►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

پاییز چه دارد؟ به راستی که پاییز چه دارد؟ که این همه دوست داشتنیست!؟
مگر غیر از این است که با آمدنش طبیعت را از سرسبزی می اندازد؟
مگر غیر از این است که هر روز به بهانه ای اشک می‌ریزد و فریاد می‌کشد!؟
چه سیاستی دارد این پاییز که با همه ی این ها ماهرانه دلبری میکند و در کنج قلبمان جا خشک کرده
و به جای پاسخ گویی به برگ هایی که بی خانمانشان کرده
بی قیدانه آن ها را می رقصاند و نوای شادی برایشان سر می دهد

به جای پاسخ گویی به ما که آسمان آبی و آفتابی مان را ابری و دلگیر کرده
قدم های عاشقانه مان را با دلبر زیر نم نم بارانش و زیبایی رنگ رنگش را به رخ می‌کشد
از رسم و قاعده اش نگویم که گاه مادرانه است و گاه ظالمانه
عاشق که باشی ؛ عاشق ترت میکند
دلتنگ که باشی ؛ دلنتگ تر

آری! این است پاییز، پاییزی که سرانجام علم فیزیک پی خواهد برد که بارش بارانش جای خالی آدم ها را بزرگ تر ، و دل های بی قرار را بی قرار تر می‌کند
پاییزی که خود دل باخته است و عاشقان را خوب درک میکند
برای دل دارانش با تمام هنر و سلیقه همه جا را رنگ میکند و با اشک هایش پاک... تا زمینه ساز خاطره های آنان شود
و با دل باختگانی چون خود همدردی می‌کند و با آن ها اشک می ریزد و فریاد می‌کشد

آری! پاییز این است
سیاست دارد
:)


►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄►◄

متن نوشته ای از : خودم
:)
خوشحال میشم نظر بدین
:)

به نام حضرت دوست
که هر چه داریم از اوست

o*o*o*o*o*o*o*o

واقعیت حماسه حضرت عباس(ع) و وقایع به شهادت رسیدن ایشان

o*o*o*o*o*o*o*o

* واقعیت حماسه عباس(ع)*

آنچنان که بود نه آنچنان که گفته اند
عجیب است عجیب بخوانید

o*o*o*o*o*o*o*o

وقتی که عباس وارد میدان شد 25 نفری با او بودند. به سمت شریعه رفت

دشمن که عباس را هر لحظه زیر نظر داشت متوجه این قضیه شد. بخش عظیمی از لشکر به آن سو رفت. مثل جمع شدن براده های آهن به سمت یک قطب، و بخشی که بی خبر مانده بود یا محافظه کار بود، تعلل می کرد
سپاه دشمن مات هیبت و شجاعت و شخصیت وقدرت عباس بود. گوئی آنرا با تمام وجودش احساس می کند. کسی جرئت نفس کشیدن نداشت. سکوت مرگباری همه جا را گرفته بود. عباس خود سکوت را شکست

عباس فریاد زد: ما برای جنگ نیامده ایم. آمده ایم تا مقداری آب برای طفلان حرم ببریم
این لحن آرام و صلح آمیز عباس به یکی از سرداران یزید بنام جندب بغدادی اموی جرئت داد تا بگوید: مگر نمی دانی که امیر یزید! ما را از این کار منع کرده است.

عباس فریاد زد: شما در اطاعت خدا باشید نه یزید
اموی گفت: همان خدا ما را به اطاعت اولی الامر فرا خوانده است

عباس گفت: این اولی الامر را رسول الله معنی می کند نه تو
اموی سکوت کرد. عباس فریاد زد: اگر مزاحمتی نیست مشکها از ما بگیرید و آبمان دهید این عین جوانمردی و شجاعت است

یکی از لشگر کفر به حرکت آمد و جلو آمده اما با ترس، تا مشکی را بگیرد و آبی آورد. می ترسید تا حیله ای برای اسارت او باشد. اما عباس با خوشرویی او را به نزد خود خواند و مشکی به او داد. او که آمد و رفت چند نفری ( 7 نفر) آمدند و با خود مشکهایی را بردند
عمرسعد سر رسید و گفت: چه می کنید!؟
و نگاهی به عباس انداخت. برق هیبت عباس او را لرزاند. یکی گفت عباس آمده تا برای بچه ها آبی برده باشد. عمر که در جواب آن سپاهی مشکلی نداشت گفت: عباس می توانست مستقیم چنین تقاضایی را با ما در میان بگذارد

o*o*o*o*o*o*o*o

حرمله
حرمله فریاد زد آب! آب! ممکن نيست. و تيري در کمان نهاده خود را آماده حمله کرد. این جسارت حرمله و آن فریاد پسر سعد جرئتی در دیگران آورد

سکوت مرگبار همچنان حاکم بود. شمر که مرعوب سکوت شده و ترس جانکاه بر جانش آمده بود به خود آمد و گفت: آب! ممکن نیست. پسر سعد! در هیچ شرایطی آب ممکن نیست! این را تو می دانی. ابن سعد خود را یافت

کم کم لشکر نیم دایره ای دور عباس و یاران او زده بودند. همه چیز برای نبرد آماده بود. عباس صحنه را به درستی و با دقت زیر نظر داشت یاران عباس خود را در محاصره می دیدند
غروب بود. روز نهم بود. اما همه جا روشن بود. روشنتر از شب اما نه مثل روز. ناگهان یکی از ترس ! فریاد زد حمله! - تا خود را از ترس برهاند! - فریاد او غریو حمله و فریاد جمعی ِ مشرکین را به همراه آورد. عباس و یاران برای دفاع و حمله آماده شدند. هر کسی به آنها نزدیک می شد نقش زمین می شد. چنان هیبت عباس و یاران و شجاعت و شمشیر زنی آنها بی مانند بود و سترگ، که ناگاه لشکر به تمامه به عقب کشید
چهارصد نفر به خاک مذلت افتاده بود

ابن سعد از اینکه این ماجرا با صلح به اتمام نرسیده ناراحت بود. در دل پشیمان بود. شمر در فکر چاره بود و لشکر بی تاب پایان این مخمصه بود. زخمیها ناله می کردند. از یاران عباس دو تن بر زمین افتاده بود. اما بر اوضاع مسلط بودند. شعف عجیبی آنها را گرفته بود. لذت نبرد برای خدا و هیبت و قدرت و شجاعت عباس و یاران
عباس به آب می اندیشید، به بچه ها و به مشیت؛ به مشیتی که تعادل می خواست و شهادت می طلبید. او استاد علم لَدُن بود و دنیایی از تجربه در این باب و او محیط و مسلط بر اوضاع عالم. او شجاعتی معادل هستی داشت و قدرتي مافوق هستی. او از خدای ماجد بود
حیرت همه را گرفته بود. دو سه نفری یافتند که حقیقت با حسین است. عده ای به شک افتادند. سه نفر به عباس ملحق شده و اجازه همراهی خواستند. عباس با اشاره اجازت فرمود

* لطفا صحنه را بفرمایید

- آن سه تن قبلا با هم صحبت کرده بودند. دو تن از اقوام و یکی از رفقای آن دو تن بود.
ناگاه اشاره کردند و هر سه با اشاره به مطلوب رسیدند. به پیش تاخته در پیشاپیش عباس فرود آمده و تعظیم نمودند. یک زانو را بر زمین نهاده و زانویی بلند. سر را خم و یکی از آن میانه گفت: جسارتاً ما را به سربازی برگیر که شیفته حقیقتيم

آنگاه سر را بالا آورده منتظر رخصت بودند که عباس همانطور که با چشمان پرهیبت و عبوس خود بر رفتار دشمن خیره بود با اشاره به سمت راست، رخصت داد. آن سه تن بر اسب آمدند و به بیست و سه تن ملحق شده قبل از آن، دو تن از یاران عباس را مورد تفقد قرار دادند
هوا کمی تیره تر می شد. در خیمه هم سکوت حاکم بود. همه منتظر یاران بودند. بچه ها! عده ای به آب می اندیشیدند و عده ای آب را فراموش کرده به عباس، به عمو، به تک سواران همراه او می اندیشیدند و امام با خدا در حال سخن گفتن بود

- در آن لحظه حسین! ... امام ... با خدا چه می گفت؟
او فرمود: خدایا حسینت را دریاب. اینجا من برای ادای دین، ادای وظیفه و ادای شکر آمده ام. آمده ام تا ببینی که حسین تو برعهد خود مانده و مشتاق ملاقات علی و مادرش زهرا است

- خدا چه گفت؟
خدا گفت: حسینم! من توام. من تو را می خواهم. فرزندانت در امان مهر منند. آنها یاران خوب و مهربان و بزرگوار منند. زینب از من است. او پیروز تاریخ است و تو این را می دانی

- بعد حسین چه گفت؟
حسین گفت: خدایا به عباس می اندیشم تا در رسالت خود تاریخي عمل كند. حماسه او چشم تاريخ را خیره کند. متن کار و فرمایش او در تاریخ درخشان بوده الگو و امام این و آن باشد

و خدا گفت
عباس ازمنست. من همراه عباسم. او دست من است. او زبان و اراده و مشیت من است. او از من است. او از من است. از توست. از علی است. آیا کافی نیست!؟

-و حسین گفت! شکراً لللّه شکراً. و قاسم و علی اکبر و یاران همه، در جای خود، محکم و قدرتمندانه چون کوه مانده بودند تا در صورت شکست عمو و یاران، دشمن جرئت جسارت را نیابد
و بقیه یاران سخت در انتظار عباس و چون اکثر آنها در رتبه اعلای دیدار ما بودند واقف به سرنوشت و مشیت استوار، در حال دعا و ثنای حضرت ماجد بودند

- و دشمن!؟
بخشی که در صحنه بودند حیرت زده و مات و بخشی که بی خبر بودند کم کم مطلع می شدند و وحشت آن بیابان و شکست، آنها را فرا می گرفت و اگر نبود مشیت شکست نظامی حسین؛ همین عمل عباس کافی بود تا با یک یورش بی مقدمه فرار را بر همه ارکان آن لشکر انداخته و اثری از لشکر در آن بیابان نماند. اما مدیریت با خدا بود. مشیت در استقرار و ماجرا ادامه یافت

- بله می فرمودید آیا کسی جرئت نبرد تن به تن با عباس نداشت؟

عباس چنین تقاضایی نکرده بود. حالا موقع چنین تقاضایی بود. زیرا مقرر شد که جنگ باشد نه صلح و خون باشد نه آب! شمشیر باشد نه حرف و سخن! و عباس در آن هیمنه و هیبت باید تا در بستر مشیت می رفت

او اجازه داشت تا تاریخ را از طرف خدا رقم بزند و مشیت را کنترل و در بستر شدن اندازد. اینجا آن مقام بالای عباس است که هرگز شنیده نشده و بیان نشده و به نوشته نیامده است و او مختار و آزاده ما، تا بر بستر مشیت نشاند زمانه را

فریاد زد: حالا که رسم شما جنگ است نه صلح و حال که از حتی قطره آبی مضایقه دارید! مرد میدان بفرستید تا اگر جنگ است جانانه بجنگیم

مردی بسیار مغرور، بسیار عنود و کافر، فریادی بر آورد که باعث حیرت همراهان شد و عده ای کثیر او را دیوانه خواندند گفت: این آرزوی ده ساله من است تا در نبردی با تو نشان دهم که تو! فقط معروفی! و پهلوان اول عالم منم. بدون اجازه از ابن سعد و دیگران به میدان آمد رو در روی عباس گستاخانه، جسور، با نفرتی فراوان

عباس که درخشمی سنگین علیه غیر خدا بود؛ بدون مقدمه و بدون ترس از جسارت و هیبت و هیکل او براسبش زد و تاخت به محض رسیدن به او، چنان شمشیری بر فرق او آورد که او و اسب و اسلحه همه در هم شد و از دشمن عده ای ناخودآگاه هورا کشیدند! و ناگهان به خود آمده ساکت شدند

اسب عباس به فرمان او عقب عقب آمده تا به یاران رسیده فریاد زد آیا کس دیگری هست که ناگاه دو تن دیگر از لشگر دشمن جدا شده و با عجله از دو طرف عقب لشگر عباس خود را به عباس رسانده فرو افتاده وعذر تقصیر و اجازه الحاق به عباس گرفتند. آقا با مهربانی فرمودند این خدا و اینهم شما. آن دو عقب عقب رفته به اسبها نشسته و در میان پذیرش یاران جا گرفتند

شمر مستأصل شده بود. ابن سعد گیج و مبهوت. حرمله سخت حیران و عصبی. معاندان هر یک لب به دندان می جویدند. عرصه به دشمن بحدی تنگ شده بود که حمله ای از عباس اثری از یمین و یسار و نظم لشگر باقی نمی گذاشت

همه چیز در تصرف عباس! حتی اراده دشمن! اما او مسلم بود. عبد بود. او یار بود. او تسلیم و راضی به رضای حق و لذا از اخم بکاست تا جسارت دشمن زنده شود. تا دشمن خودش را بیابد! و یافت

سنان نیزه ای بر زمین زد و بدون آنکه نگاهش به عباس باشد به زمین چشم دوخته فریاد زد: ای لشگر خدا حمله کنید!!

چند نفری حمله کردند و بقیه با کمی تردید به عقب افتادگی، دوباره به یاران عباس حمله کردند جنگی بود در حد خود نمونه و عباس بر هر کسي که می رسید، اعلام مرگ آن کس بود و یاران او هم، در شجاعت برتر از هر سربازی و سردار از یزید

ناگهان بین یاران عباس جدائی افتاد و 12 نفری از آنها در محاصره آمدند. می جنگیدند و مي دريدند و لشكر را عقب مي زدند، اما به شريعه يا خيمه گاه مسلط نبودند. اين كشمكش و قتل و نبرد تا آنها را خسته کند ادامه داشت و آنگاه که از کشته ها پشته ها ساخته و امان از دشمن بریده بودند، در دریغ از یاور و توان، یکی پس از دیگری به شهادت می رسیدند یا از اسب ساقط شده در زیر دست و پا می افتادند

(آب)
و عباس و یاران دشمن را تا شریعه در هم كوبيدند و خود را به شريعه رساندند. از یاران عباس شش نفر دیگر باقي بود. مشكها از آب پر و كمي رفع خستگي مي كردند
عباس با رسیدن به آب نگاهی به آب کرد و تو دانی که قدرت او در رساندن آب يا تقديم آب چگونه است؟ و چگونه بود؟ اما مشیت را هم می دانی و لذا به محرومیت بچه ها گریه کرد

- در آن لحظه چه گفت؟
فرمود: خدایا عناد یک انسان تا چه اندازه است! وآنها تا کجا باشما مخالف هستند!؟
بعد فرمود: خدایا شکرت که مرا پناه دادی و تو، بدان که عباس تو تا آخرین نفس و تا آخرین قطره خون پای تعهدخود ایستاده است
و فرمود خدایا حسینم را، برادرم را به تو می سپارم. از علی اصغر و قاسم و رقیه، عبدالله و عون و جعفر و از همه یاران خودت محافظت فرما. آنها همه لایق لقائند محفوظشان بدار

- و خدا؟
و خدا فرمود: عباس من، ملاقات ما نزدیک است. اگر چه تو در لقاء هستی و مزه و لذت و مستی لقاء از آن تو باد. اگر چه آن را مزه کرده ای

و عباس فرمود: خدايا اين منم كه مشیت را سامان می دهم!(عباس با كاهش اخم و هيبت به آنها جسارت حمله مي داد) آیا این قرار ما بود!؟

و خدا فرمود: عباس من؛ این کمترین هدیه خدای توست. ازمن بپذیر. و عباس گریه کرد

(اسب‌ها)

و آنگاه آبی برداشت تا رفع خستگی کند. صورت را آبی زند اما آنرا خلاف جوانمردی دید زیرا اسبها خسته بودند. اسبها را تیماری دادند و آبی را بالا تا اسبها گمان خوردن آب کنند و خوردند
و عباس بر اسب نشست؛ زیبا و استوار چون کوه. درخشش او در عرش دیدنی بود. نورانیت او در ملکوت، در سدره المنتهی و در معراج مشهود و یاران نورانی او همه ملائک را مبهوت خود کرده بودند

بر می گشتند و عباس باکمی عبور از شریعه به خیمه، با سیل دشمن رو به رو شد. مشکها بر دوش. بارها سنگین. بدنی خسته و بعضاً مجروح. یاران شهيد. هوا تاریک تر و دشمن عصبی و معاند

عباس با رسیدن به اولين فرد، کار او را بساخت و بقیه در دلاوری بی هماورد. اما شهادت یاران، دشمن را جسور و قتل اقوام و برادران از دشمن، آنها را در انتقام جسور و بی پروا کرده بود
عده ای در حد مرگ و بی محابا از مرگ بر عباس و یاران حمله می کردند و عباس بی محابا درو می کرد و بر زمین میریخت و به پیش می رفت.
دشمن دوباره فاصله گرفت! چاره ای باید و راهی تا عباس به خیمه نرسد. آب سوژه اصلی و هدف اصلی بود

برای عباس بردن (آب) و برای یزیدیان هرگز

و عباس خواندن قرآن را آغاز کرده سوره برائت را - این را می دانستی - او بندگی و عشق را به نمایش گذاشت. عشق به خدا، عشق به حسین، عشق به اخلاق و جوانمردی، اوج وفا و اوج جوانمردی

جنگی آغاز شد که تاریخ بخود ندیده بود هفت نفر و 30000 نفر
آب بود و گِل بود و نبرد. سپر بود و چکاچک شمشیر. جنگ و گریز بود. کمین بود و سنگر. جسارت بود و خشونت. تیغ بود و نور. حیثیت بود و مشیت و حیف که مشیت بود و الا دمار از دشمن در می آمد و کار ظلم یکسره می شد و حسین تا سرنگونی کاخ یزید به جلو می رفت. مشیت بود تا بیندیشند دست عباس افتاده شود.

- ببخشید چگونه؟ ساز و کار این فتنه چگونه بود؟
بله شنیدن آن شیرین است چرا که همه شنیده اند اما ندیده اند. در چکاچک شمشیرها و نبرد، عده ای یافتند که نمی توان از روبه رو به عباس تاخت. نشد کسی را عباس ببیند و او بر عباس فائق شود. یاران دیگر هم کمابیش اینگونه بودند اما نه در حد عباس.
سه تني از یاران باقیمانده شهید شدند. عباس و سه يار دیگر مقابله ای در حد حیرت می کردند. دشمن مستأصل شده بود

چهار نفر با سي هزار نفر (30000 نفر

از طرفی قادر به رویارویی نبودند. از یکطرف تیراندازها راه دست برای تیراندازی نداشتند. نیزه اندازان خسته بودند و دستها توان کافی نداشت

جرئت در نیزه انداز نبود و اگر بود نیزه گرفته شده و خود او را به قتل می رساند
(27/11/1382)
اما باید حمله می کردند این رسم سربازی و جنگ است و لذا از پشت حمله می کردند. صبر مي كردند. فرصت می یافتند. جسارت می خواستند. حمله ای می نمودند که اغلب با شکست مواجه می شد

(مشكها)
دیگر اثری از مشکها نبود مگر مشکی که روي کپل اسبی مانده باشد. آنهم مشکی کوچک و دیده نشدنی ، مشکی با انعطاف و ارتجاع کافی و گاه مشکی با مقداری از آب فقط کف آن بدلیل پارگی یا باز شدن درب آن. دشمن از نیروهای تازه نفس بهره می برد اما عباس و یاران توان تعویض نیرو نداشتند

( دستهاي سپهسالار)
حمله از پشت سر ادامه می یافت و عباس هر کسی را در هم می کوبید
دشمن تقریباً ناامید شده بود. اما مشیت کار خود را کرد
ضربتی از پس سر برای سر عباس آمد از سر گذشت بر دست فرود آمد. دشمن از ترس سر را ندید بر دست کوبید

کسی جرئت برنامه ریزی برای دست را نداشت

قضیه حمله از پشت سر بود از هر طرف از چپ و راست از بالای دست و پا! از زمین با نيزه يا با تير. این ضربت کار خودش را کرد

دست بی قدرت شد

معاندي ضربت دیگری بر همان دست آورد. تازه یافته بودند نقطه ضعف کجاست. دو يار دیگر عباس شهید شده بودند. یار دیگر در تاریکی و روشنایی کمتر دیده می شد. همه چشمها به عباس بود

آخرین یار هر از چند گاه ضربتی می زد و کسی را می کشت

اینگونه شناخته می شد. عباس شمشیر را به دست چپ داد. جسارتها، شجاعتها، نفسها همه تازه بود و تازه می شد. زیرا که عباس ضربه پذیر می نمود
حالا او یک دست کاری دارد
ذهنها به قطع دست چپ معطوف شد. اینرا به تجربه یافتند نه با برنامه، آنچه باعث کشف حادثه شد ترس از رویارویی مستقیم و رو در رو، و ضربه برای سر بود و اتفاق شمشیر به دست. ولی حالا دست! نقطه ضعف، دست است و هم سر را باید زد. آخرین یار عباس نقش بر زمین شد

او در حال خواندن قرآن بود

و تو می دانی که همیشه شهدا در هر فرصتی قرآن می خواندند در دامن مهر خدا باشن

عباس با دست چپ! اما تنها و خسته

هر کسی به جلو می آمد ضربتی می خورد. اما سمت راست عباس بی دفاع مانده بود. ضربه عباس، ضربه ای از دشمن بهمراه داشت حالا ضربه دو طرفه است

دشمن بسیار حساس شده بود گوئی فقط و فقط برای قتل عباس آمده اند

همه برنامه ها و حواسها و حرفها جهاد عباس بود و بس. هرکسی می خواست که کاری بکند. گویا عباس درد مشترک همه معاندان شده بود

اما او می کشت و می کشت. می زد و می زد. باز حمله از پشت! دوباره یافتند علیرغم یک دست بودن عباس! رو در رویی ممکن نیست
هیبت عباس هر تازه نفس و هر شمشیر زنی را در هم می کوبيد و در لحظه ای دست چپ ضربه خورد . شمشیری برآ ن فرود آمد

عباس با دلاوری تمام شمشیر را نگه داشت اما نتوانست. دستی نبود تا عباس مهار شمشیر کند

دست و شمشیربود! این بار با هم و عباس از پا بهره برد

حالا به عباس نزدیک می شدند و او در هر فرصتی با هر پا یکی را می انداخت. از اسب فرود آمده بود با هر پا یکی را می زد. درمحاصره کامل بود. اسب او اٌفتان و نالان بود زخمی و عقب می ماند

o*o*o*o*o*o*o*o

(نوفل)

عباس با خشونتی وصف ناپذیر و خواندن قرآن در نهایت عشق می جنگید. هر ضربتی را دفع و با پا! کسی را بر زمین می انداخت، اما معاند خسته نمی شد . نیرو داشت تا سی هزار تن

جسوری رو در روی عباس بماند. نوفل بود فریاد زد منم نوفل
همه عقب کشیدند. دستها را بالا برد که نزنید! نکوبید! نجنگید
عباس با نگاهی پر هیبت به او گفت می بینم مرد شدی!؟
نوفل گفت می خواهم افتخار قتل تو را داشته باشم

عباس گفت این افتخار نصیب یک نفر نخواهد شد
که ناگاه تیری از کمان حرمله بر چشم عباس آمد. عباس نیشخندی زد و گفت دیدی نوفل! حرمله سهمی را می خواهد

نوفل غرشی کشید و با عمودی بر فرق عباس کوبید. اما عباس از جا تکانی نخورد و عکس العمل در هیکل او پدیدار نشد. نوفل عصبی شد و ضربت دیگری زد

عباس گفت نوفل جان تو در دست خدای من است و من قادرم تا تو و همه دودمانت را درجا به دست دود بسپارم عباس هجوم کرد. نوفل عقب آمد


همه در نظاره این نبردند

تیری بر سینه عباس نشست. کسی از عقب شمشیری بر کتف عباس زد. این همه برای این بود که رفقای نوفل به نفع نوفل عباس را تضعیف کنند

عباس نشست و تیر را با دو زانو از چشم کشید. برخاست. دلاورانه و شجاع! نوفل ترسید و عقب رفت. اما نه به طور کل. عقب عقب می رفت و عباس گامهای مردانه برمی داشت


کل لشگر حالا به تبعیت از گامهای عباس جابجا می شوند

نوفل درمانده بود، بماند یا برود؟ برود این موقعیت و شهرت و عزت پیش خلیفه و عبیدالله را چه کند. بماند جانش در خطر نگاه عباس است، اگر چه با چشمهای مجروح
کسی از پشت شمشیری بر کتف عباس زد. یکی از پشت تیری زد تا قلب او را نشانه رود زره عباس مقاوم می نمود
گامهای استوار عباس بود و ترس و شب. ماه بود و نوری کم. ترس بود و بیابان و حسین بود و انتظار
حسین بر اسب نشست. عباس نیامده بود اما از صف آرایی یزیدیان چیزی دیده نمی شد

حسین می دید و می دانست که عباس کجاست و بر سر او چه آمده است
اهل حرم؛ آنها که علم لدنی داشتند ، می دیدند و آنها که نداشتند، دو دسته بودند. "عمو می آید. عباس دلاور است و می جنگد. " دسته دیگر، نه! او شهید می شود. دشمن فراوان است حسین نوید شهادت داده است

o*o*o*o*o*o*o*o

« و زینب!»

زینب نگران است. اما آشنا، عاشق، توانا و صبور. مردی است در لباس زن.
فرشته ای است در لباس انسان.
حکیمی است در لباس مادر.
سرداری است در لباس خواهر.

سکینه عالمه است. رقیه نگران و منتظر. همه حیرت زده و در فکر.

عده ای در ذکر و عده ای در نمازند. همه مشعوف خدا و نور. همه در آرامش روان و" آشفته ذهن" و یکی می آید

زینب است.

حسین را می طلبد. حسین! برادرت را دریاب! آنجا در شریعه او رامحاصره کرده اند

و حسین فریاد یا برادر یا امام را می شنود. بر اسبی می نشیند، دستورات لازم را به لشگر می دهد. یک تنه می تازد. ده نفری امام را مقداری بدرقه می کنند. امام لشگر را می شکافد. می درد. می کشد و به پیش می رود. هر کسی مثل رمه از پیش حسین می گریزد.
نوفل ضربه سوم رامی زند. عباس بی رمق شده است. کتف عباس مجروح است. خون اگر چه کم؛ اما نشان از بریدگی عمیقی دارد.


بدن عباس زیر زره له شده است. استخوان، داخل زره می شکند

شمشیری بر بغل گردن او می نشیند و عباس می نشیند

حسین می رسد. همه در فرارند و حسین برادر را می یابد

بر گردن او دستی می گذارد. او را در دامان مهر خود می نشاند. تیری از بغل گوش حسین می گذرد. نیزه حسین بر زمین، او در کنار نیزه می نشیند. سر عباس را در سینه گرفته با دست مبارک چشم عباس را لمس و آرامش می دهد.
عباس می گوید: برادر توئی؟! و حسین می گرید و می گوید: آری منم! دلاور من. آری عزیز مادر! آری منم. و عباس بی هوش در دامان او می افتد. حسین دستش را بر پیشانی عباس می نهد. سر را به آسمان بلند کرده و می گوید: خدایا او توانست. مرا باز مدار

عباس به هوش می آید در حال خواندن قرآن است. نیزه ای به سمت آن دو می آید . امام نیزه از زمین گرفته آن نیزه را می زند. نیزه بر زمین می کوبد. مایل است عباس را حرکت دهد.
عباس می افتد. جانی باقی نیست. لبها کمی حرکت می کند. صدایی شنیده نمی شود . بدن بی دست است. بدن کوبیده است. حسین نمی تواند بدن له شده و کوبیده شده را جابجا کند!
احساس ترحم هم به او این اجازه را نمی دهد. تا حتی به جسم بی جانش آزاری برساند

کم کم دشمن بر گرد حسین جمع شده و قصد حمله دارد. فریاد حمله دشمن حسین را از توجه به عباس باز می دارد

برای جلوگیری از لگدکوب شدن عباس به مقابله برخاسته، بر اسب نشسته، به دور از عباس می تازد. می جنگد و می جنگد و قبل از آنکه فکری برای حمل عباس کند، دشمن را در هم دریده و به خیمه آمده است

خسته، غمگین اما ... شاد! به پیشواز او می آیند. می فرماید موفق شد

عباس پیروز این میدان شد. او در لقاء الهی آمد." خدایا حسینت را دریاب" همه می فهمند. همه گریه می کنند. اما استوار. خبر به خیمه می رسد. صدای شیون اما مرده و خفته در گلو! آنجا جاری است
اینست حماسه پسری از علی، از عباس، از عشاق،
از رهروان خدامداری

چه خوب است که مداحان و سخنوران دینی این عباس را معرفی کنند
عباس خدامدار را و بگویند که عباس گدا و غلام نمی خواهد؛ دانشمند و جوانمرد و خیریت خواه می خواهد

o*o*o*o*o*o*o*o

زحمت کشیده برای مشارکت در پاکی و جوانمردی‌های حضرت ابالفضل به اشتراک بگذاریم

o*o*o*o*o*o*o*o

منبع:
هیئت قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس(ع)
مراسم تعزیه خوانی اباعبدالله و یاران با وفایش

♦♦---------------♦♦

آری
میتوان عاشق بود
مردم شهر ولی میگویند
عشق یعنی رخ زیبای نگار
عشق یعنی خلوتی با یک یار
یا به قول خواجه
عشق یعنی لحظه بوس و کنار
من نمیدانم چیست اینکه این مردم گویند
من نه یاری نه نگاری نه کناری دارم
عشق را اما من با تمام دل خود میفهمم

فروغ

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

می توان عاشق بود
به همین آسانی
من خودم
چند سالی ست که عاشق هستم
عاشق برگ درخت
عاشق بوی طربناک چمن
عاشق رقص شقایق در باد
عاشق گندم شاد
آری
میتوان عاشق بود
مردم شهر ولی میگویند
عشق یعنی رخ زیبای نگار
عشق یعنی خلوتی با یک یار
یا به قول خواجه
،عشق یعنی لحظه ی بوس و کنار
من نمیدانم چیست
اینکه این مردم گویند
من نه یاری،نه نگاری و نه کناری دارم
عشق را اما من
با تمام دل خود میفهمم
عشق یعنی رنگ زیبای انار


♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
فروغ فرخزاد

افسون (شبنم‌قلی‌خانی): بشین شطرنج بازی کنیم
کاوه: من بلد نیستم
افسون (شبنم‌قلی‌خانی): نترس! با من بازی کنی ممکنه ببازی اما بردن رو هم یاد میگیری

🎥 مانکن

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


ببخشید که بابات شدم
پسرم گریه نکنی ها
ولی نه گریه کن
اصلا گریه مال مرده
اما سرشو باید بالا بگیره و گریه کنه

📽 حوض نقاشی

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


آدم دوست داره همینجوری بشینه جلوت
زل بزنه بهت
نگات کنه
غرق شه توو روت

🎥 لانتوری

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


آدم‌ها گریه می‌کنند
نه به این دلیل که ضعیف هستند
بلکه به این دلیل که
سال‌های زیادی قوی بوده‌اند

🎥 Transcendence

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


نمیشه تا آخر عمر
یه پات اینور جوب باشه
یه پات اونور جوب
بالاخره یه جا جوب گشاد میشه

🎥 The Past

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


توی اين مملکت
بخل، حسادت و تنگ نظری
شغل دوم همه مردمه

🎥 خانه‌ای‌رو‌ی‌آب

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


زندگی به من آموخت
تنها چیزی که با مرور زمان درست می‌شه، ترشیه
بقیه چیزا با پول همون لحظه درست می‌شه

🎥 کلاه قرمزی

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


مجری: تنبلی مادر همه بدبختیاست
پسر عمه زا: باشه به هر حال مادره
"احترامش واجبه"

🎥 کلاه قرمزی

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


خداوند به ما خدمت بدهد به شما توفیق کنیم

📽 مارمولک

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


گاهی زنده موندن سخت تر از مردنه

🎥 سال های دور از خانه

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


یه نخ سیگار میدی؟

مگه تو سرطان نداری؟

چی میشه مگه؟ سرطانم سرطان میگیره؟

📽 Flight _2012

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○


این روزا مگه کسی عاشق میشه
ولی من تو همین روزا عاشقت شدم

🎥 خفه‌گی

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
خوشبختی مانند یک بوسه است
برای اینکه از آن لذت ببرید
باید آن را با کسی سهیم باشید

👤برنارد ملتز

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

سحرم روی چو ماهت ، شب من زلف سیاهت
به خدا بی‌رخ و زلفت نه بخسبم نه بخیزم

👶شیخ المریض

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

👨امیر ستار آریا فر

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

تذکر: دو دیالوگ آخر فقط توسط این عزیزان
بیان شده... خالق این دو بیت اشخاص دیگری هستند

*are_are* *are_are*

منت دار حضورتونم✋

تو به هون اندازه بزرگی که من اجازه میدم باشی

🎥 Millers Crossing

@~@~@~@~@~@

ژی‌ژی (لسلی کارُن): من ترجیحاً می‌خوام با تو بدبخت باشم تا بدونِ تو

🎥 Gigi

@~@~@~@~@~@

 

 



داشتم به صدات گوش مےدادم
حواسم به حرفات نبود

شهاب حسینی

(📽پرسه در مه)

@~@~@~@~@~@



عشق چيزه عجيبيه
وقتی از چنگت دراومد
ديگه نميتونی پسش بگيری
زندگيه ديگه؛ يه روز عاشقشی
روز بعد... هيچ حسی نداری
عشق تورو عوض ميکنه

🎥 Chinese Puzzle

@~@~@~@~@~@



سمت هر کس انگشتی نشانه روی
سه انگشت به طرف خود توست

🎥 Shutter Island

@~@~@~@~@~@



ایرانی جماعت دهنش سرویس شه، انقلاب میکنه

📽 چهارانگشت

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○



پرویز پرستویی: اینجور شده دیگه
وقتی به یه آدم زیادی لطف می کنی
بعد از مدتی هم خودشو گم میکنه
هم تورو

📽 زیر تیغ

@~@~@~@~@~@



داداش ابد و یک روز یعنی چی؟
یعنی کل عمرتو تو زندونی، حبس ابد که بهت بخوره ممکنه عفو بخوره بت بعد ده پونزده سال ازاد بشی
ولی ابد و یک روز که بت بخوره امکان نداره آزاد بشی؛ یه روز بعد مرگت آزادت میکنن

📽 ابد و یک روز

@~@~@~@~@~@



جنگ که برنده نداره
اونایی تو جنگ برنده اند که اسلحه میفروشن
اونا میخوان از تنگه رد شن
اما نمیدونن باید اول از رو جنازه ما رد شن

📽 تنگه ابوقریب

@~@~@~@~@~@



(زنده یاد خسرو شکیبایی): اگر حجاب رو رعايت ميکنيم فقط به خاطره احترام به عقيده شماست

ما با هم راحتيم اما بی غيرت نيستيم

🎥 دل‌شکسته

@~@~@~@~@~@



مهران مدیری : تا دیروز وامیستادی جلو در آسانسور میگفتی دربست! الان آپارتمان نشینی یاد ما میدی؟

🎥 دایره‌زنگی

@~@~@~@~@~@



من دوستت دارم،ميخواستم باقی عمرم و با تو بگذرونم

من باقی عمر تو رو نميخوام! باقی عمر خودم و ميخوام

🎥 Bitter Moon

@~@~@~@~@~@

بیشتر کسانی که با طنز صحبت میکنند، با احساس‌تر و غمگین‌تر هستند

👤 وودی‌آلن

@~@~@~@~@~@

نیوچ، "فرمانده" رمز داره... کلمشم مختص شماس... ولی رمزشو نمیگم بهتون ؛ میخام خودتون متوجهش شین... یه راهنمایی داره خیلی واضح میشه اخه... اوممم راهنماییش: تا جاییکه من میدونم اسمتون دو بخشه؛ همین... اینم راهنمایی

😋😋

امیر... امیرستار

خوب الان متوجه شدین؟

متوجه شدم اما... فرمانده معمولا ابجی ها هستن
داداشا سرباز ابجی ها هستن... حله؟

👤 امیر ستار آریا فر

(فرمانده🖤)

@~@~@~@~@~@



وَ بعضی وقتا ادما میخوان همین حرفارو از زبونت بشنون... برای شنیدنشم دس به این کارا میزنن

خو مرض داری دیگه

(بی ادبه😝)

مَ ولم کنی شبو روز ازینا میگم
ولی دوست ندارم هیشکی فکر کنه ابجی گفتنم و برادری کردنم، چرت و ضعیفه و باده هواییه
از هزار تا فحش برام سخت تره

با کمال احتراااااااام، معرفی میکنم
چایلد لِیبِرِ زائو فیلسوف
با جملات کمر شکن

😂😂
جناب آقای

👤 حسین پیرزاد روزبهانی

@~@~@~@~@~@

منت دار حضورتونم ✋🤞

*********◄►*********

مردها خیلی هم خوبند
دوست داشتنی و مهربان

عاشق ِمحبتِ واقعی
گاهی وقتا مثل یه بچه، از ته دل خوشحالند

و گاهی مثل یک پیرمرد خسته
اکثرشان تنهایی را تجربه کرده اند
بیشترشان درد کشیده اند

و اکثرا غمهایشان را در وجودشان مخفی کرده اند
خیلی از اشک ها را نگذاشته اند از چشمانشان بیرون بریزد

مردها می‌روند قدم می‌زنند؛ تا یادشان نرود که بجای گریه، باید قدمهای محکم داشته باشند
همانهایی که اگر عاشق شوند
برایتان شاملو میشوند و بیستون میکَنند
و تو بهشت را روی زمین خواهی داشت
آری اینها مرد هستند


*********◄►*********

بد اخلاق بودن بد نیس
ولی اینکه اخلاق خوبتو واسه
یه مشت بی لیاقت رو کنی غلط اضافسر

📽ممنوعه

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



میدونی تو این شهر چقدر دختر هست که آرزوشونه جای تو باشن؟

من آرزوهام با بقیه دخترا فرق میکنه

📽 مانکن

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



از شرافت، فقط "شَرّ و آفَتِش" به ما رسید

📽 هیولا

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



ای کاش وقت داشتيم
تا اينا رو دفنشون میکرديم
جوزی (کلينت ايستوود) : گور باباشون
لاشخورها هم گناه دارن
همش که نبايد کرم‌ها غذا بخورند

🎥 The Outlaw Josey Wales

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



اون یه خانوم یا یه خانه بدوش _ فاحشه ؟
نمیدونم بهش توهین کن
اگر ولگرد و فاحشه باشه عصبانی میشه، ولی اگه خانم باشه، میخنده

🎥 Vivre Sa Vie

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



من واسه خوب بودن وقت ندارم
باید دنیارو تغییر بدم

🎥 Steve Jobs

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



تو سن من
شمع ها بیشتر از کیک خرج برمیدارن

🎥 Mr. Nobody

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



با کمال احترام اگه وکیلی و پول درست حسابی به جیب نزدی، کارت رو بلد نیستی

🎥 Better Call Saul

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



وانمود کردن به دوست داشتن کسی که دوستش نداری از وانمود کردن به دوست نداشتن کسی که دوستش داری سخت تره

🎥 The Lobster

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



مایک : میدونی یک پلیس بیشتر از همه از چی میترسه؟ بیشتر از تیر خوردن، بیشتر از هر چیزی، زندان ... زندانی شدن در کنار اونایی که خودش انداخته اون تو

🎥 Better Call Saul

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



من آدم متمدنی هستم

پس این تمدنت رو جمع کن و گورتو از اینجا گم کن

🎥 Deadwood

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



هاردی: استن پدرت چیکاره بوده؟
لورل: تو کار چوب بوده. البته به صورت محدود
هاردی: یعنی چیکار میکرده؟
لورل: خلال دندون میفروخته

🎥 One Good Turn

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



اگه سیم لخت باشه چی‌ می‌شه؟

خوب سیم خجالت میکشه

📽 کلاه قرمزی

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



پاتریک: من سال هاست بیدارمیشم، میخورم، میخوابم؛ حس میکنم به استراحت نیاز دارم

📽 باب اسفنجی

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *
🖇
یا زیاد بخوانید یا اصلا نخوانید
کسانی که چند کتاب محدود خوانده‌اند به متوهم‌ترین و خطرناک‌ترین انسان‌ها‌ تبدیل می‌شوند، زیرا تعصب شدیدی روی دانش اندکشان پیدا می‌کنند

🕴کارل‌ سیگن

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *


عکس دیگه ای از ایشون در دست نیس
😉😉

یه نکته؛
مردم ما مقاومت شدیدی نسبت به فهمیدن دارن
پس خودتو برا نفهمی یه عده خسته نکن
شاد باش

🕴امیر ستار آریا فر

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *



(همینطور که میبینن؛ شیخهن اندر مطبخ به سر میبرد، میگن حتی اونجا می خوابه، چایلد لِیبِر کی بودی تو؟😉)
مَ هم دلمممم برات یه عالمه تنگ شده بود
ولی خب این دوره امتحانا، درس و مشقات رو اولویتشونو ببر بالا تر
ما هم اینجا هستیم همیشه پیشتیم و فاصلمون بات
فاصلته تا گوشیت

🕴حسین پیرزاد روزبهانی

منت دار حضورتونم🖤

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *
**♥** دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati*

روزی روزگاری شیخ و مریدان در راه بودن برای رسیدن به میدان شهر

شیخ که فشار ریق بر او حائل شده بود یه دست به باکسن خویش گرفته بود و زیکزاک تند تند راه میرفت
و از مریدان جلوتر بود

و مریدان نیز پشت سره شیخ راه می آمدن و راه رفتن شیخ را در آن حالت مسخره میکردند و چون خری چموش عرعر میکردند و میخندیدن



همیطوری که شیخ از آنها جلوتر بود

کاکول ستار شیرازی ، خود را سریع به شیخ رساند

و گفت یا شیخ من سبزی فروشی در کنار رودخانه میشناسم که ،مرا خیلی بیشتر از شما ، احترام میگذارد و احترام بیشتری نسبت به شما برایم قائل است و مرا والا مقام مینامد

شیخ که بسیار تحت فشار بود همی خواست از همکلامی با کاکول ستار فرار کند
ولی او که بسیار پلید و خبیث بود هی گیر سه پیچ داده بودندی
که شیخ اگه باور نمیکنی بیا بریم پیشش

و دست شیخ را گرفتندی و زوری زوری به سمت رودخانه بردندی


و سبزی فروووش تا چشمش به کاکول ستار افتاد
از جای برخواست و گفت جناب والا مقام ، خوش آمدید ، حتمن برای خرید سبزی بر من منت نهادید ، چه میخواهید ؟؟

کاکول ستار که بسیار سرمست و خوشنود از چاپلوسیه سبزی فروش بود

برق خوشحالی از خشتکش به هوا خواست و رو به شیخ گفت

شیخ ریدم در ریشت ، توجه نمودی ؟؟


سپس مرده سبزی فروش ، رو به کاکول ستار گفت ، والا مقام جان ، به نظرتان شیخ نیز سبزی میخواهد ؟؟

شیخ اندکی دست به خشتک برد و گفت

عمو سبزی فروش
سبزی فروش گفت بعله ؟؟
شیخ دوباره فرمود : سبزی کم فروش
سبزی فروش گفت بعله ؟؟
سبزیت باریکه ؟؟ _ بله
شبهات تاریکه ؟؟ _ بعله






مریدان که دیدن مکالمه بین سبزی فروش و شیخ ریتمیک است شروع کردن به قر دادن و رقصیدن

*tombak* *akhmakh_dance*

عمو سبزی فروش _ بععععله ؟؟
سبزی گِل داره _ بعله
درد و دل داره _ بعله
عمو سبزی فروش _ بععععله ؟؟


خلاصه عمو سبزی فروش که گریپاژ کرده بود و شرطی شده بود
هرچی که شیخ میگفت ، او همانطور که قر میداد

میگفت بعله


شیخ در ادامه فرمود

عمو سبزی فروش _ بعععله ؟؟
منو دوستم داری _ بععععله
عمو سبزی فروش _ بعله
من نعنا میخوام _ بعلههه
تو رو تنها میخوام _ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله
من ترب میخوام _بعله
تو رو یه ربع میخوام _ بعله

:khak: :khak:

مریدان بعد از شنیدن این قسمت شعر
در حالی که قر میدادند و میگفتن بعله بعله
شروع به جفت گیری با هم کردند

شیخ همچنان ادامه میداد


عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
سبزیت آشیه ؟؟ بعله
عمه ات لاشیه ؟؟ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله
تو که دوستم داری _ بعله
میخوام برینم _ بعله
خیلی میرینم _ بعله

سپس شیخ در حالی که در حال قر دادن بودند شروع کرد در مغازه سبزی فروش ریدن
و برای اینکه کسی متوجه نشه همیطوری به شعر ادامه میداد بقیه هم قر میدادند


عمو سبزی فروش _ بعله
سبزی کم فروش _ بعله

یکم مونده فقط _ بعله
دیگه آخراشه _ بعله

عمو سبزی فروش _ بعله
دستمال نداری ؟؟ _ بعله

کونم گوهیه _ بعله
دستمالو بده _ بعله

روزنامه بده _ بعله

سپس شیخ دستمال و روزنامه را گرفت و باکسن کون خود را پاک کرد

و ادامه داد

عمو سبزی فروش _ بعله
ستار میگوزه _ بعله
خیلی میگوزه _ بعله
عمو سبزی فروش _ بعله
ستاره چه اَخه _ بعله
هی میترکه _ بعله

*palid* *palid*
خلاصه همیطوری شیخ با ریتمیک خوندن این آهنگ همه را هیپنو تیزم کرده بود

و یواش یواش از سبزی فروش دور شد

سبزی فروش هم همچنان در حال قر دادن بود و میگفت بعله

که نا گهان به خود آمد و دید شیخ روی سبزی ها و تراوز و مغازه و خودش و در و دیوار و همه ریده است

در مسیر برگشت شیخ دست به گردن کاکول ستار انداخت و در حالی که



مریدان همچنان در حالی که میگفتن بعله بعله به سرو کله ی هم میکوبیدن و دنبال شیخ و کاکول ستار می آمدن

به کاکول ستار گفت این سبزی فروش آدم شل مغزی است ، زیاد به حرف هایش اعتنا نکن ، او به اردکی که در مغازه دارد هم میگوید والا مقام

کاکول ستار بعد از شنیدن این از خود بی خود شد و با سرعت زیاد شروع به قر دادن کرد و منفجر شد

*miterekonamet* *miterekonamet*


و از وی چند تکه خشتک و یک پیژامه آبی راه راه به دست آمد که خاکش کردند تا کاکول ستاری دیگر رشد کند و سبز شود

*ghalb* *ghalb*

باشد که رستگار شود و خدایش لعنت کناد

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

داستانک های شیخ و مریدان ، نوشته شده و طنز پردازی شده توسط برو بچه های خنگولستان

*ghalb_sorati* دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati*