ﭼﻪ ﺍﯾﺪﻩ ﺑﺪﯼ ﺑﻮﺩﻩ،ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺎﻋﺖ.

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻫﺴﺖ:

ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ۸ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﻮﯼ ﻭ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ ﺷﺪﻩ ۸ ﻭ ﺭبع شده است ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ: ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎ ۹ ﻣﯿﺨﻮﺍﺑﻢ
ﺑﻌﺪ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﯿﺸﻮﻡ!

ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻣﺸﺐ ﺳﺎﻋﺖ ۹ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﻨﯽ، ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺨﻮﺍﻧﺪﻩ ۱۰ ﺷﺪﻩ.
ﻣﯿﮕﻮﯾﯽ: ﺍﺷﮑﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻓﺮﺩﺍ ﺷﺐ ﺳﺎﻋﺖ ۹ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﻢ ...



ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ...

ﺯﻣﺎﻥ ﺩﻭﺭ ﯾﮏ ﺩﺍﯾﺮﻩ ﻧﻤﯽ ﭼﺮﺧﺪ!

ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺧﻄﯽ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﯽ
ﺩﻭﺩ. ﻭ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ، ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﺑﺎز نمیگرﺩﺩ.

ﺍﯾﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺩﺍﯾﺮﻩ، ﺍﯾﺪﻩ ﺟﺎﺩﻭﮔﺮﯼ ﻓﺮﯾﺒﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ!

ﺳﺎﻋﺖ ﺧﻮﺏ، ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﺍﺳﺖ!

ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ
ﮔﺮﺩﺩ.

ﺍﮔﺮ ﺭﻭﺯﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻫﻤﻪ ﺩﮐﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺘﻮﻧﻬﺎ، ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ
ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻋﺖ ﺷﻨﯽ،ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺷﻦ ﺑﺮﯾﺰﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺍﺵ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻋﻤﺮ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻃﻮﻝ ﺑﮑﺸﺪ.

ﺗﺎ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺶ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺑﯿﺎﻭﺭﻡ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ " ﺧﻂ " اﺳﺖ ﻧﻪ " ﺩﺍﯾﺮﻩ " ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﺩ ...