به نام خالق هستی

^^^^^*^^^^^



🚨 خواب عجیب علامه امینی درباره عذاب شمر

^^^^^*^^^^^

💠 علامه امینی می‌گوید: مدتها فکر می‌کردم که خداوند چگونه شمر را عذاب می‌کند؟

در عالم رویا دیدم، آقا امیرالمؤمنین علیه‌السلام در مکانی خوش آب و هوا، روی صندلی نشسته و من هم خدمت آن جناب ایستاده‌ام. دو کوزه نزد ایشان بود. فرمود: این کوزه‌ها را بردار و برو از آنجا آب بیاور.

اشاره به محلی فرمود که بسیار با صفا و طراوت بود؛ استخری پر آب و درختانی بسیار شاداب در اطراف آن بود. کوزه‌ها را بر داشته و رفتم آنجا و آنها را پر آب نمودم. ناگهان دیدم هوا گرم شد و هر لحظه گرمی هوا و سوزندگی صحرا بیشتر می‌شود. دیدم از دور کسی رو به من می‌آید. هر چه او به من نزدیکتر می‌شود هوا گرمتر می‌گردد؛ گویی همه این حرارت از آتش اوست. در خواب به من الهام شد. که او شمر، قاتل حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام است

وقتی به من رسید. دیدم هوا به قدری گرم و سوزان شده است که دیگر قابل تحمل نیست. آن ملعون هم از شدت تشنگی، به هلاکت نزدیک شده بود رو به من نمود که از من آب را بگیرد. مانع شدم و گفتم، اگر هلاک هم شوم نمی‌گذارم از این آب قطره ای بنوشد. حمله شدیدی به من کرد و من ممانعت می‌نمودم .دیدم اکنون کوزه‌ها را از دست من می‌گیرد؛ آنها را به هم کوبیدم. کوزه‌ها شکست و آب آنها به زمین ریخت و بخار شد. او که از من ناامید شد رو به استخر نهاد. من بی‌اندازه غمگین و مضطرب شدم که مبادا آن ملعون از آن استخر بیاشامد و سیراب گردد. به مجرد رسیدن او به استخر، چنان آب استخر ناپدید شد که گویی سالهاست یک قطره آب در آن نبوده است؛ درختان هم خشکیده بودند. او از استخر مأیوس شد و از همان راه که آمده بود بازگشت هر چه دورتر می‌شد، هوا رو به صافی و شادابی رفت و درختان و آب استخر به طراوت اول بازگشتند

به حضور حضرت علی علیه السلام شرفیاب شدم، فرمودند: خداوند متعال این چنین آن ملعون را جزا و عذاب می‌دهد. اگر یک قطره آب آن استخر را می‌نوشید از هر زهری تلخ‌تر، و از هر عذابی برای او درد ناک‌تر بود. بعد از این فرمایش، از خواب بیدار شدم

^^^^^*^^^^^

📙داستان دوستان، ج ۳، ص ۱۶۳

^^^^^*^^^^^

پاهایم را آغوش میکشم و خودم را مانند جنینی در رحم مچاله میکنم بدنم از آتشی که در سرم به راه افتاده است به لرزه در میاید . دوباره شروع شد مغزم دوباره قلم بدست شده تا تمام دستور العمل هایش را خط خطی کند و بیخودی ترین آنها را در آتش بسوزاند و با سوزاندن هر یک از آنها تلاطمی را در من راه بیاندازد
تنها کلمه ای که در مغزم فریاد میکشد (چرا ) است . چرا اینطوری شده ام چرا دوباره آن دندان قرچه های مزاحم به سراغم آمده اند چرا دلم دوباره ضعف میرود برای دعوا کردن برای فحش دادن ،ناسزا گفتن و دلم لک میزند برای نیشگون گرفتن . نمیدانم چه شد که دوباره تمام این رفتار ها و واکنش های مزاحم به سراغم آمده اند

شاید از آن روزی که کودک درون پنج ساله ام به جای کشیدن درخت و گل و خانه حواسش پی خبر های بد ساعت هشت و نیم رفت و به جای برداشتن مداد سبزش ،چاقوی میوه خوری در دست گرفت یا از آن روزی که دست مرا گرفتند وکشان کشان از رویا های چهارده سالگی ام به بیرون پرتاب کردند و به من انگ بزرگسالی زدند ،تمام مشکلاتم شروع شد . کاش بشود کودک درون پنج ساله ام را در آغوش بکشم آرام چاقوی میوه خوری را از دستش بگیرم و مداد سبزش را بدستش بدهم و بگویم نباید با اشیاء خطرناک بازی کند یا باید بروم و بر سر راه درویشی ، عابدی ، زاهدی بشینم و تا خواست عبور کند التماسش کنم تا دستی برسرم بکشد تا شاید برگردم به همان نهادینه پاک ام به سر منشاء ام ... برگردم و خدایم را در آغوش کشم

به نام خالق زیبایی‌ها

*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

جرقه‌های کوچک این رمان در بهمن سال نود و شش در ذهنم شکل گرفت
بعد مدتی هرشب قبل از اینکه بخوابم اندکی به ایده‌ام می‌اندیشیدم
ان زمان چیزی بیشتر از یک سرگرمی نبود ولی ارام ارام این تصور حقیر شروع به رشد کرد تا اینکه اولین نسخه این رمان را در فروردین نود و هفت برای مدرسه نوشتم که نگارش بسیار ضعیف و اماتوری بود ولی با این حال با تشویق معلمان و دوستانم همراه شد که مرا بسیار مصمم‌تر کرد
زمان گذشت تا اوایل سال نود و هشت رسیدیم، در ان دوره چندین بازرس که کارهای نشر نیز انجام می‌دادند، در کلاس ادبیات ما حضور یافتند.
که به توصیه معلم ادبیاتم که (قدر شناس ایشان هستم) انها مرا شناختند و متوجه
شدند؛ دستی به قلم دارم و قول دادند پیگیر چاپ کتابم باشند

همه چیز عالی پیش رفت و قرار بود رمان در تابستان نود و هشت چاپ شود، اما دوستی نصیحتی به من کرد که بابت ان دین زیادی به او دارم؛
او گفت: رمان جای توسعه بسیاری داره و بهتره الان چاپ نشه
تا به سطحی بالایی برسه.
من به خاطر اندرز دوستم و شرایط ان هنگام پیشنهاد نفیس چاپ را رد کردم
که افرادی بسیاری به من گفتند، کاری بسیار احمقانه انجام دادم؛ ولی الان از کار ان روز هیچ پشیمان نیستم بلکه خرسند نیز هستم، در طی ان یکسال تا به حال اثار بسیاری را مطالعه کردم و اصول بسیاری را یاد گرفتم؛ رمان نیز در این مدت پیشرفت چشمگیری داشت

اکنون در مرداد گرم و سوزان که با پیشتازی کرونا همراه است، تصمیم به انتشار ان گرفتم؛ شاید اگر در وضعیت اندکی مناسب تر بود رمان را چاپ می‌کردم، اما در چنین وضعیتی این امر مقدور نیست

*~*****◄►******~*
اما بیاید سرتان را درد نیارم و به موضوع اصلی بپردازم: چرا باید این رمان را بخوانم؟؟؟؟؟
که سوالی بسیار مهمی است، رک و خلاصه بگویم؛
اگر نخوانی غیر ممکن‌ها و شرایط زندگی همچنان بزرگترین کابوس هرشبت خواهد بود؛
اما اگر بخوانی در مواجه با غیر ممکن ها پوزخند می‌زنی و شانس این را داری که از دریچه دید شخصیت های کتاب که با دیگر شخصیت های رمان ها تفاوتی بسزا دارند، دنیا را بنگردید
در واقع به این دلیل می‌گویم متفاوت که شما را در این رمان همراه افرادی
می‌کنم که برایش

البته اگر همه را من بگویم که دیگر صفایی به خواندن ندارد!!!!
بخوانید رمان را تا بدانید که از هیچ همه چیز می‌سازیم
غیرممکن و قوانین دنیا که دیگر چیزی نیست!!!!
و محدودیت ها را نا‌محدود می‌کنیم

من زمانی که ترس در تمامی سلول هایم رخنه می‌کند؛
خودم را شخصیت اول رمان فرض می‌کنم و ان زمان
برایم معجزه رخ می‌دهد؛
شما هم بخوانید تا متوجه منظورم شوید...

‌

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

در دنیای امروز فقر آتشی است که خوبیها را می سوزاند
و ثروت پرده ایست که بدیها را می پوشاند
و چه بی انصافند آنانکه
یکی را می پوشانند به احترام داشته هایش
و دیگری را می سوزانند به جرم نداشته هایش

دکتر علی شریعتی

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *

یک. مردم آنقدرها هم که فکر می‌کنید به شما اهمیت نمی‌دهند

شاید تلخ و ناگوار به نظر برسد اما واقعیت دارد. اگر همۀ وقت فکرمان درگیر برداشت دیگران در مورد خود ما باشد، باعث می شود نظرات و توقعات دیگران برای‌مان تعیین کننده بشود، اما واقعیت این هست که هر شخصی دغدغه‌ها و مسائل خودش را دارد. بهتر هست یادتان باشد برخلاف انچه که اکثر ما تصور میکنیم، این ذهن‌ خود ماست که طبق تجربیات یا دریافت‌هاي نادرست قبل و تفسیرهای اشتباه، نتیجه گیری میکند. خودتان باشید، بدون این که نگران نظر دیگران باشید. 

*~*~*~*~*~*~*~*

دو . اینکه چه کسی هستیم، مدام در حال تغییر است

بسیار ساده‌لوحانه هست که فکر کنیم ما همان کسی هستیم که ده سال پیش بودیم و همان طرز فکر و احساسات را در ده سال بعد هم خواهیم داشت. قبل، حال و آینده‌ي ما کاملا با هم متفاوت هست زیرا نگرش ما طبق شرایط زندگی و تجربیات، تغییر می کند.
 
به همین علت ما باید همۀ وقت هنگام تصمیم‌گیری‌ها، زمان حال‌مان را ارزیابی کنیم. ما هرگز نمی توانیم پیش‌بینی کنیم در آینده چطور قرار هست فکر کنیم و احساس کنیم و هر چیزی که در قبل روی داده هست، مربوط به قبل هست. تمام قدرت ما در همین زمان هست. 

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

سه. دست از مقایسه‌ی خودتان با دیگران بردارید

با فشارها و استرس ‌هایي که امروزه رسانه‌هاي اجتماعی بر ما وارد می کنند، به سادگی در دام مقایسه‌ي نابجای خود با دیگران گرفتار میشویم و زندگی خود ما را با زندگی به ظاهر «کامل» و «همۀ‌چیزتمام» دیگران مقایسه می کنیم. در زندگی حقیقی همۀ‌ي افراد معمولا سعی می کنند برترین جنبه‌هاي زندگی خود را در معرض نمایش بگذارند تا توسط دیگران نقد نشده یا طرد نشوند.
 
واقعیت این هست که همۀ‌ي ما آسیب‌پذیر هستیم و همۀ‌ي ما دوست داریم توسط دیگران تائید و پذیرفته شویم. این اشتباه و اتلاف وقت بسیار بسیار بزرگی هست که فکر کنیم دیگران به هر حال از ما بهتر میباشند و زندگی‌شان کاملا ایده‌آل هست. مقایسه و احساس پایین‌تر بودن از دیگران، بیفایده و نادرست هست زیرا حتی پیروز‌ترین و قویترین انسان ها نیز نگرانی‌ها و دغدغه‌هاي خودشان را دارند و خیلی چیزهای درونی دیگر که ما از انها بیخبریم.
 
*0*0*0*0*0*0*0*

چهار. فکر نکنید دیگران به پند و نصیحت شما گوش می‌دهند

حتما برای‌تان پیش آمده که دوست‌تان درگیر مشکلی باشد و شما دوستانه و دلسوزانه نصیحتش کنید و تمام تلاش‌تان را برای کمک به او انجام دهید، اما به نظرتان رسیده باشد که انگار او گوش شنوایی ندارد! شما احساس فرسودگی و ناتوانی خواهید کرد چون واقعا قصد دارید به او کمک کنید. موضوع این هست که هیچکس هرگز به پند و اندرز دیگران گوش نمیدهد مگر این که آن پند و پیشنهاد، در زمان درست و در شرایط مناسب ارائه شود. گرچه شاید هم بعدا متوجه شوید او مشکلش را به شیوه‌ي شما حل کرده هست، اما احتمالا خودش به آن نتیجه رسیده هست. پس احساس ناامیدی و دلسردی نکنید، شما کارتان را درست انجام داده‌اید!
 
-.*-.*-.*-.*-.*-.*-.*


پنج. شما تنها می‌توانید واکنش خودتان را کنترل کنید

واکنشی که شما نسبت به یک مشکل، حادثه و یا موقعیت بسیار مهم نشان میدهید، از خود آن موضوع بسیار مهم‌تر هست. در زندگی، این نگرش ماست که تعیین میکند چقدر خوشحال یا ناراحت باشیم. شما می توانید واکنشی را گزینش کنید که پژواک مثبت یا منفی روی زندگی و افکار و احساسات و هیجانات آینده‌تان داشته باشد.
 
گرچه تحت یک شرایط سخت و دشوار، نظارت واکنش کار سختی هست، اما یاد بگیرید که چند ثانیه از آن حال و هوا خارج شوید و ذهن‌تان را قبل از واکنش نشان دادن، ری‌سِت کنید تا پیامدها و عواقب‌‌ ممکن و احتمالی برای خود و دیگران را بررسی کنید.
 
* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *

^^^^^*^^^^^
آفتاب مثل شمشیری آبگین شده
تیغ تیزش را به رویش میکشید اما هنوز چشمهایش خیره به مسیر قدم هایی بود که حتی رد پایش را جا نگذاشت. رفت. بی مکث. پر شتاب. بی رحم....یخ زد میان جهنم داغی که گاهی نفس ها را به گرو میگرفت
اما حالا...چه کسی معنای سوختن میان جهنم را می فهمید؟
شاید آن روایاتی که از زبان جهنم شعله میکشید، از همین یخ زدگی ها بود. میسوزاند
در عین منجمد کردن میسوزاند. میبرید‌. میکشت. غارت میکرد

قدمی عقب کشید و چرخ خورد‌‌. صداها در گوشش تکرار شد. فریادها....تهدیدها ولی نه یک صدا بلندتر بود‌
کشنده تر بود. بی رحم تر بود
همان صدایی که زمزمه کرد و قلبش را به تپیدن انداخت
همان صدا نبضش را هم غارت کرد

^^^^^*^^^^^
سنت شکن اثر الناز محمدی

کتابی که میخوام معرفی کنم به جرات میگم‌ یکی از قشنگ ترین رمانهایه که خوندم

پر از حس خوب، پر از حس زندگی

این رمان رو به همه دخترها توصیه میکنم





○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
فریادش تمام اتاق رو گرفت

صداش پیچید و پیچید و پیچید و مثل یه سیلی محکم خورد به گونه ام‌

متعجب نگاهش کردم. ناباور؛ خون توی رگهام منجمد شده بود

فریادش همراه شد با پرت شدن گلدان بلوری که تکه تکه شد و هر تکه اش با صدا به گوشه ای افتاد

صورتش قرمز بود

تو...تو چیکار کردی؟ خیانت...خیانت به من؟؟ من چه اشتباهی مرتکب شده بودم؟؟

سرش رو خم کرد‌

مرد عصبانی رو به روی من حالا سرش رو خم کرده بود و سعی داشت اشکی که داشت از چشماش می ریخت رو پس بزنه

جز عاشقت بودن...جز پرستیدنت...؟؟

 

این جمله رو گفت و به سمتم حمله کرد

پایین دامن پیراهن سفیدم رو به دست گرفتم و پریدم روی سکوی انتهای اتاق با صدای لرزان و وحشت زده

به همین غروب آفتاب به بزرگی و عشقت قسم دروغه

رگ گردنش بیرون زده بود دستش رو برد تا ضربه ای بهم بزنه تو خودم جمع شدم

دلش سوخت شاید. برای خودش؟؟ برای تن ظریف زنی که رو به روش بود؟؟ برای عشقش؟؟

رو دو زانو افتاد

شدیم نقل محافل، شدیم سرگرمی زنانی که سبزی پاک می کنن

شدیم مثال مادران برای دخترانشون. اشک ریختم اشک ریختم... دستم که به سمت صورتش می رفت برای نوازش رو نیمه راه نگه داشتم

جز سکوت چه داشتم بگم

تو من رو نابود کردی. دوستم نداشتی؟؟ به دنبال عشق دوره نوجوانی بودی؛ چرا با من ازدواج کردی؟ چرا گذاشتی این طور دوست داشته باشم؟

دوباره عصبانی شد و از جایش پرید و فریاد زد

هاااااا؟ چراااااا؟

 

من بی گناهم....بی گناه ها بی گناه

زنی که بوی تن مرد دیگری رو میده....زنی که پشت درختهای توت ته باغ با عشق کودکیش قرار میذاره بی گناه؟؟؟ و من فقط یک جمله دارم برای تکرار و تکرار و تکرار

من بی گناهم

 

نگاهی به چشمهای خیسم میندازه

چه کنم؟؟ دیگه از من کاری بر نمیاد. بزرگان شهر حکمت رو دادن

و اشک می ریزه و اشک می ریزه و من...خیره در نگاه پر از غمش دست هام رو از هم باز میکنم...فریاد می زنم

ای اهالی جهل ای مردمان دون و پست بنگرید به من و خوشبختی غبطه بر انگیز من بنگرید و سرم را به سمت مردی که عاشقش بودم...روزی زمانی...میچرخونم و محکم میگم

مرا به صلیب بکشید اگر اینگونه این چشمان پر خشم خالی می شود

مرا بسوزانید اگر قلب مرد من با خاکستر تن من آتش درونش خاموش می شود..‌.از فریاد آخرم ته گلوم می سوزه

و تمام بدنم خیس میشه از عرق

از پایین صدای تشویق اومد

 

سهیل: بچه ها عالی بودید....عالی اصلا فکرش رو هم نمی کردم

نگاهی به مرد گوشه صحنه سمت چپم انداختم که لبخندی به لب داشت به سمتم اومد و نگاهم کرد

 

 

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

رمان بانوی قصه. الناز پاکپور

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

او به تو میخندید و نمی دانستید
سیب دزدیده شده خانه ی من بود که چید
باغبان میان راه خورد زمین و شَل شده از راه رسید
سیب را دست پسر دید و غضب آلود کرد نگاه

خانه ی دندان زده ؛ افتاد به خاک ؛ من کشیدم آهی
و میان خانه میلرزیدم ؛ نکند گاز زند بر تن من

ولی انگار همه با هم رفتن
به نظر آه من کرد اثر
همه را فحش دادم

و من خوشحالم که ، منِ کرمه بی زبان در سیب را ، آن زمان گاز نزد

و سالهاست که در سیب دگر خانه ایی دارم شاد
فکرم این است که ؛ نکند بار دگر قصه ی عشقِ بی پایانی ؛ خانه ی بیگناه دگری سوزاند

و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدایا شکرت منه بدبختِ میان سیب را
دفعه قبل گاز نزد

حسین پیرزاد روزبهانی

شیخ المریض

*0*0*0*0*0*0*0*

امید
عاملی که این گونه زندگی را برای ما غم انگیزساخته، پیری و یا پایان لذت ها نیست، بلکه قطع امید است ... شکسپیر

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

ذهن
ذهن همچون باغ است و فکر همچون بذر، می توان گل رویاند یا علف هرز...

@~@~@~@~@~@

شکرگزار داشته هایت باش
وقتی روز بدی دارید، یادتان باشد کس دیگری روز بدتری داشته.. شکرگزار داشته‌هایتان باشید.

*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

آدم ها
چه کوته فکرند کسانی که برای حیوانات خانگی دل می سوزانند اما قتل عام آدم ها دلشان را نمی لرزاند.

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

دست خدا
عمری گشتیم به دنبال دست خدا برای گرفتن، غافل از آنکه دست خدا، دست همان بنده اش بود؛ ... بنده ای که نیاز به دستگیری داشت!

o*o*o*o*o*o*o*o

خدا
بدون رویاها ما به چیزی نمی رسیم،بدون عشق ما احساسی نخواهیم داشت؛اما بدون خدا ما چیزی نیستیم.

o*o*o*o*o*o*o*o

چالش
زندگی بدون چالش؛ مزرعه بدون حاصل است.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

نا امیدی
هیچگاه نگذارید به آن درجه از نا امیدی برسید که به خیلی کمتر از آنچه لیاقت دارید، رضایت دهید...

*~*~*~*~*~*~*~*

بهار
می توان همه گل ها را از ته چید، اما نمی توان جلوی آمدن بهار را گرفت.

..♥♥..................

خدای من
خدای من "بهشتی" دارد، نزدیک، زیبا، بزرگ و به گمانم"دوزخی" دارد، کوچک، بعید و در پی دلیلی ست که ببخشد ما را گاهی به بهانه یک دعا…

..♥♥..................


زندگی
زندگی پر از فرصت های خوب بودن و خوبی کردن است اگر ما چشمان خود را کمی جستجوگر کنیم.