○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
لبخند بزن :)
ابر های سیاه و کنه سایه ای به بزرگی یک شهر درست کرده بودند که همه جا رو زشت و دلگیر کرده بود
نفس عمیقی کشیدم و عنق به اطراف نگاه کردم ، پارکی که تا دیروز برام جذاب بود و پاتوق همیشگی قدم زدنای وقت و بی وقتم بود ؛ الان دلگیر و نفس گیر بود برام و هیچ جذابیتی هم نداشت
توی سکوت به اطرافم نگاه می کردم ؛ چرا امروز انقدر بهونه گیر شده بودم!؟
مثل یه بچه ی ۵ ساله که با وجود اصرار های زیادش هم مامانش اونو باخودش بیرون نبرده و احساس تنهایی و بی کسی میکنه...
اره دقیقا! امروز عجیب احساس تنهایی میکنم.
حس یه سرباز دلتنگ و خسته رو دارم که توی سرمای شب های زمستونی پست برجک بهش خورده ، همون قدر درمانده و بی اعتراض ..
پوفی کردم چه فلسفه باز شدن یهو . تک خندی کردم و روی نیمکت همیشگیم نشستم و به اطراف چشم دوختم و آدمارو آنالیز میکردم . رفتارشون ، رفت و آمدشون؛ یعنی چند نفر توی این پارک مثل من احساس دلتنگی میکنن!؟
نفس عمیقی کشیدم و به زمین بازی بچه ها خیره شدم
خوش به حالشون ؛ چقدر سرخوش و بدون دغدغه میخندن و بازی میکنن
توی همین فکرا بودم که کسی کنارم نشست ، نگاهی بهش انداختم ، لبخندی زد و گفت: سلام خوبی؟
متعجب نگاهش کردم چه زود صمیمی شد
ممنونی زیر لب گفتم و دوباره به بچه ها نگاه کردم ، دستشو گذاشت روی شونه ام و شاخه گلی رو با لبخند به طرفم گرفت و گفت: ناراحت نباش درست میشه
همون طور که با تعجب نگاش میکردم گفتم چی درست میشه؟
با همون لبخندی که عجیب گرم بود گفت : همه چی ! غصه هیچی رو نخور هیچی موندگار نیست. خیلی به هم ریخته به نظر میرسی!؟
چرا شو نمیدونم ولی جذب شدم به حرف زدن باهاش ، نگاهی به شاخه گلی که هنوز تو دستش بود انداختم و گفتم : درسته! حال دلم ابریه
سری تکون داد و شاخه گل و به دستم داد و اشاره ای به آسمون که ابراش کنار رفته بودن و خورشید به زیبایی میدرخشید کرد و گفت : ابر موندگار نیست. لبخند بزن:)
و بلند شد و به سمت خروجی پارک رفت؛ نگاهمو از مسیر رفتنش گرفتم و به آسمون دادم . انگار که داشت بهم لبخند میزد و حرفای اون غریبه رو تکرار میکرد
شاخه گل رو به صورتم نزدیک کردم و با تموم وجود بوش کردم . بوی طراوت میداد ، لبخندی روی لبم نشست و به اون غریبه فکر کردم
چه خوبن آدمایی که خیلی غریبه ان ولی حواسشون به همه چیز هست
زندگیتون پر از این غریبه ها:)
○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○
زینب یعقوبی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
آدمایی که زیاد میبخشن و کوتاه میاند یه روز میشینن فکر میکنن به اینکه چیا رو تاب آوردن و تو رو کیا واستادن
و اون روز از اون آدمها و اون چیزا و از خودشون که این همه بخشیدن متنفر میشن
بخشش،تو اون لحظه احساس بزرگی به آدم میده اما وقتی برگردی و ببینی بخششت،اجازه چه رفتارایی به اون آدم رو به روت داده
میفهمی بخشش گاهی مجوز اینکه آدمها کوچیکت کنن...اونوقت دلت میخاد رو همچی بالا بیاری و تف کنی تو روی زندگیت...اما بدبختانه باز بعدم پاش که بیفته باز میبخشی و یاد نمیگیری چجوری باید بالا بیاری رو آدمی که حقش هرچی هست جز گذشت و روی خوش
oOoOoOoOoOoO
کاش روی پیشونی آدمایی که دارن زیر بار غصه‌هاشون له میشن یه چیزی نوشته بود تا بقیه کمی مراعاتشون رو می‌کردن
مثلا نوشته بود
این آقا دارد از صدمین جایی که فرم پر کرده و استخدام نشده برمیگردد
این خانم سالهاست بغل نشده
این آقا را دارند می‌گذارند خانه سالمندان
این خانم مادرش مریضی صعب‌العلاج دارد
این آقا قول داده تابستان برای پسرش دوچرخه بخرد ولی پول ندارد
این خانم تا حالا کسی عاشقش نشده
این آقا خیلی حالش بد است و اگر یقه‌اش را بگیرید امشب خودش را می‌کشد
این آدم شکستنی‌ست
oOoOoOoOoOoO
حمید باقرلو
o*o*o*o*o*o*o*o
فهمیدم زندگی بزرگ تر از شعار هایی هست که رو پارچه می‌نویسیم
فهمیدم آدمایی که دورو برمون می‌بینیم همیشه بد نیستن و حضورشون تو بعضی موقعیت ها ضروریه
فهمیدم هیچ وقت نمیشه تقدیرتو دستکاری کنی چون تقدیر چیزیه که تو بر اساس اون زندگی میکنی
فهمیدم که هر کس دارای یه ویژگیه اخلاقیه و من نمیتونم اونو دستکاری کنم
فهمیدم هیچوقت زندگی کامل نیست و نمیتونه باشه
فهمیدم همیشه اونی کع میخوای نمیشه
و فهمیدم چقدر دیر فهمیدم
o*o*o*o*o*o*o*o
واسه آدمی که دلخوشی نداره روزهای هفته چه فرقی میکنه؟ فقط میگذرونه که تموم بشه،وقت کُشی میکنه تا حالا به یه فوتبالیست،به یه ورزشکار که خسته شده و نمیتونه ادامه بده خوب نگاه کردی؟ اصلن دیگه نتیجه بازی مهم نیست واسش،فقط وقت کشی میکنه که بازی تموم بشه دیگه حال جنگیدن و ادامه دادن نداره یجور رفعِ تکلیف شاید خیلی از آدمایی که اطرافت میبینی دارن وقت کشی میکنن نه زندگی.یجور رفع تکلیفِ نفس کشیدن،کنار اومدن با سرنوشت. دوره راهنمایی یه همکلاسیِ خنگ داشتم که روز و تاریخ هیچ وقت یادش نمیموند معلم تاریخمون خیلی سخت گیر بود و اخلاق گندی داشت،چند جلسه یه بار بی هوا وسط کلاس میرفت بالای سر این دوستم و میپرسید بگو ببینم امروز چندمه؟ بنده خدا هول میکرد،هی اینورو نگاه کن اونورو نگاه کن اما از ترس معلم کسی جرات نمیکرد بهش برسونه معلممون یه خط کش چوبی داشت که بچه ها میگفتن تمام سه ماه تابستون میخوابونه توی روغن و میذاره جلوی پنجره تا آفتاب خوب بهش بتابه وقتی به پوست اصابت میکرد تمام تن آدم میسوخت هر چند جلسه یه بار این دوستم رو با این خط کش تنبیه میکرد انقدر خط کش خورده بود کفِ دستش که دیگه پوست کلفت شده بود و اصلن براش مهم نبود تاریخ رو یاد بگیره گذشت...چند سال بعد این دوستم رو اتفاقی توی خیابون دیدم تا چشمم خورد بهش بدون سلام و علیک پرسیدم تو هنوز تاریخ روز و ماه رو یاد نگرفتی؟ بی معطلی گفت سیزده روز مونده تا بیست و ششم خندیدم و گفتم نکنه بیست و ششم چک داری؟ یه نفس عمیق کشید گفت چک؟ تو بگو سند، اصلن شناسنامه،من بیست و ششم متولد شدم، وقتی با اون لب های پدرسوخته و زبون قند و عسلش اعتراف کرد عاشقم شده من متولد شدم، آسمونِ اون شب شاهده، ماه و ستاره ها شاهدن، تا صبح زل زده بودم به کهکشون و داشتم تاریخ مال من شدنِ معشوقم رو رج میزدم، من رو چیکار به تقویم شما، تقویم من یه روز داره، بیست و ششم، باقیِ روزهارو با اون میسنجم، چک چیه، تو بگو سند، اصلن شناسنامه...یا نه...تاریخ تولد حالش خریدنی بود تو هوای آلوده ی شهر از ته دل نفس میکشید، زنده ی زنده میدونی آدم وقتی دلخوشی داشته باشه زندگی میکنه اونوقته که روز و تاریخ و ساعت براش مهم میشن در غیر این صورت میشه وقت کُشی ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ علی سلطانی
o*o*o*o*o*o*o*o
همیشه وقتی میبینین یکی زود پیاماتونو سین میکنه و بهشون جواب میده،به این معنی نیست که اون آدم الاف و بی کاریه
فقط اونقدر براش مهمی که هر ۱۰ دقیقه چکت میکنه که مبادا پیامی داده باشی و اون نفهمیده باشه
این آدما برای ۳۰ دقیقه دیر سین کردن خودشونو بازخواست میکنن
همیشه حواستون به اینجور آدما باشه،اینا همون آدمایین که اگه الان قدرشونو ندونی بعدا تبدیل به بزرگترین پشیمونی زندگیت میشه
..♥♥..................
Sepideh.MJ
o*o*o*o*o*o*o*o
اونایی که میگن ما هیچ وقت از پا درنمیایم، همون آدمای خستن
چطور میتونن همچین حرفی رو بزنن درحالی که هنوز از بی خوابی شب قبل نابینا هستن
و کسایی که میگن ما از کار و تلاش دست نمیکشیم، همون آدمای پولکی هستن
و چطور میتونن همچین حرفی رو بزنن در حالی که بخاطر پول قمار میکنن
و کسایی که میگن ما پیش همه اعتبار مادی داریم، همون آدمایی هستن که کمرشون زیر کول باری از بدهی خورد شده
چطور میتونن همچین حرفی رو بزنن در حالی که زندگیشون پر از خرج و مخارجه
کسانی که میگن عشق ما برای همیشه جاودانه، همون آدمایین که عشقو یه بچه بازی میدونن
و چطور میتونن بگن عشق برای همیشه ادامه خواهد داشت درحالی که فردا سالگرد جداییشونو جشن میگیرن
پس همتون تو همین وضعیت ناجوری که هستین بمونین، چون مشکلاتتون تمومی نداره
همتون میگین همه چی تموم میشه، درحالی که خودتون با دروغاتون شروع کننده ی یه مشکل جدیدین
اما اینو بدونین چیزی بدتر از مرگ نیست...پس همتون برین به درک
هه فکر میکنی از این مخمصه بیرون اومدی، ولی اشتباه نکن...تو هنوز همون بدبختی هستی که بودی
و این حق یه آدم بازندس
پس من فقط میخونم و میرقصم
اینطوری میتونم شما آدمای بیخودو تحمل کنم
همتون برین به درک
چون فردا دست همتون رو خواهد شد و درحالی که من به شما میخندم، به طرف جهنم بدرقتون میکنم
♦♦---------------♦♦
Sepideh.MJ
بچه ها این متنم کاملا مفهومیه و شاید تو جمله بندی بنظر اشتباه بیاد ولی من هر کلمه ای رو که استفاده کردم پشتش یه مفهوم و منظوری بوده
امیدوارم خودتون منظورمو فهمیده باشین
خیلی ممنون که وقت با ارزشتونو گذاشتین پای خوندن جملات من :)
oOoOoOoOoOoO
بعضی دردها تو زندگی هست که با هیچ دارویی درمان نمیشه
فقط با بودن آدم هایی تسکین پیدا می کنه که مثل قرص آرام بخش می مونن
آدمایی که تو صداشون، تو حرفاشون یه نیروی خدادادی هست که بهت آرامش میده
فقط کافیه چند کلمه ای باهاشون صحبت کنی تا دردهات رو فراموش کنی
آدمایی که کنارشون زمان بی معنا میشه و زندگی یه طعم دیگه میگیره
اگه یه روزی تو زندگیتون کسی بود که کنارش آرامش داشتید، بدونید اون قرص آرام بخش شماست... کسی که دیگه تو زندگیتون تکرار نمیشه
حالا خوب زندگیت رو نگاه کن و ببین قرص آرام بخش داری؟
oOoOoOoOoOoO
حسین حائریان
oOoOoOoOoOoO
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم