^^^^^*^^^^^

حسین جان
تمام کوچه ها سیاه پوشِ تواند
دل ها را نمی دانم
فکر ها را نمی دانم
تو برای "شُهرت" نرفته بودی
تو رفتی تا انسانیت را بیدار کنی
تو یار می خواستی‌ ، نه عزادار
کاش لا اقل عزاداری هایمان بیش از این ها از سرِ دل می بود
شاید اگر بود
هیچ آدم بی پناهی نبود که شب های خود را توی کارتن صبح کند
یا کودکی ، که روی بالینِ سنگ ها بخوابد
یا انسانی که از گرسنگی و فقر بمیرد
عزاداری هایمان اگر واقعی بود
ریشه ی فقر را می خشکاندیم
ریشه ی ظلم را می سوزاندیم
و گرنه لعن کردنِ آدم هایی که چند صد سال پیش مرده اند ، راحت ترین کارِ دنیاست

oOoOoOoOoOoO

حسین جان
روزی که شود ؛ اِذَا السَّماء ُانْفَطَرَت
وانگه که شود ؛ اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَت

من دامن تو بگیرم اندر ؛ سُئِلَتْ
گویم صَنَما ؛ بِاَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَت

عشق تو مرا ؛ اَلَسْتُ مِنْکُمْ بِبَعید
هجر تو مرا ؛ اِنَّ عَذٰابی لَشَدید

بر کنج لبت نوشته ؛ یُحیِی و َیُمِیت
مَنْ ماتَ مِنَ الْعِشقِ فَقَد ماتَ شَهید

****►◄►◄****