►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

سالهای قبل همین موقع غوغایی بود تو شهر
تق تق
صدای ترقه پشت سر هم:)
صدای آواز زردی من از تو سرخی تو از من
صدای نگران مامانبزرگ ک میگفت:
پسرم مواظب باش
دخترم یوقت لباسات آتیش نگیره مادر

اونقد زیاد که اخبار هی میگفت مواظب باشید
چهارشنبه سوری را چهارشنبه سوزی نکنید
.
.
.
ولی امسال چی؟
.
.
.
فقط بوی الکل
فقط میتونیم مردمیو ببینیم که شهر رو ضد عفونی میکنن
اخبار رو که روشن میکنی فقط میگه کرونا، کرونا
خیلی وقته که حتی رنگ بیرون هم ندیدیم
مامانبزرگ فقط میگه
دخترم ماسک بزن، دست کش بپوش
پسرم از خونه بیرون نیای یوقت
.
.
.
میبینین چه وضعی شده؟
بیاین با هم دعا کنیم کرونا هرچه زود تر نه تنها از کشور ما، بلکه از همه دنیا بره:)

****►◄►◄****

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

آخ کلم

دستشو گذاشت رو سرم نازم کرد

عشقه کله پوکه من سرش چطوره؟

کله پوک خودتی جیمین

با خنده گفت

باشه بابا اعصابی نشو منم اصلا

دره ماشینو بست خودشم نشست شروع به حرکت کرد
پشت چراغ قرمز یه زن بایه بچه نسبتن کوچولو در حال رد شدن بودن که جیمین لب باز کرد

بنظرت بچه ی ما شبیه من میشه یا تو

ناخوداگاه دستم رفت رو شکمم جیمین خبر نداشت منم نمیخواستم بهش بگم
من اون بچرو نمیخواستم هنوز سنم کم بود میترسیدم تازه دلم نمیخواست عشق جیمین
نسبت بهم کم بشه

نمیدونم ولی امید وارم تلفیقی باشه

آز اون لبخندا ی ممنوعش تحویلم داد

امید وارم

بعد از خرید دوتا پیتزا که بدجور هوس کرده بودم
رفتیم خونه پیتزا هارو تو اشپز خونه گذاشتم که مبایلم زنگ زد

موبایلته

کیه جیمین

زنگ گوشیم قط شد ولی صدایی از جیمین نشنیدم

جیمین؟

رو تخت نشسته بود برگه ی ازمایش دستش بود
با ذوق برگشت سمتم

..عاشق..

با چشمای اشکی جملشو ناتموم گذاشتم

من نمیخوامش

چی میگی واسه خودت یعنی چی نمیخوامش ها میخوای چی کار کنی؟

کورتاژ

با اعصبانیت بلند شد و سرم داد زد

تو هیچ غلطی نمیکنی

جیمین هیچ وقت سرم داد نزده بود اونوقت بخاطر این بچه سرم داد زد؟
دستشو آز دستم جدا کردمو محکم کوبیدم رو شکمم
با هق هق گفتم

نمیخوامش نمیخوام

با سیلی که تو صورتم خوابوند گریم بند اومد جیمین رو من دست بلند کرد؟
گوشیمو برداشتمو اومدم برم که گفت

کجا میری

به تو هیچ ربطی ندآره دنبالم اومدی نیومدی جیمین خوب خودتو بهم نشون دادی

به صورتم اشاره کردمو زدم بیرون

رفتم سمت پارک خونمون تو حال هوای خودم بودم که صدای یه خانم
توجهمو جلب کرد

خانم ببخشید یه لحظه از پسرم مواظبت میکنید تا بیام؟

یه نگاه به پسرش انداختم
لبخندی بهم زد که دلمو اب کرد

بله بله حتما

رفتم سمتش

سلام نونا _ تو کره به خواهر بزرگ تر مین نونا یا دختری که ازت بزرگتر باشه

نونا؟

اره دیگه تو که مثل مآمانم پیل نیشتی

مامانش یه ابروشو انداخت بالا و گفت

من پیرم دیگه اره؟ اگه برات بستنی خریدم

گفت

واقعا بلام نمیخلی؟

گفتم

عیب نداره من میخرم

مادرش تشکری کردو رفت
بغلش کردم رفتیم دوتا بستنی شکلاتی خریدیم و برگشتیم
یه لیسی به بستنیش زد که منم دلم اب افتاد شروع به خوردن کردم
بعد از چند ثانیه یه صدای پا شنیدم برگشتو جیمین و دیدم که دست به جیب داشت میومد به
سمتمون چشماش قرمز بود معلوم بود گریه کرده
اومد کنارم ولی تظاهر کردم ندیدمش یه لیس به بستنیم زد
و به کوچولو گفت

سلام کوچولو خوبی؟

پسره به جیمین نگاه کردو گفت

سلام آجوشی چرا بستی نونا رو خولدی؟ کار بدی کلدیا_ تو کره به پدر بزرگا میگن آجوشی

با تعجب به من نگا کرد و گفت

چطور ایشون نوناست من آجوشی؟

تو مثل مامانم پیلی چونکه

مامانش از پشت

عه وا جونگ هیون این چه حرفیه؟ ببخشیدا

با شیطنت به جیمین نگا کردمو گفتم

راست میگه همسر منم پیره اخه یکم

بعد این حرفم جونگ هیون گفتچ

اله دیگه پیله یکم

جیمین با خنده گفت

اله

بهش چشم غره رفتم که زبونشو مسخره نکنه
بعد یکم حرف زدن شمارشو گرفتم تا هر موقع شد همو ببینیم
خانومی که الان فهمیدم اسمش سوهیه با بوق همسرش دستمو فشرد تا بره
که جیمین از پشت بغلم کرد و گفت

خوش حال میشیم همو ببینیم اخه ما یه تو راهی داریم

زنه با این حرف بهم تبریک گفت و رفت بعد سوار شدن
جونگ هیون با دستای تپلش باهامون بای بای کرد و رفت
برگشتم سمت جیمین بغلش کردمو گفتم

من خیلی خود خواه بودم جیمین منو ببخش من میخواستم عشق تو فقط برای خودم باشه ببخشید

دست کشید رو گونمو گفت

من عاشق تو هرچیزی که مربوط به توعم حالا که دیگه نظرت تغییر کرده بیا بریم رو تاب دونفره

رو تاب بودیم که جیمین دوباره پرسید

بنظرت من پیرم؟

وا چرا؟

اخه اون پسره گفت میترسم دخترمم همینو بگه

منظورت پسرمونه دیگه

نه دخترمون

بچه تو شکم منه منم میگم پسره فهمیدی؟

اها باشه بعد اسمش چیه؟

بله اسمشم اسمشم

تازه فهمیدم داره مسخرم میکنه کوبیدم رو دستش
بلند شد بدو بدو فرار کرد از دستم
سری براش تکون دادم که گفت

به این زودی سنگین شدی؟

با یه جیمین بلند راه افتادم دنبالش
بنظرتون زندگی با جیمینو پسرش چطوری ادامه پیدا میکنه؟

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
در برابر هر چیزی ◄

رو مبل منتظر بودم تا بیاد ساعت 2 نیمه شب مثل همیشه این ساعت داشت میومد
داشتم خاطراتمون رو مرور میکردم که با صدا باز شدن در به خودم اومدم

سلام

پرید هوا

یااا چیکار میکنی ترسیدم...هنوز نخوابیدی؟

نه منتظر تو بودم

منم

^^^^^*^^^^^
پشت بهم دراز کشیده بود ولی من چشمام خیره بود به شونه هاش
دیگه مثل قدیما از پشت بغلم نمیکرد با موهام بازی نمیکرد
نمیگفت دلیل زندگیمی
از صدای نفساش فهمیدم خوابش سنگین شده خواستم بغلش کنم
که نور گوشیش اتاق رو روشن کرد خیلی اروم از جام بلند شدم رفتم به سمت
گوشیش پیامش رو لاک اسکرین مشخص بود

فردا زود بیا جیمین عاشقتم

ناخدا گاه دستمو گذاشتم جلوی دهنم بغض گلومو گرفت
به یاد حرفای مامان بابام افتادم


اخه این پسره ی خارجی چی داره؟

خودتو بدبخت نکن دختر ازش دل بکن

اخه من چی براش کم گذاشته بودم؟ من فقط بخاطر جیمین
از پدر مادرم جدا شدم و به خودم گفته بودم که انقدر از عشقش
سیر میشم که نیازی به پدر مادرم نداشته باشم
البته این حرفو خودش بهم زده بود

^^^^^*^^^^^
دیگه مثل قدیما نبودم هرچی میگفت به یه اره نه ساده کفایت میکردم
وقتی نگام میکرد بهش لبخند میزدم از اون لبخندا که هر
احمقی عشقو از توش میخوند شبام قبل خواب عشقمو بهش اعتراف میکردم
رفتارای اونم فرق کرده بود شبا یکم زود تر میومد خونه
باهام بیشتر حرف میزد بعضی وقتام میگفت

چرا حرف نمیزنی عزیزم؟میدونی که خیلی دوست دارم

میدونستم ولی الان دیگه نه
کارش شده بود رفتن تو اتاق مهمون درو بستن یه روز در تا نیمه باز از در نگاه کردم
گوشیشو پرت کرد سمت دیوار طوری که هر قسمتش به زمینو زمان برخورد کرد
دست گذاشت رو صورتش و با گریه زمزمه کرد

چطور تونستم لعنت بهم چطور تونستم همچین کاری باهاش بکنم

^^^^^*^^^^^
مثل همیشه زیر پنجره نشستم و زانومو بغل کردم
بغضم ترکید البته چیز جدیدی نبود بد اون روز هر شب وقتی
جیمین خونه نبود گریه میکردم
دیگه گریم قط شده بود که با صدای در تعجب کردم
خیلی زود برگشته بود خونه
سرمو اوردم بالا به چشماش خیره شدم داشت گریه میکرد دستش رو زانوهام بود

میدونم که از همه چیز خبر داری

لبخند زدم

دوست دارم جیمین

گریش شدید تر شد

چرا اینطوری میکنی ها؟ دعوام کن بهم لعنت بفرست بگو ازم متنفری یه چیزیو بشکون چرا هیشکدوم از این کارا رو نمیکنی؟ تو داری بدترین بلا رو
سرم میاری بی اعتنایی میکنی بهم

نمیتونم اخه از عشقم یه زره هم بهت کم نشده

اشک های مزاحم رو صورتش رو پاک میکرد و با لکنت که به خاطر سریع حرف زدن بود گفت

من آشغال این بلا رو سرت اوردم؟....غلط کردم....غلط کردم ...خواهش میکنم بشو همون ادم قبل...همونی که
من لیاقتشو نداشتم ...خواهش میکنم اینطوری نکن

ازم نخوا بشم همون ادم قبلی من قلبم شکسته الان یه مرده متحرکم
یه بار مردم منتظر بار دومم

دست کشید رو گونم

از..اول شروع میکنیم ..منو ببین من ..من پشیمونم
من عاشقتم

لبخند زدم الان دیگه دلم گرم شده بود
سطحی بوسیدمش و سرمو گذاشتم رو شونش
الان دیگه با خیال راحت میتونستم برم
بدنم بی حس شده بود
صدای ضربان قلبم اروم اروم کم میشد
خدا به قولش عمل کرده

عشق جیمین در برابر هر چیزی حتی زندگیم
^^^^^*^^^^^

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

تو کوچه امین اینا یه زمین خالی بود که عصر ها با بچه های محل اونجا فوتبال بازی میکردیم‌

امروز هم قرار فوتبال داشتیم، تند کفشامو پوشیدم که ننه بانو صدام زد

اردلان ننه بیا این نخو واسم سوزن کن

نچ ننه بانو کفش پوشیدم بده ارغوان‌

دستش بنده خودت بیا

ای بابا نگاهی به اطراف انداختم که یه وقت مامان سر نرسه، با کفش چهار دست و پا رفتم تو زودی کار ننه رو انجام دادم و رفتم واسه فوتبال


چند دقیقه ای از بازی گذشته بود که پنجره ی خونه متروکه باز شد و قلب من به تلاطم افتاد

اون بود که با لبخند به گلهای روی طاقچه دست میکشید، و من مثل مسخ شده ها بهش نگاه میکردم

روسری آبی صورت زیباش رو قاب گرفته بود، صدای جیرینگ النگو هاش رو از اون فاصله دور هم میشنیدم دلم یه جوری میشد

چشمش که به من افتاد اخماشو کشید تو هم، فکر کردم الان پنجره رو میبنده و میره تو ولی مثل طلبکارا بهم خیره شد با درد بدی که توی دماغم پیچید از اون تابلو زیبا دست کشیدم

دماغم پر از خون شد اما نگاه سرکشم باز هم پی اون رفت دیگه اخمی نبود، با صورت خندون به من نگاه میکرد سری به چپ و راست تکان داد و پنجره رو بست و پرده رو کشید

با صدای امین به دنیای واقعی برگشتم: دیوونه چی کار میکنی سه ساعته مثل چوب خشک یه جا وایسادی

برو بابایی نثارش کردم و رفتم تا صورتم رو بشورم


ادامه دارد



پنجره | قسمت اول ◄
پنجره | قسمت دوم ◄
پنجره | قسمت سوم ◄
پنجره | قسمت چهارم ◄
پنجره | قسمت پنجم ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

وای انتظارشو داشتی؟

نه واقعا اصلا انتظارشو نداشتم

وای دیوونه برات خیلی خوشحالم...یادته بهت گفتم هیچ وقت کار اشتباهی نکن!؟زندگی پر از اتفاقای جدید و غیر منتظرست و تو هیچ وقت از یک ثانیه بعدت خبری نداری،شاید همین یک ثانیه،فقط یک ثانیه ی دیگه قراره تو زندگیت یه اتفاق فوق العاده بیفته که تو هیچ خبری ازش نداری

آره واقعا تازه فهمیدم چی میگی...من خودم هنوز تو شوک حرفشم

عزیزم...نوچ نوچ نوچ مچشو نگا کن!تا همین چن روز پیش میخواستی خودتو بخاطرش بکشی ولی حالا که فهمیدی اونم دوست داشته و به زبون نمیورده هر روز از خدا میخوای اونقدر بهت طول عمر بده که بتونی کنار عشقت زندگی کنی

آره واقعا خیلی خوشحالم که حتی یکروز زودتر کار اشتباهی نکردم.وگرنه الان خیلی پشیمون میشدم ولی میدونی چیه؟
بنظر من آدما باید تا قبل از اینکه دیر بشه به کسی که دوسش دارن اعتراف کنن که عاشقشونن چون فقط اینطوریه که هیچ وقت پشیمون نمیشن...باید تا فرصتشو دارن تمام سعی خودشونو در بدست اوردن دل عزیزشون بکنن چون حتی اگه اون شخص بعد از این همه تلاشای تو بهت بگه من بهت هیچ حسی ندارم و از زندگیم برو بیرون بازم تو پشیمون نیستی چون تمام سعیتو کردی و نشد،چون تا آخرش امیدتو از دست ندادی
فقط اینطوریه که هیچ وقت پشیمون نخواهی شد

..♥♥..................

یکسال تموم تنها کارم شده بود گریه و زاری و تحمل کردن غم سنگینی که تو دلم مونده بود
هر روز و هر شب کول باری از غم و غصه و دل شکسته شده رو با خودم حمل میکردم...اکثر شبا بالشتم اونقدر خیس میشد که باید بالشتمو برعکس میکردم تا بتونم سرمو رویه جای خشک بزارم و بخوابم

اونقدر تو آغوش دوستام هق زده بودم که گلو درد گرفته بودم
یروز همینطور که به یه گوشه خیره شده بودم و اشک میریختم به خدا گفتم
خدایا بسه دیگه...بخدا دیگه تحملشو ندارم

آخه میدونین دردایی که داشتم تحمل میکردم فقط یکی دو تا نبود

ادامه دادم
خدایا منو بکش و راحتم کن...دیگه امیدمو از دست دادم...دیگه نمیتونم...کارم شده درجا زدن،منو زودتر از شر این زندگی نکبت بار خلاص کن...تو که کمکم نمیکنی...هرچقدر که به درگاهت آه و ناله کردم و دستمو به طرفت دراز کردم تو کاری برام نکردی

اون روز گذشت...فردای اون روز نامه به دست رفتم پیش کسی که بخاطرش جونمم میدادم...که بخاطرش کلی سختی کشیده بودم

تمام شهامتمو جمع کردمو رفتم پیشش و نامه ای که توش پر بود از حرفهای دل رو دادم دستش و بهش گفتم بعدا بخونش

چن ساعت نگذشته بود که گوشیم زنگ خوردم
استرس سرتاسر وجودمو گرفته بود.با خودم میگفتم حتما میخواد سرم داد و بیداد کنه و بگه این چرت و پرتا چیه واسه من نوشتی
فکر کردم میخواست بگه حالمو داری بهم میزنی دیگه فقط هرچه زودتر برو گمشو از زندگیم

نفسم به شماره افتاده بود...دست و پام یخ زده بودن و اونقدر میلرزیدن نمیتونستم راه برم...صدام اونقدر گرفته بود که توان حرف زدن نداشتم

زنگ گوشیم قطع که شد استرسم کمی کمتر شد...اما بعد از چند ثانیه حالم بدتر از قبل شد و بیشتر استرس گرفتم...کمی صبر کردم ولی دیگه گوشیم زنگ نخوردم،میخواستم بدونم چی میخواد بگه...پس خودم شمارشو گرفتم

بعد از چن تا بوق برداشت...خودمو برای هر حرفش آماده کرده بودم...اما با هر حرفی که میزد منو بیشتر شوکه میکرد...حرفاش اونقدر غیر منتظره بود که تا چن روز بعد از اون تماس هنوز تو شوک بودم
در عین ناباوری بهم گفته بود منم دوست دارم و نمیدونستم چطور بهت بگم...بهم گفت تو برام با همه فرق داری...گفت و گفت و من از خوشحالی گریم گرفته بود

اینه که میگم همیشه تو زندگیتون منتظر یه اتفاق غیر منتظره باشین و هیچ وقت هیچ وقت امیدتونو از دست ندین
چون اون بالا یکی هست که هیچ وقت هیچ وقت ولت نمیکنه،همیشه حواسش بهت هست مگه اینکه تو از اون دست کشیده باشی که میدوارم هیچ وقت همچین افرادی وجود نداشت باشن

یا امام رضا از تو هم بخاطر همه چیز ممنونم

این بود داستانی که بین من و دیبا گذشت
امیدوارم اونقدر برامون اتفاقای غیر منتظره ی دیگه ای هم بیفته که بتونم براتون بنویسم
از همتون ممنونم بخاطر تمام دعاهاتون
خیلی دوستون دارم
لطفا بازم دعامون کنین که همیشه با هم دیگه دوست بمونیم

:)))))

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥



این عکسم خودم گرفتم:)

برا دهه ی شصتیها
جنگ یه رکن اصلی تو زندگیشون بود
بصورت واقعی لمسش نکردن
اما تا الی الابد تو ذهنشون حک شد

برا منی که لبه ی دهه ی شصت و دهه ی پنجاه بودم
جنگ واقعی تر بود.چون متولد سال 1360هستم

^^^^^*^^^^^

خلاصه

اول ابتدایی که رفتیم گاهی صدای آژیر خطر میومد و ما رو مث گله ی گوسفند هل میدادن تو پناهگاهایی که تو مدارس اون زمان ساخته بودن
بعدشم اژیر زرد و سفید و دوباره زندگی گل و بلبل میشد
حالا بگذریم از وقتایی که صدای ضدهوایی و انفجار بمب همه ی ترس رو تو وجودمون هویدا میکرد

^^^^^*^^^^^

سال 67 بود و اخرای جنگ
صدام نامرد با موشک به جنگ شهرها اومده بود
خونه ی ما تو شیراز تو محله ی ابیوردی بود و بالای کوه
بالای خونه ی ما دانشگاه شیراز واقع شده بود..یه توپ ضدهوایی هم اونجا گذاشته بودن برا دفاع از شهر مقابل حمله ی هوایی و موشکی

القصه
همون زمونا تازه داشتن محله ی ما رو گاز کشی میکردن
با این کمپرستورهای بادی دیزلی افتاده بودن بجون کوچه ها
صبح تا شب صدای ترتر این کنده کاریها بلند بود
همون روزا حملات هوایی هم به اوج خودش رسیده بود
اکثرا هم ظهرها و شبا اتفاق می افتاد

یروز ظهر یه صدایی از اسمون بلند شد
نگو حمله ی موشکی شده بود..پدافند هوایی
ما موشک عراقی رو تو هوا زده بود
از اسمون اهن پاره رو زمین میبارید

چند لحظه بعد نیروهای کمیته اومدن و تیکه پاره های موشک رو از ملت میگرفتن
این وضع مقارن شده بود با عملیات لوله کشی گاز محله ی ما

دو روز بعد دوباره همون اوضاع تکرار شد
این دفعه موشک صدام به کوه میخوره و یه صدای خرکی بلند میشه

^^^^^*^^^^^




چند روز بعد این کارگرای لوله کش مشغول کار بودن
ظهر شد و برا ناهار دست کشیدن
وسط همین گیر و دار این مرد همسایه ما میره حموم
حموم اینا هم تو حیاط بوده
پشت دیوار اینها هم یه چندتا کارگر با کمپرستور و پیکور بادی مشغول استراحت بودن و زیر سایه ی دیوار و اون موتور باد دیزلی خوابیده بودن
یهو یکی از این کارگرا تو خواب پاش میخوره به شیلنگ باد پیکور و پیکور رو که گذاشته بودن رو بدنه ی موتور دیزل جابجا میشه
یهو فعال میشه و شروع میکنه به چکش زدن به. کاور فلزی موتور دیزل
حالا کنار کوه باشی و صدا هم بپیچه و تو حموم هم باشی و توهم حمله ی هوایی هم بزنی
اقا همسایه ها که میریزن بیرون از ترس
این وسط یکی هم میگه حمله ی موشکی شده که
صدای ضد هوایی بلند شد
(صدای پیکور رو با صدای توپ ضدهوایی روی کوه عوضی گرفته بودن)
یه چند نفر هم از کله داد میزدن
اهای ملت
از خونه هاتون بیاید بیرون تا موشک نخوره تو سرتون

این مرد همسایه ی ما هم تو حموم
این صداها رو میشنیده
یه لحظه از صدمتر بالاتر اون کارگرا که بیدار شده بودن
شروع میکنن پیکور زدن

مرد همسایه دیگه واقعا میترسه که وای..ضدهوایی شروع کرد..الانه که موشک بخوره وسط حموم..
عاقا لخت و عور از حموم میپره بیرون و میاد تو کوچه شروع میکنه به دویدن سمت کوه

باقیشو دیگه خودتون تصور کنین
خنده ی ملت همیشه در صحنه

^^^^^*^^^^^

اون بنده خدا چندروز بعد بعلت متلکهای اهالی از اونجا اسباب کشی کردن
اما هنوز بعد سی و یک سال
یادم که میاد از خنده روده بر میشم که چیا به سر ماها اومد تو اون دهه ی شصت کوفتی

*@@*******@@*

دهه شصتیا ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

 بازیِ کثیفی رو شروع کردی، پس عواقبشم بپذیر

یا خودِ خدا، یه ذره کفی شدی چیزی نشد که

بعد ملتمسانه زل می زنم بهش

نخــــیر، مــرد نیستم با کف یکیت نکنم، ظرفا رو که
بشورم کفیم هم بکنی، خووونت حلاله

بعد دورِ خــونه دنبالم میکنه با اسکاجِ کفی
هرچند ثانیه یه بار وایمیسیم و به ریختِ هم می خندیم
اون با پیش بند و دست کش به دست و من با پیرهنِ گشادِ چارخـونه ش که زار میزنه به تنم
بعد دوباره دنبالم میکنه و این بازی تا به نفس نفس افتادن و رو کاناپه ولو شدنمون ادامه داره

وایسا...یه ذره....کفیت کنم...بعد میرم خب؟

رومُ زمیـن ننداز بخدا انصاف نیست این علیلِ زن ذلیلُ انقد دورِ این چهل متـر خونه بدوونی

دلم ضعف میـره براش...پیش خودم میگم، این آدم، این چشم سیاهِ معمولی، چطور تمامِ دنیای منه؟
چطور اینهمه جونم در میره براش و روزی هزار دفعه واسش میمیرم و زنده میشم
چجوری میشه یه نفـرُ اینهمه خواست
همینجور چرخ میخوردم تو دنیای خودم که اسکاج با شدت هرچه تمام تر تو سر و صورتم مالیده شد و پشت بندش خواستنی ترین قهقه یِ دنیا تو خونه پیچید، قــر میداد بشکن زنان، با تیپِ مضحکِ به قولِ خودش زن ذلیلانه به سمت آشپزخونه می رفت

غرقِ خوشبختی شدن یعنی

"سیاهِ چشمانِ دوست داشتنیِ کسی را داشتن"

و دلخوش بودن به همیـن

"خنده هایِ از ته دل"

بقیه اش یه مشت تجمله که به کارِ دلِ هیشکی نمیاد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

فاطمه صابری نیا

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

داشتم یه ریز غر میزدم و عین خیالش نبود

همینجور میگفتم و میگفتم
وقتی میگم خُله
خنگِ خداست بیراه نمیگم
دهنم کف کرد و دریغ از یه قربون صدقه که بند بیاره این سیلِ غر زدنایِ منو
هنوز بعدِ یه قرن رگِ خوابم دستش نیست که با یه قربون صدقه،
یه ماچِ محکمِ آبدار،
یه بغلِ سفت، چارپایِ دراز گوش میشه این دلِ الاغِ من
داشت غر غرام به جاهایِ باریک و
فحشایِ رکیک میرسید
دست کشید رو ترقوه امُ چشماشو بست و یه لبخند کوچولویِ دلبر زد
حرصم گرفت از اینهمه بی خیالیش
سرشُ چسبوند به گوشمُ گفت: شکر میونِ غرغراتون عیال، این برآمدگیِ استخونِ زیرِ گلوتون، عشق ترین پَستی بلندیِ زندگیِ منه
ما هیچ
ما فشرده شدن در آغوشش
.
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

فاطمه صابری نیا