه عده مون اسم و فامیلمونم یکی بود و تو کلاس با اسم بابامون صدا مون میدن

^^^^^*^^^^^
القصه
یه اصطلاحی که همه ی ما باهاش بشدت اشنا بودیم این بود
زنگ آخر دم مدرسه کارت دارم

یجور اعلان جنگ بود
قرار دعواهامون بود

از موقع اعلان این خبر تا لحظه ی موعود هم فرصت بود برا تجدید قوا و یارگیری

حالا اونایی که خونشون نزدیک مدرسه بود یه آپشن بازی تو زمین خودی هم داشتن
چون امکان درخواست نیروی کمکی وجود داشت
بگذریم که گاهی نیروی کمکی که بیشتر مواقع داداش بزرگترمون بود
میشد شریک طرف مقابل و توی معدوم کردن ما از هیچ تلاشی مضایقه نمیکرد

خلاصه
یارگیری هم اینجور بود که چندتا از رفقای دوطرف بیعت میکردن که تا اخرین قطره ی خون دعوا کنن...

زنگ اخر که زده میشد مث آژیر قرمز دوره ی جنگ بود
طرفین دعوا میرفتن بیرون و میدون برا دعوا اماده میشد
کیفها رو زمین میگذاشتیم و مث پهلوونهای قدیمی اول رجز میخوندیم و هل من مبارز میگفتیم
بعد دعوا شروع میشد
یقه گیری و کتک کاری و اینا
بیشتر مواقع هم اونایی که بیعت کرده بودن جیم میزدن و یا نهایت معرفتشون سوا کردن دو طرف دعوا بود
این وسط یه مشکل هم وجود داشت

عوامل نفوذی

اونایی بودن که مث برق معلم و ناظم و مدیر مدرسه رو خبر میکردن
این قسمت به مزمن شدن جنگ منتهی میشد
چون فردا اول صبح باس میرفتیم دفتر و روز بعدش با اولیا به مدرسه میومدیم

^^^^^*^^^^^

ولی یه نکته ای هم قابل تأمل بود
بعد جنگ
دوطرف دعوا با هم رفیق جون جونی میشدن
یه رفاقت ناب که تا سالهای سال ادامه داشت

^^^^^*^^^^^

چندتا قانون نا نوشته هم وسط دعواهامون بود
اول که فحش چیز دار نمیدادیم
یعنی بلد نبودیم
نهایت استفاده از اسلحه هم پرتاب سنگ بود
اونم به سر و کله و اینا ممنوع بود..مگه اینکه طرف ناشی بود و سر کله ی طرف رو میشکست و میشد دنباله ی یه مکافات دیگه

^^^^^*^^^^^
فتوحات جنگ

چندتا گزینه داشت این دعواهای زنگ آخر

اینکه از موجودیت خودمون دفاع میکردیم
تا اخر سال هی با هم جنگ میکردیم تا ادعای طرف بخوابه
وقتی میرسیدیم خونه بعلت لباسهای خاکی و بعضا پاره پوره
شروع مجازات با اعمال شاقه ی خونواده شروع میشد
تا مدتها تردد توی محله ی اون طرف دعوا حکم رد شدن از پل صراط و میدون مین رو داشت
اگه از طرف مقابل شکست میخوریم باید غرامت جنگی میدادیم که اونم از نوشتن مشق یا کم محلی از طرف نصف بیشتر کلاس تا تحویل بدون چون و چرای تغذیه و اینا رو شامل میشد
پس تا سرحد مرگ میجنگیدیم

چون بچه های جنگ بودیم

*@@*******@@*

دهه شصتیا ◄

-.*-.*-.*-.*-.*-.*-.*

عزیز میگفت
برای در کنارِ هم موندن باید خیلی چیزارو بخشید
خیلی حرفارو نشنیده گرفت
از خیلی کارها عبور کرد
برای در کنار هم موندن باید بخشنده‌ترین و قوی‌ترین بود؛ نه زیباترین و باهوش‌ترین
آدما وقتی میتونن مدت‌های طولانی کنارِ هم بمونن که یاد بگیرن چطور باهم کنار بیان
اگه گاهی تو حالِ خوب هم شریک نمیشن، دستی هم به حالِ بدِ هم نکشن
هیچ حالِ بدی موندگار نمیمونه همونطور که حالِ خوب هم، همیشگی نیست
عزیز میگفت
اول از هر چیزی برای در کنار هم موندن باید یاد بگیری چطور میشه با کوچیک‌ترین چیزها، از زندگی لذت برد، خندید و شاد بود

-.*-.*-.*-.*-.*-.*-.*

حاتمه ابراهیم زاده