♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
همين امروز ، زندگیت رو " زندگی " کن
بعدها وقتی موهای جو گندمیات را از پیشانیات کنار میزنی و قرصهای رنگارنگت را به ضرب آب پایین میدهی
وقتی با کسی که عادت کردهای به بودنش کنار شومینهی رنگ و رو رفتهی خانه مینشینی و به جای دوستت دارم
از پا دردت شکایت میکنی ، وقتی برای بار هزارم سریالی را تماشا میکنی ، وقتی دیگر برایت فرقی نمیکند
موهایت سپید باشند یا بلوند نسکافهای باشد یا هر رنگ دیگری
وقتی پسر بزرگترت روز مادر برایت صندلی نماز میآورد
متوجه خواهی شد که : زندگی آنقدرها ارزش نداشت
که برای به دست آوردن کسی که دوستش داشتی نجنگی
که برای آرزوهایت تلاش نکنی
به زودی وارد روزمرهگيهایت خواهی شد ، به زودی وارد روزی میشوی که آرام و ساکت روی صندلی چوبی قدیمی جهیزیهات رو به روی پنجرهی خانه نشستهای و چای مینوشی و همسرت طبق معمول مشغول غر و لندهایش است
به زودی متوجه خواهی شد که چه کلاه بزرگی سرت گذاشت این زندگی
که هر روزت را به بهانهی روز بهتر از تو ربود و تو چه ساده لوح بودی که حرفش را باور کردی
زندگی تو همین امروز است همین ساعت ، کاری که دوست داری انجام بده ، " دوستت دارم " را به هرکس که لازم است بگو
هرازگاهی را با دوستانت بگذران، فارغ از هر فکر
بعدترها متوجه خواهی شد ، اما زندگیات را همین امروز زندگی کن
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
آدمايى كه احساساتشون رو
راحت و صادقانه و بدون
سانسور نشون ميدن
نه ضعيفن، نه احمق و نه
ساده لوح
بلكه اونقدر قوى و واقعی
هستند كه به نقاب روى
صورتشون احتياج ندارند و
به جای پنهان کردن
حرفها یا نقش بازی کردن
راحت احساسشون رو بیان میکنن
روستایی بود دور افتاده که مردم ساده دل و بی سوادی در آن سکونت داشتند
مردی شیاد از ساده لوحی آنان استفاده کرده و بر آنان به نوعی حکومت می کرد
برحسب اتفاق گذر یک معلم به آن روستا افتاد و متوجه دغلکاری های شیاد شد و او را نصیحت کرد که از اغفال مردم دست بردارد و گرنه او را رسوا می کند
اما مرد شیاد نپذیرفت. بعد از اتمام حجت٬ معلم با مردم روستا از فریبکاری های شیاد سخن گفت و نسبت به حقه های او هشدار داد
بعد از کلی مشاجره بین معلم و شیاد قرار بر این شد که فردا در میدان روستا معلم و مرد شیاد مسابقه بدهند تا معلوم شود کدامیک باسواد و کدامیک بی سواد هستند. در روز موعود همه مردم روستا در میدان ده گرد آمده بودند تا ببینند آخر کار، چه می شود
شیاد به معلم گفت: بنویس _ مار
معلم نوشت : مار
نوبت شیاد که رسید شکل مار را روی خاک کشید
و به مردم گفت: شما خود قضاوت کنید کدامیک از اینها مار است؟
مردم که سواد نداشتند متوجه نوشته مار نشدند اما همه شکل مار را شناختند و به جان معلم افتادند تا می توانستند او را کتک زدند و از روستا بیرون راندند