oOoOoOoOoOoO

محال است مصاحبه تلویزیونی خواننده های لس آنجلسی را ببینی و یک نفر از آنها دلش برای ایران تنگ نشده باشد
من که پیش خودم میگفتم همه ی این حرفها تظاهر است ، مگر می شود وسط آن همه زرق و برق و خوشی ، وسط خیابان های سنگفرش شده و تمیز با یک برگر مک دونالد آدم دلش بگیرد
حتما مخشان پاره سنگ برداشته است ، مگر می شود آدم دلش برای این ترافیک های سنگین ، هوای آلوده و شهر های ساده تنگ شود
آخر چه چیز اینجا دلتنگی دارد که از آن سر دنیا بیایند اینجا ، هوس اینجا را بکنند
‎اما با خودم گفتم شاید دلشان حلیم داغ ساعت ۶ صبح بخواهد ، یا یک مشت نخودچی کشمش که مادربزرگ بریزد توی جیبشان ، بخواهند کنار جاده شمال لواشک بخرند ، شاید دلشان کرسی شب یلدا بخواهد نه درخت کریسمس ، گفتم شاید قرمه سبزی های فرنگ هرچقدر هم خوب باشد به دهانشان مزه نمی کند
شاید از سیگار های فیلتر دار خسته شده اند ، نفسشان دود سنگین می خواهد
‎بهمن می خواهد
‎تیر می خواهد
‎گفتم شاید دلشان جا مانده است
‎شاید عشقشان را جا گذاشته اند

oOoOoOoOoOoO

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
گاهى بايد نقشِ " خدا " را بازى كنيم
بايد رفت به بالاى بلندترين نقطه ى شهر
روز و شبش فرقى ندارد
بايد زل زد
زل زد به آدمهايى كه شبيهِ همين شهر اند
بعضى " شلوغ "و
بعضى " خلوت "
به روابط " يكطرفه "و " دو طرف ه" شان
به آدم هايى كه " بن بست " اند
به آدمهايى كه افكارِ " كوتاه " و " بلند " دارند
به آدمهايى كه بعضاً " پاك " و
بعضاً " آلوده "اند
به آدمهايى كه شايد ظاهرى " نوساز " داشته باشند
اما بنايى كاملاً " فرسوده " دارند
گاهى براى اينكه خودمان را
زندگىِ مان را بهتر ببينيم
بهتر بشناسيم
بايد خودمان را زمين بگذاريم و تا ميتوانيم فاصله بگيريم
گاهى بايد خدا شويم تا ببينيم اطرافمان چه ميگذرد
اين شهر " عشق " را كم دارد
" دوست داشتن " را
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
علي قاضي نظام

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

چه مهمانان بي دردسري هستند مردگان
نه به دستي ظرفي را چرك مي كنند
نه به حرفي دلي را آلوده
تنها به شمعي قانعند
و اندكي سكوت

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

بهزیستی نوشته بود

شیر مادر ، مهر مادر ، جانشین ندارد ، شیر مادر نخورده مهر مادر پرداخته شد
پدر یک گاو خرید
و من بزرگ شدم
اما هیچکس حقیقت من را نشناخت
جز معلم ریاضی عزیز ام
که همیشه می گفت
گوساله ، بتمرگ

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

این روزها به جای” شرافت ” از انسان ها فقط" شر " و " آفت " می بینی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

می کوشم غــــم هایم را غـــرق کنم اما بی شرف ها یاد گرفته اند شــنا کنند

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

می‌خواهم برگردم به روزهای کودکی
آن زمان‌ها که پدر تنها قهرمان بود
عشق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد
بالاترین نــقطه‌ى زمین، شــانه‌های پـدر بــود
بدتـرین دشمنانم، خواهر و برادرهای خودم بودند
تنــها دردم، زانوهای زخمـی‌ام بودند
تنـها چیزی که می‌شکست، اسباب‌بـازی‌هایم بـود
و معنای خداحافـظ، تا فردا بود

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

از آجیل سفره ی عید

چند پسته ی لال مانده است

آنها که لب گشودند؛ خورده شدند

آنها که لال مانده اند؛می شکنند

دندانساز راست می گفت

پسته لال، سکوت دندان شکن است

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


سه چیز را بااحتیاط بردار
قدم قلم قسم

سه چیز را پاک نگه دار
جسم لباس خیال

از سه چیز کار بگیر
عقل همت صبر

از سه چیز خود را دور نگه دار
افسون فریاد نفرین

سه چیز را آلوده نکن
قلب زبان چشم

و سه چیز را هرگز فراموش نکن
خدا مرگ دوست


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

نگرش درست نیمی از موفقیت است

یکی میگفت شب فرا رسیده

درحالی که دیگری میگفت صبح در راه است


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

اگر بخواهی کاری را انجام دهی راهش را میابی

و اگر نخواهی بهانه اش را


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

گوش های سنگین بهانه اند گاهی حرف های ما

شنیدنی نیست


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

اشیا برای استفاده شدن اند وانسان ها برای

دوس داشتن میباشند اما افسوس امروزه از

انسان ها استفاده میشود و اشیا دوست داشته میشوند


○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
دوستامون دارم
😊😍😀

o*o*o*o*o*o*o*o

در پس هر قضاوت شما
یک نفر می جوشد
یک نفر می سوزد
یک نفر می میرد
قبل از آنکه زبانت آلوده ی کشتن کسی شود
حرفهای خامت را بگذار خوب بپزند

►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄


در کویِ تو معروفم و از روی تو محرومم

گرگِ دهن آلوده یِ یوسف ندریده


►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

سعدی

"تورا فراموش کردم"

نه به خاطر خودت که میدانم هرگز آنگونه که باید دوستم نداشتی
نه به خاطر افکار مالیخولیایی اطرافیان که هرزه گویی و یاوه گویی عادتشان شده است
نه به خاطر خاطره هایی که میشد بسازیم و نساختیم
نه به خاطر حرفهایی که باید گفته میشد ولی مهرسکوت برلبانمان بود
نه به خاطر معذرت خواهی ها و دوستت دارم هایی که نیازبود و بازهم گفته نشد
نه به خاطر دروغ هایی که برلبانت جاری بود فارغ از اینکه نمیدانستی دلیل اینکه به رویت نمی آورم این نبود که نمیفهمم فقط نمیخواستم برای ماسمالی این دروغ به دروغ های بیشتری آلوده شوی

دلیل فراموشیت فقط خودم بودم
آری ازیک جایی به بعد تصمیم گرفتم به فکره خودم باشم،به جای بها دادن به تو کمی هم به خودم بهادهم
سراغ دلم رفتم تورا میخواست اما دیگر خسته شده بودم از امیدهای الکی و بیخودی که داشتم ک برداشتهای کوکورانه ای که ازهر رفتارت داشتم
تصمیم گرفتم به عقلم گوش دهم
عقلی که تازه صدایش رامیشنوم
میشنوم که میگوید بس است
بس است هرچه خاری کشیدی
کمی غرور داشته باش
فهمیدم که هرکس مرابخواهد بی دلیل و بادلیل میماند
ولی هرکس که دلش یکجا و تنش جای دیگری باشد قفل و زنجیرش هم کنی برایت نمیماند
تصمیم گرفتم رهایت کنم
بگذارم بروی هرکجا دلت تورا میکشاند
این وسط خودم هم نفسی آسوده بکشم
رهاشوم از تمام حسهای بی پایانی که داشتم
الان است که آرامش دارم
آرامشی که باتو نداشتم
آرامشی که بی تو به من برگشت
"مرسی"
به خاطر اینکه با رفتنت دفتری جدید برای من بازکردی تا دوباره شروع کنم
آرزومیکنم تو هم به آنچه دلت میخواهد برسی
دوستدارت کسی که دوست داشتو دوستت دارد

*@@*******@@*

واسه آدمی که دلخوشی نداره روزهای هفته چه فرقی میکنه؟ فقط میگذرونه که تموم بشه،وقت کُشی میکنه
تا حالا به یه فوتبالیست،به یه ورزشکار که خسته شده و نمیتونه ادامه بده خوب نگاه کردی؟
اصلن دیگه نتیجه بازی مهم نیست واسش،فقط وقت کشی میکنه که بازی تموم بشه
دیگه حال جنگیدن و ادامه دادن نداره
یجور رفعِ تکلیف شاید

خیلی از آدمایی که اطرافت میبینی دارن وقت کشی میکنن نه زندگی.یجور رفع تکلیفِ نفس کشیدن،کنار اومدن با سرنوشت.
دوره راهنمایی یه همکلاسیِ خنگ داشتم که روز و تاریخ هیچ وقت یادش نمیموند
معلم تاریخمون خیلی سخت گیر بود و اخلاق گندی داشت،چند جلسه یه بار بی هوا وسط کلاس میرفت بالای سر این دوستم و میپرسید بگو ببینم امروز چندمه؟
بنده خدا هول میکرد،هی اینورو نگاه کن اونورو نگاه کن اما از ترس معلم کسی جرات نمیکرد بهش برسونه

معلممون یه خط کش چوبی داشت که بچه ها میگفتن تمام سه ماه تابستون میخوابونه توی روغن و میذاره جلوی پنجره تا آفتاب خوب بهش بتابه
وقتی به پوست اصابت میکرد تمام تن آدم میسوخت

هر چند جلسه یه بار این دوستم رو با این خط کش تنبیه میکرد
انقدر خط کش خورده بود کفِ دستش که دیگه پوست کلفت شده بود و اصلن براش مهم نبود تاریخ رو یاد بگیره

گذشت...چند سال بعد این دوستم رو اتفاقی توی خیابون دیدم
تا چشمم خورد بهش بدون سلام و علیک پرسیدم تو هنوز تاریخ روز و ماه رو یاد نگرفتی؟
بی معطلی گفت سیزده روز مونده تا بیست و ششم
خندیدم و گفتم نکنه بیست و ششم چک داری؟

یه نفس عمیق کشید گفت چک؟ تو بگو سند، اصلن شناسنامه،من بیست و ششم متولد شدم، وقتی با اون لب های پدرسوخته و زبون قند و عسلش اعتراف کرد عاشقم شده من متولد شدم، آسمونِ اون شب شاهده، ماه و ستاره ها شاهدن، تا صبح زل زده بودم به کهکشون و داشتم تاریخ مال من شدنِ معشوقم رو رج میزدم، من رو چیکار به تقویم شما، تقویم من یه روز داره، بیست و ششم، باقیِ روزهارو با اون میسنجم، چک چیه، تو بگو سند، اصلن شناسنامه...یا نه...تاریخ تولد

حالش خریدنی بود‌
تو هوای آلوده ی شهر از ته دل نفس میکشید، زنده ی زنده

میدونی آدم وقتی دلخوشی داشته باشه زندگی میکنه اونوقته که روز و تاریخ و ساعت براش مهم میشن در غیر این صورت میشه وقت کُشی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

علی سلطانی

..♥♥..................

بیرون بودن زلف زنان ایل جزیی از پوشش زیبایشان است.و هیچ مرد اصیل قشقایی وبختیاری به زلف زنان ایل توجهی نمیکند همانگونه که مردان شالیکار به ساق برهنه زنان شالیکار بی اعتنا اند

گرگ اگر هوس گوشت کند، پوست شکار برایش مهم نیست...حجاب باید باطنی باشد نه ظاهری
از نسل آلوده ی من گذشت؛ به "فرزندان" خود خوب دیدن را بیاموزید