روزی شیخ و مریدان به شکار میرفتن و از راهی می گذشتن

در میان راه شیخ از دست مریدان کلافه شد

و نیت کرد که آنان را از سره خویش باز کند

*righo_ha* *fuhsh*



گفت ای مریدان از میان شما آن کسی که با گوز خود بتواند صدای بلبل در بیاورد


*sheikh* *sheikh*

بالا ترین مقام را دارد و از همه ارشد تر است





مریدان بعد از شنیدن این حرف شروع به گوزیدن کردن


:khak: :khak:


و شیخ که فکر میکرد با گفتن این سخن آنها را به سرگرم میکند به آرامی به سمت درختی رفت تا انجا استراحت کند

در همین میان
مریدی باکسن خود به سمت شیخ گرفت و گوزید

:khak: :khak:

واز شیخ خواست تا ببیند که آیا گوزشان صدای بلبل میدهد یا خیر ؟

شیخ که از فرط عصبانیت فریاد بلندی از خشتک خویش منتشر کرد و گفت نه احمق باید صدای بلبل بدهد

*bi asab* *bi asab*


سپس مرید گفت یا شیخ این بلبلیس که سرما خورده

*hir_hir* *hir_hir*


شیخ بسیار عصبانی شد و عصای خود را به مرید فرو کرد و از آن پس وقتی میگوزید صدای فیل سرما خورده میداد


چندی دوباره استراحت کرد



مریدی دیگر آمد و باکسن خود را به سمت شیخ گرفت و گفت یا شیخ

شیخ تا روی خویش برگرداند

مرید برای شیخ گوزید ، گفت یا شیخ این همچون بلبلیس که در سبک متال و راک آواز خوانده

*ieneh* *ieneh*

شیخ بسیار عصبانی شد با تکه سنگی که دم دست بود یه سمت مرید پرتاب کرد و مرید مانند خری که در چمن زار آزاد گشته پا به فرار گذاشت


سپس مریدی دیگر به سمت شیخ آمد باستن خویش را به سمت شیخ گرفت

شیخ قبل از اینکه بگوزد عصای خود رو به او فرو کرد

و مرید منفجر شد

*vakh_vakh* *vakh_vakh*

و به در و دیوار پاشیده شد

سپس شیخ دید فایده ندارد رو به مریدان گفت

ای احمق ها بلبل ها روی درخت میخوانن شما نیز اینچنین کنید شاید گوزتان صدای بلبل داد

*jar_o_bahs* *jar_o_bahs*

مریدان بعد از شنیدن این سخن همگی به بالای درخت رفتن و روی شاخه های درخت شروع به گوزیدن کردن


شیخ که خیلی خسته شده بود و به درختی تکیه داد

و با خود فکر کرد که خوب است تا مریدان سرگرم گوز بلبلی هستند اندکی در کنار این درخت بریند



شروع کرد به حفر چاله

در هنگام حفر چاله ماری از میان بوته ها به بیرون پرید

و شیخ بسیار ترسید و در شلوار خود رید

در همین هنگام نیز جوانی سراسیمه به نزدیک درخت رسید
و جسمی را که داخل پارچه ای پوشانده بود در چاله ی نیمه کاره ی شیخ مخفی کرد


به محض اینکه جوان کارش را تمام کرد نگاهش را به سمت درخت چرخاند و شیخ را دید

که باکسن خود را به درخت میمالد و به او می نگرد

:khak: :khak: :khak:


جوان که بسیار شرمزده شد اشک از خشتکش جاری شد و از شیخ دور شد


روز بعد شیخ مقداری سیب زمینی خریده بود و به دنبال هیزم و کبریت میگشت تا سیب زمینی ها رو در میان آتش کباب کند


در همان زمان عده ای از مردم دهکده و مریدان آن جوان را طناب بسته نزد شیخ آوردند و از او خواستند تا برای آن جوان مجازاتی مشخص کند
شیخ اندکی ریش و پشم خود را خاراند و و از جمعیت پرسید

جرم این جوان چیست ؟

یکی از مریدان از میان جمعیت بلند پاسخ داد

نمیدانم

*tafakor* *tafakor*

شیخ بسیار خشمگین شد و فرمود زهره مار و نمیدانم

*fosh* *fosh*

سپس به مریدان دیگر گفت مقداری فلفل آوردن و در باکسن وی فرو کردند

و مانند کوره ی آهنگری از باستن مرید آتش زبانه میکشید
و شیخ نیز از این موقعیت استفاده کرد و سیب زمینی های خود را پخت


دوباره رو به جمعیت کرد و گفت جرم این جوان چیست

این بار کسی پاسخ داد


این جوان دیروز به درون معبد قدیمی دهکده رفته است و ظرف گرانقیمتی که آنجا بود را ربوده و فرار کرده است

شیخ پرسید

از کجا می دانید که کار این جوان بوده است!؟


*talab* *talab*

همان شخص پاسخ داد

دقیقا مطمئن نیستیم. اتفاقا وقتی ظرف به سرقت رفته کسی در معبد نبوده است. ما براساس حدس و گمان فکر می کنیم کار او بوده است. البته او خودش می گوید که از ظرف گرانقیمت خبری ندارد و ما هم هرجایی که گمان می کردیم را گشتیم ولی ظرفی را ندیدیم


شیخ با عصبانیت بسیار عصبانی شد


*bi asab* *bi asab*

و شخص را به درون کوره ی آهنگری مرید انداخت

و گفت شما بر اساس حدس و گمان شخص محترمی را متهم کرده اید

زود این جوان را رها کنید و وقتی شواهدی محکم تر داشتید سراغ من بیائید



جمعیت جوان را رها کردند و پراکنده شدند


ساعتی بعد جوان به آرامی و در خلوت زمانی که شیخ خواب بود نزد شیخ آمد و شرمزده و خجل سرش را پائین انداخت

و با صدایی آهسته کنار شیخ گوزید

شیخ بسیار ترسید و دوباره در شلواره خود رید

و به هوا بر خواست و گفت اینجا چه میکنی ای ملعون

جوان پاسخ داد


استاد ! شما خودتان دیدید که من ظرف را کجا پنهان کردم؟ پس چرا من را لو ندادید!؟


شیخ همچنانی که باستن خود را با لباس یکی از مریدان تمیز میکرد گفت

به جز من چشمان خالق هستی هم نظاره گر اعمال تو بود. وقتی خالق کائنات آبروی تو را نگه داشت و اجازه نداد که کسی نظاره گر اعمال تو باشد ، چرا من که چشمانم از اوست پرده پوشی نکنم!؟


جوان بعد از شنیدن این سخن به شکل رگباری شروع به زدن گوز بلبلی کرد و از شیخ دور شد



روز بعد دوباره جمعیت آن جوان را نزد شیخ آوردند و گفتند

ظرف گرانقیمت شب گذشته به طرز عجیبی به معبد بازگردانده شده است و هیچکس ندیده است که چه کسی این کار را انجام داده است. برای همین ما به این نتیجه رسیده ایم که این جوان بی گناه بوده است و بی جهت او را متهم نموده ایم. به همین خاطر نزد شما آمده ایم تا از او بخواهید ما را ببخشد


شیخ که اسهال شدیدی گرفته بود ، لبخند پهنی زد و به آرامی در کنار جمعیت رید و گفت

این جوان حتما شما را می بخشد. بروید و به کار خود برسید

وقتی جمعیت پراکنده شدند

شیخ آهسته نزدیک جوان رفت و در کنار او هم رید و گفت

همان کسی که چشمان بقیه را کور کرد و آبروی تو را حفظ نمود

اگر اراده کند می تواند پرده ها را براندازد و همه اسرارپنهان تو را برملا سازد و در یک چشم به هم زدن تو را رسوا کند

قدر این حامی بزرگ را بدان و همیشه سعی کن کاری کنی که او خودش پوشاننده عیب های تو باشد


جوان بعد از شنیدن این حکمت به قدری از خود بی خود شد


و خشتک درید و جیغ زنان دور شد


و آورده اند از آن پس



به هر گربه که میرسید بلند اورا مجید میخواد

مریدان دیگر نیز هنوز روی درختان میگوزند



♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪


**♥** دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati*


♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

داستانک های شیخ و مریدان نوشته شده و طنز پردازی شده توسط برو بچه خنگولستان است

و هر جایی تو این سبک داستان شیخ و مریدان خوندید شک نکنید از ما کپی شده

لیست داستان های شیخ و مریدان ◄

انسانهای خوب
همچون انعکاس ماه در زلال
برکه اند
لمس شدنی نیستند
ولی زیبایی بخش ظلمت شب هستند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

استادی با شاگردش از باغى ميگذشت

چشمشان به يک کفش کهنه افتاد
شاگرد گفت گمان ميکنم اين کفشهاي کارگرى است که در اين باغ کار ميکند . بيا با پنهان کردن کفشها عکس العمل کارگر را ببينيم و بعد کفشها را پس بدهيم و کمى شاد شويم

استاد گفت چرا براى خنده خود او را ناراحت کنيم؛ بيا کارى که ميگويم انجام بده و عکس العملش را ببين

مقدارى پول درون آن قرار بده

شاگرد هم پذيرفت و بعد از قرار دادن پول ، مخفى شدند
کارگر براى تعويض لباس به وسائل خود مراجعه کرد و همينکه پا درون کفش گذاشت متوجه شيئى درون کفش شد و بعد از وارسى ، پول ها را ديد
با گريه فرياد زد : خدايا شکرت
خدايی که هيچ وقت بندگانت را فراموش نميکنى
ميدانى که همسر مريض و فرزندان گرسنه دارم و در این فکر بودم که امروز با دست خالى و با چه رويی به نزد آنها باز گردم و همينطور اشک ميريخت

استاد به شاگردش گفت: هميشه سعى کن براى خوشحالی خود ، ببخشى نه بستانی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

جذامیان به ناهار مشغول بودند و به حلاج تعارف کردند

حلاج بر سر سفره آنها نشست و چند لقمه بر دهان برد

جذامیان گفتند: دیگران بر سر سفره ما نمی نشینند و از ما می ترسند

حلاج گفت: آنها روزه اند و برخاست

غروب، هنگام افطار حلاج گفت: خدایا روزه مرا قبول بفرما

شاگردان گفتند: استاد، ما دیدیم که روزه شکستی

حلاج گفت: ما مهمان خدا بودیم. روزه شکستیم ولی دل نشکستیم

آنجا که دلی بود به میخانه نشستیم
آن توبه صد ساله به پیمانه شکستیم

از آتش دوزخ نهراسیم که آن شب
ما توبه شکستیم ولی دل نشکستیم

حضرت مولانا

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

آن بالا كه بودم، فقط سه پيشنهاد بود

اول گفتند زنی از اهالیِ جورجيا ، همسرم باشد
خوشگل و پولدار ، قرار بود خانه ای
در سواحلِ فلوريدا داشته باشيم
با يك كوروتِ كروكیِ جگری
تنها اشكال اش اين بود كه
زنم در چهل و سه سالگی سرطانِ سينه می گرفت
قبول نکردم ، راست اش تحمل اش را نداشتم

***

بعد، موقعيتِ ديگری پيشنهاد كردند
پاريس ، خودم هنرپيشه مي شدم و زنم مدلِ لباس
قرار بود دو دخترِ دو قلو داشته باشيم
اما وقتی گفتند يكی از آنها
در نه سالگی در تصادفی كشته می شود
گفتم حرف اش را هم نزنيد

***

بعد، قرار شد كلوديا زنم باشد
با دو پسر. قرار شد توی محله های
پايينِ شهرِ ناپل زندگی كنيم
توی دخمه ای عينِ قبر
امّا كسی تصادف نكند
كسی سرطان نگيرد. قبول كردم

***

حالا كلوديا ، همين كه كنارم ايستاده است
مدام می گويد که خانه ، نورِ كافی ندارد
بچه ها كفش و لباس ندارند
يخچال خالی است

امّا من اهميتی نمی دهم
می دانم اوضاع می توانست
بدتر از اين هم باشد
با سرطان و تصادف

كلوديا اما اين چيزها را نمی داند
بچه ها هم نمی دانند

مصطفی مستور
از رمانِ
پرسه در حوالی زندگی

مردی سگی داشت که در حال مردن بود

او در میان راه نشسته بود و برای سگ خود خشتک پاره میکرد و ناله و زاری میکرد

شیخ و چندی از مریدان از آنجا می‌گذشتند ، از مرد پرسید: علت این خشتک دریدن و آهو ناله از چیپس ؟

مرد گفت: این سگ وفادار من، پیش چشمم جان می‌دهد. این سگ روزها برایم شکار می‌کرد و شب‌ها نگهبان من بود و دزدان را فراری می‌داد


شیخ پرسید: بیماری سگ چیست؟ آیا زخم دارد؟ مرد گفت: نه از گرسنگی می‌میرد

شیخ گفت: صبر کن، خداوند به صابران پاداش می‌دهد

شیخ یک کیسه پر در دست مرد دید

پرسید در این کیسه چه داری؟ مرد گفت: نان و غذا برای خوردن

شیخ گفت: چرا به سگ نمی‌دهی تا از مرگ نجات پیدا کند؟

مرد گفت: نان‌ها را از سگم بیشتر دوست دارم برای نان و غذا باید پول بدهم، ولی اشک مفت و مجانی است. برای سگم هر چه بخواهد گریه می‌کنم

شیخ گفت : خاک بر سرت و رفت

مرد از فرت شنیدن این سخن به سگ تبدیل شد و خشتک خود را درید و بععععع بعععععع کنان به دریا شنا کرد

و مریدان که شاهد این ماجرا بودن یکی در میان در شلوارشان ری*دن


♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
نتیجه :
اشک خون دل است و به قیمت غم به آب زلال تبدیل شده، ارزش اشک از نان بیشتر است. نان از خاک است ولی اشک از خون دل

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

داستانک های سایت تفریحی خنگولستان

خروس و شيرى باهم رفيق شده و به صحرا رفته بودند . شب که شد خروس برای خوابيدن روى يک درخت رفت و شير هم پاى درخت دراز کشيد . هنگام صبح خروس مطابق معمول شروع به خواندن کرد . روباهى که در ان حوالى بود به طمع افتاد و نزدیک درخت امده و به خروس گفت بفرمائيد پائين تا به شما اقتدا کرده و نماز جماعت بخوانيم
☺️
خروس گفت : همان طورى که مى بينى بنده فقط مؤذن هستم ، پيش نماز پاى درخت است او را بيدار کن
روباه که تازه متوجه حضور شير شده بود ، با غرش شير پا به فرار گذاشت

خروس پرسید : کجا تشريف مى بريد ؟ مگر نمى خواستيد نماز جماعت بخوانيد ؟ روباه در حال فرار گفت : دارم مى روم تجدید وضو کنم