o*o*o*o*o*o*o*o
در شهرستان آران و بیدگل کاشان متولد شد و تحصیلاتش را در آنجا پایان برد. علوم ادبی را تا مرحله استادی فرا گرفت و به تحصیل فلسفه و طب نیز پرداخت. وی سال‌ها در مدارس تهران، زبان و ادبیات فارسی را تدریس کرد و بر جوانان و علاقه‌مندان به فرهنگ و ادب تاثیر به سزایی نهاد. وفا که خود شاعر بود در راهنمایی و تشویق نیما نقش مهمی داشت
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ "داستان شهید یونس زنگی آبادی" در کرمان از آقایی به نام آقای سعیدی می خواهند که خاطرات شهید یونس زنگی آبادی را به صورت کتاب در آورد و آن موقع در حدود ۹۰۰۰۰ تومان به او بدهند .آقای سعیدی به خانه که می آید شروع می کند به خواندن خاطرات شهید اما هر چه فکر می کند به این نتیجه می رسد که خاطرات شهید را برگرداند زیرا همه ی خاطرات شهید از عالم روحانی ومعنوی بوده و برای نویسنده سخت بوده است که شاید کسی باور نکند لذا خاطرات شهید را در جعبه ای می گذارد تا آن را پس بدهد صدای زنگ تلفن به صدا در می آید وآقای سعیدی که حوصله ی جواب دادن نداشته سراغ گوشی تلفن نمی رود معمولا تلفن کمتر از ۱دقیقه قطع می شود ولی آقای سعیدی زمانی که می بیند تلفن قطع نمی شود .گوشی را بر می دارد الو شما؟ سلام علیکم من شهید زنگی آبادی هستم ,آقای سعیدی شما می توانید خاطرات مرا به صورت کتاب در آوری هر گاه که نیاز داشتید من به شما کمک می کنم بعد تلفن قطع می شود. بعد از مدتی که آقای سعیدی مقداری از مطالب رانوشته بوده ،با خودش فکر می کند که آیا مطالبی که نوشته ام درست است یا خیر؟ یک دفعه آقای سعیدی مشاهده می کند که قلم روی کاغذ شروع به نوشتن کرد بسم الله الرحمن الرحیم آقای سعیدی فلان مطلب را حذف واین مطلب را اضافه کن خلاصه اورا راهنمایی می کند و در آخر برگه امضا می شود بعدا که بررسی می کنند امضا،امضا شهید وخط ،خط شهید بوده است این شهید والا مقام ؛ زمانی که می خواسته به جبهه برود به خانمش می گوید : به پاهایم خوب نگاه کن روزی این پاهایم به دردت می خورد روزی که تعدادی شهید به استان کرمان آورده بودند، خانم این شهید از روی پاهایش اورا شناسایی می کند .زیرا حاج یونس نذر کرده بوده است که مثل سیدالشهداء سر در بدن نداشته باشد و مثل قمر بنی هاشم اباالفضل دست در بدن نداشته باشد ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺍﺑﺘﻬﺎﺝ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1306 ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺭﺷﺖ زﺍﺩﻩ ﺷﺪ ... ﺩﻭﺭﻩ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ... ﻭﯼ ﻣﺪﺗﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺪﯾﺮ ﮐﻞ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺳﯿﻤﺎﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺍﺷﺘﻐﺎﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ 1350 ﺗﺎ 1356 ﻧﯿﺰ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﮔﻠﭽﯿﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭا سرﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﯽ کرد ... ﺍﻭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻧﻐﻤﻪ ﻫﺎ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩ ... ﻭﯼ ﺑﺎ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﺷﻌﺮ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺷﺒﮕﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﭘﺮ ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ 1332 ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩ ... ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ * گرﯾﻪ ﺳﯿﺐ * ﺷﺐ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻣﺪﻡ ﻭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍﺑﺴﺘﻢ ﺑﺎﺩ ﺑﺎ ﺷﺎﺧﻪ ﺩﺭ ﺁﻭﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻏﻢ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﻟﻢ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺣﺲ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺩﺭ ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﻡ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺪ ﺻﺒﺤﮕﺎﻫﺎﻥ ﺷﺒﻨﻢ ﻣﯽ ﭼﮑﯿﺪ ﺍﺯ ﮔﻞ ﺳﯿﺐ
ﻡ.ﺁﺯﺍﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1312 ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ گشود ... ﺩﻭﺭﻩ ﺁﻣﻮﺯﺷﻬﺎﯼ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ... ﺳﭙﺲ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1336 ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﺩﺭﺟﻪ ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﮔﺮﺩﯾﺪ ... ﺑﻌﺪ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺍﻧﺸﺴﺮﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ 10 ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ اﻣﻮﺯﮔﺎﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩ ﭼﻨﺪﯼ ﺩﺭ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ... ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1346 ﺑﻪ ﮐﺎﻧﻮﻥ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻓﮑﺮﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﯾﺎﻓﺖ ﻡ.ﺁﺯﺍﺩ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻬﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﻧﻘﺪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺁﺛﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﭼﺎﭖ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﺪ ﻗﺼﻪ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻧﺜﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ... ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ * وﻩ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ * ﻛﻮﺩﻙ ﺩﺭ ﮔﺬﺍﺭ ﺑﯿﻢ ﻣﯽ ﻟﺮﺯﺩ ﺑﻪ ﯾﻚ ﻧﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ ﺑﻪ ﺷﺒﻨﻤﯽ ﻛﻮﺩﻙ ﺑﯿﻤﻨﺎﻙ ﺭﺍ ﺳﺎﯾﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﺧﺎﻙ ﺭﺍ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻬﺮ ﻃﺎﻟﻌﯽ ﺯﺧﻢ ﺗﻮ ﺳﺒﺰ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺮﮒ ﺗﻮ ﻋﺸﻖ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻛﯿﻦ ﻭﻩ ﮔﻞ ﺳﺮﺥ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ ﻣﯽ ﺭﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺷﺒﻨﻤﯽ ﻣﯽ ﻧﺎﺯﺩ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻤﯽ
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1307 ﺩﺭ ﻣﺸﻬﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﺗﺤﺼﯿﻼﺕ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﻭ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﻬﺮ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1326 ﺩﻭﺭﻩ ﻫﻨﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﺸﻬﺪ ﺭﺷﺘﻪ ﺁﻫﻨﮕﺮﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ رساند و ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺷﺘﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩ ... ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪ ﺁﻣﻮﺯﮔﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﻭ پیرﺍﻣﻮﻥ ﺁﻥ به تدﺭﯾﺲ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺍﺧﻮﺍﻥ ﭼﻨﺪ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ حوﻣﻪ ﮐﺎﺷﺎﻥ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﺷﺪ ... ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1329 ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1333 ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺭ ﭼﻨﺪﻡ ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎﻡ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺷﺪ ... ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺩﺭ 1336 ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻣﺪﺗﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ خوﺯﺳﺘﺎﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ ... ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1353 ﺍﺯ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺭﺍﺩﯾﻮ ﻭﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻥ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1356 ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﻠﯽ ﻭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﻌﻠﻢ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﺷﻌﺮﺳﺎﻣﺎﻧﯽ ﻭ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1360 ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺤﺮﻭﻣﯿﺖ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺸﺎﻏﻞ دﻭﻟﺘﯽ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﻪ ﺷﺪ ... ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1369 ﺑﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﯼ ﺷﺐ ﺷﻌﺮﯼ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ 4 ﺗﺎ 7 ﺁﻭﺭﯾﻞ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ بازﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﻣﺎﻩ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ ﻭﯼ ﺩﺭ ﺗﻮﺱ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ 4 ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ... ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ * رﺑﺎﻋﯽ * ﺧﺸﮑﯿﺪ ﻭ ﮐﻮﯾﺮ ﻟﻮﺕ ﺷﺪ ﺩﺭﯾﺎﻣﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺘﺮ ﻓﺮﺩﺍﻣﺎﻥ ﺯﯾﻦ ﺗﯿﺮﻩ ﺩﻝ ﺩﯾﻮ ﺳﻔﺖ ﻣﺸﺘﯽ ﺷﻤﺮ ﭼﻮﻥ ﺁﺧﺮﺕ ﯾﺰﯾﺪ ﺷﺪ ﺩﻧﯿﺎﻣﺎﻥ ...
ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻣﻠﻮ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 130 ﺩﺭﺗﻬﺮﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﺩﻭﺭه ﺁﻣﻮﺯﺷﻬﺎﯼ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﻭ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺎ ﻣﺮﺗﺐ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺯﯾﺮﺍ ﭘﺪﺭﺵ ﺍﻓﺴﺮ ﺍﺭﺗﺶ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﻬﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻮﺩﻧﺪ ... ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1323 ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺷﺴﺖ ﻭ ﺿﻤﻦ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻭ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻣﻠﻮ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﯾﺴﯽ ﻭ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﺠﻼﺕ ﺍﺩﺑﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﺷﻐﻞ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ ... ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﺠﻠﻪ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﺁﺷﻨﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﻫﻔﺘﻪ ﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺧﻮﺷﻪ ﺑﺎ ﺑﻮﺩ ... **** * دﺭ ﻟﺤﻈﻪ * ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺳﺎﯾﻢ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﻢ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﻌﻠﻖ ﻭ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﻣﯽ ﻭﺯﻡ، ﻣﯽ ﺑﺎﺭﻡ، ﻣﯽ ﺗﺎﺑﻢ. ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻡ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﯿﻦ، ﻭ ﮔﻨﺪﻡ ﻋﻄﺮﺁﮔﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﺭﻗﺼﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﺳﺒﺰ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﻨﺪﺭﯼ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻣﯽ ﺩﺭﺧﺸﻢ ﻭ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻡ.
ﺧﻮﺍﺟﻪ ﺷﻤﺲﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﯿﺮﺍﺯﯼ ﻣﺘﺨﻠﺺ ﺑﻪ “ ﺣﺎﻓﻆ ” ﻏﺰﻟﺴﺮﺍﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍﻥ ﺷﻌﺮ ﻭ ﺍﺩﺏ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ ... ﻭﯼ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﺎﻝ 726 ﻫﺠﺮﯼ ﻗﻤﺮﯼ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ ... ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﻮﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻔﻞ ﺩﺭﺱ ﺍﺳﺘﺎﺭﺍﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﺩﺑﯽ ﻋﺼﺮ ﭘﺎﯾﻪﺍﯼ ﺭﻓﯿﻊ ﯾﺎﻓﺖ ... ﺧﺎﺻﻪ ﺩﺭ ﻋﻠﻮﻡ ﻓﻘﻬﯽ ﻭ ﺍﻟﻬﯽ ﻏﻮﺭ ﻭ ﺗﺄﻣﻞ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻬﺎﺭﺩﻩ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺯ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ“ ﮔﻮﺗﻪ ” ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﺷﺎﻋﺮ ﻭ ﺳﺨﻨﻮﺭ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺁﻟﻤﺎﻧﯽ ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺷﺮﻗﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﻭ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺍﺯ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭﯼ ﺗﺪﻭﯾﻦ ﮐﺮﺩ ... ﺩﯾﻮﺍﻥ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺍﻭ ﺷﺎﻣﻞ ﻏﺰﻟﯿﺎﺕ، ﭼﻨﺪ ﻗﺼﯿﺪﻩ، ﭼﻨﺪ ﻣﺜﻨﻮﯼ، ﻗﻄﻌﺎﺕ ﻭ ﺭﺑﺎﻋﯿﺎﺕ ﺍﺳﺖ ... ﻭﯼ ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 792 ﻫﺠﺮﯼ ﻗﻤﺮﯼ ﺩﺭ ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ... ﺁﺭﺍﻣﮕﺎﻩ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻓﻈﯿﻪ ی ﺷﯿﺮﺍﺯ ﺯﯾﺎﺭﺗﮕﺎه صاﺣﺒﻨﻈﺮﺍﻥ ﻭ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺷﻌﺮ و ﺍﺩﺏ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺍﺳﺖ ... ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ * ساقیا ... * ﺳﺎﻗﯿﺎ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﭘﺮ ﮐﻦ ﺯﺍﻧﮑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺠﻠﺴﺖ ﺁﺭﺯﻭ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ ﻭ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﺟﻨﺖ ﻧﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻋﯿﺶ ﻭ ﻋﺸﺮﺕ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﻦ ﺯﺍﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﻧﻨﻮﯾﺴﺪ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﻭﺳﺘﮑﺎﻣﻨﺪ ﻭ ﺣﺮﯾﻔﺎﻥ ﺑﺎﺍﺩﺏ ﭘﯿﺸﮑﺎﺭﺍﻥ ﻧﯿﮑﻨﺎﻡ ﻭ ﺻﻒﻧﺸﯿﻨﺎﻥ ﻧﯿﮑﺨﻮﺍﻩ ﺳﺎﺯ ﭼﻨﮓ ﺁﻫﻨﮓ ﻋﺸﺮﺕ ﺻﺤﻦ ﻣﺠﻠﺲ ﺟﺎﯼ ﺭﻗﺺ ﺧﺎﻝ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺩﺍﻧﻪﯼ ﺩﻝ ﺯﻟﻒ ﺳﺎﻗﯽ ﺩﺍﻡ ﺭﺍﻩ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺳﺎﻗﯿﺎ ﻋﺸﺮﺕ ﮔﺰﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺷﺘﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺣﺎﻓﻈﺎ ﺳﺎﻏﺮ ﺑﺨﻮﺍﻩ
ﻧﯿﻤﺎ ﯾﻮﺷﯿﺞ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬﺍﺭ ﺷﻌﺮ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺎﻝ 1274 ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﺩﺭ ﯾﻮﺵ ﺭﻭﺳﺘﺎﯾﯽ ﺩﺭ ناﺣﯿﻪ ﻧﻮر ماﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﺪ ... ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺁﺧﻮﻧﺪ ﺩﻩ ﺑﻪ ﺿﺮﺏ ﺗﺮﮐﻪ ﻭ ﺑﻮﺗﻪ ﻫﺎﯼ ﮔﺰﻧﻪ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﺑﻌﺪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺁﻣﺪ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺳﻦ ﻟﻮﯾﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻧﻈﺎﻡ ﻭﻓﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻭﺩﻥ ﺷﻌﺮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ... ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ فرانسه ﻭ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﯽ ﺧﻼﻕ ﻭ ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﺭﺍﻩ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﭘﯿﺶ ﭘﺎﯼ ﻭﯼ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﻧﻮ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﻭ ﻧﻮ ﺯﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺎ کوﺷﺸﻬﺎﯼ ﻭﯼ ﺑﻪ ﺑﺮﮒ ﻭ ﺑﺎﺭ ﻧﺸﺴﺖ ... دﺭ ﺳﺎﻝ 1300 ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻗﺼﻪ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺩﺍﺩ ﺩﺭ همین ﺳﺎﻝ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻗﺮﻥ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺩﺑﯿﺮﯼ ﻣﯿﺮﺯﺍﺩﻩ ﻋﺸﻘﯽ ﻭ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺳﺎﻝ 1301 ﺷﻌﺮ ﺍﯼ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ هفتگی ﻧﻮ ﺑﻬﺎﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮﺩ ... ﻧﯿﻤﺎ ﺍﺯ ﺳﺎﻝ 1317 ﺗﺎ 1320 ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺭ ﻫﯿﺎﺕ ﺗﺤﺮﯾﺮﯾﻪ ﻣﺠﻠﻪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻮﺝ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻬﺎﯼ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﺷﯿﻮﻩ ﺩﯾﺮﯾﻨﻪ ﺩﺭ ﺷﻌﺮ ﺑﺎ ﻭﯼ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺷﯿﻮﻩ ﮐﺎﺭ ﻭﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪﮔﯽ ﻭ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎ ﯾﺎﺩ ﻭ ﻧﺎﻡ ﻭ سرﻭﺩ ﻫﺎﯼ ﻭﯼ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ... ﻧﯿﻤﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1338 ﺩﯾﺪﻩ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺖ ... * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * * پاسها از شب گذشته * ﭘﺎﺳﻬﺎ ﺍﺯ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﯿﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﺟﺎﯼ ﺭﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺧﺎﻟﯽ. ﺩﯾﺮﮔﺎﻫﯽ ﺍﺳﺖ ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ. ﺩﺭ ﻧﯽ ﺁﺟﯿﻦ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺳﺎﺣﻞ ﻣﺘﺮﻭﮎ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ ﺍﺟﺎﻕ ﺍﻭ ﺍﻭﺳﺖ ﻣﺎﻧﺪﻩ.ﺍﻭﺳﺖ ﺧﺴﺘﻪ. ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﻟﺒﻬﺎﯾﺶ ﺑﺲ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﻧﻮﺍﯼ ﻧﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﭼﻮﻥ ﺳﺮﺍﻍ ﺍﺯ ﻫﯿﭻ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﯿﺰﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ
ﻣﺠﺪﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﯿﺮ ﻓﺨﺮﺍﯾﯽ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﮔﻠﭽﯿﻦ ﮔﯿﻼﻧﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1288 ﺩﺭ ﺭﺷﺖ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪ ... ﺗﺎ ﮐﻼﺱ ﺷﺸﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺷﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ تهران ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﯾﭙﻠﻢ ﮔﺮﻓﺖ ... ﺗﺤﺼﯿﻼﺕ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ رشته ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﻭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻭ ﻋﻠﻮﻡ ﺗﺮﺑﯿﺘﯽ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ لیسانس ﮔﺮﻓﺖ ... ﺳﺎﻝ 1312 ﺑﺎ ﺑﻮﺭﺳﯿﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺩﺭ ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1351 ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ ﺑﻌﻠﺖ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ ... ﻋﻠﯿﺮﻏﻢ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﻌﺮ ﻭ اﺩﺑﯿﺎﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﮑﺮﺩ ... ﺷﻌﺮ " ﺑﺎﺭﺍﻥ " ﯾﮏ ﺷﻌﺮ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻤﯽ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺭﺳﯽ ﻣﺎ ﭼﺎﭖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭﻫﺎﯼ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺠﺪﺍﻟﺪﯾﻦ ﻣﯿﺮ ﻓﺨﺮﺍﯾﯽ " ﮔﻠﭽﯿﻦ گیلاﻧﯽ " ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ... ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ * ﻣﺘﻦ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﻌﺮ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ * ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ، ﺑﺎ ﮔﻬﺮ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ. ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﮔﺬﺭﻫﺎ، ﺭﻭﺩﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﺍﻭﻓﺘﺎﺩﻩ. ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻡ ﯾﮏ ﺩﻭ ﺳﻪ ﮔﻨﺠﺸﮏ ﭘﺮ ﮔﻮ، ﺑﺎﺯ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻣﯽ ﭘﺮﻧﺪ، ﺍﯾﻦ ﺳﻮ ﻭ ﺁﻥ ﺳﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮ ﺷﯿﺸﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺸﺖ ﻭ ﺳﯿﻠﯽ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﯿﻠﯽ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﺭﺩ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ: ﮔﺮﺩﺵ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﯾﺮﯾﻦ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﻮﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﻫﺎﯼ ﮔﯿﻼﻥ. ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺩﻩ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻡ ﻧﺮﻡ ﻭ ﻧﺎﺯﮎ ﭼﺴﺖ ﻭ ﭼﺎﺑﮏ ﺍﺯ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺧﺰﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﭼﺮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺟﻨﮕﻞ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺯﻧﺪﻩ. ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺁﺑﯽ، ﭼﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﯾﮏ ﺩﻭ ﺍﺑﺮ، ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﭼﻮﻥ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ. ﺑﻮﯼ ﺟﻨﮕﻞ ﺗﺎﺯﻩ ﻭ ﺗﺮ ﻫﻤﭽﻮ ﻣﯽ ﻣﺴﺘﯽ ﺩﻫﻨﺪﻩ. ﺑﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻣﯿﺰﺩﯼ ﭘﺮ، ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﺯﯾﺒﺎ ﭘﺮﻧﺪﻩ. ﺑﺮﮐﻪ ﻫﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺁﺑﯽ ﺑﺮﮒ ﻭ ﮔﻞ ﻫﺮ ﺟﺎ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﭼﺘﺮ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ. ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺟﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺧﺰﻩ ﭘﻮﺷﯿﺪﻩ ﺗﻦ ﺭﺍ؛ ﺑﺲ ﻭﺯﻍ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ، ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻏﻮﻏﺎ. ﺭﻭﺩﺧﺎﻧﻪ، ﺑﺎ ﺩﻭ ﺻﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﺗﺮﺍﻧﻪ؛ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﭼﺮﺥ ﻣﯿﺰﺩ، ﭼﺮﺥ ﻣﯿﺰﺩ، ﻫﻤﭽﻮ ﻣﺴﺘﺎﻥ. ﭼﺸﻤﻪ ﻫﺎ ﭼﻮﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﯼ ﺁﻓﺘﺎﺑﯽ، ﻧﺮﻡ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺩﺭ ﺟﻮﺵ ﻭ ﻟﺮﺯﻩ؛ ﺗﻮﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﻨﮓ ﺭﯾﺰﻩ، ﺳﺮﺥ ﻭ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺯﺭﺩ ﻭ ﺁﺑﯽ. ﺑﺎ ﺩﻭ ﭘﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪﻡ ﻫﻤﭽﻮ ﺁﻫﻮ، ﻣﯽ ﭘﺮﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﻟﺐ ﺟﻮ، ﺩﻭﺭ ﻣﯿﮕﺸﺘﻢ ﺯ ﺧﺎﻧﻪ. ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﻟﮑﺶ، ﺑﻮﺩ ﺯﯾﺒﺎ؛ ﺷﺎﺩ ﺑﻮﺩﻡ ﻣﯽ ﺳﺮﻭﺩﻡ “ﺭﻭﺯ، ﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﺩﻻﺭﺍ! ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺕ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺧﺸﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺯﯾﺒﺎ؛ ﻭﺭﻧﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﺯﺷﺖ ﻭ ﺑﯿﺠﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ، ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺒﺰﯼ ﻭ ﺧﻮﺑﯽ ﮔﻮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﺰ ﭘﺎﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ ﮔﺮ ﻧﺒﻮﺩﯼ ﻣﻬﺮ ﺭﺧﺸﺎﻥ؟ ﺭﻭﺯ، ﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﺩﻻﺭﺍ! ﮔﺮ ﺩﻻﺭﺍﯾﯽ ﺳﺖ، ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﯼ ﺩﺭﺧﺖ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺯﯾﺒﺎ! ﻫﺮ ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻧﺪﮎ ﺍﻧﺪﮎ، ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ، ﺍﺑﺮ ﻫﺎ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﭼﯿﺮﻩ. ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﺮﺩﯾﺪ ﺗﯿﺮﻩ، ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩ ﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺭﺧﺸﺎﻥ ﺭﯾﺨﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﺭﯾﺨﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ. ﺟﻨﮕﻞ ﺍﺯ ﺑﺎﺩ ﮔﺮﯾﺰﺍﻥ ﭼﺮﺥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺯﺩ ﭼﻮ ﺩﺭﯾﺎ ﺩﺍﻧﻪ ﻫﺎ ﯼ ] ﮔﺮﺩ[ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﭘﻬﻦ ﻣﯿﮕﺸﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﺟﺎ. ﺑﺮﻕ ﭼﻮﻥ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﺮﺍﻥ ﭘﺎﺭﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺍﺑﺮ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺗﻨﺪﺭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻏﺮﺍﻥ ﻣﺸﺖ ﻣﯿﺰﺩ ﺍﺑﺮ ﻫﺎ ﺭﺍ. ﺭﻭﯼ ﺑﺮﮐﻪ ﻣﺮﻍ ﺁﺑﯽ، ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻧﻪ، ﺍﺯ ﮐﺮﺍﻧﻪ، ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺑﯽ ﭼﺮﺥ ﻣﯿﺰﺩ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭﻩ. ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺳﯿﻤﯿﻦ ﻣﻪ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﯿﺰﺩ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺩ ﻫﺎ، ﺑﺎ ﻓﻮﺕ، ﺧﻮﺍﻧﺎ ﻣﯽ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪﺵ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ. ﺳﺒﺰﻩ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﮔﺸﺖ ﺩﺭﯾﺎ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﺟﻨﮕﻞ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ ﭘﯿﺪﺍ. ﺑﺲ ﺩﻻﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﺟﻨﮕﻞ، ﺑﻪ، ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ جنگل ﺑﺲ ﻓﺴﺎﻧﻪ، ﺑﺲ ﺗﺮﺍﻧﻪ، ﺑﺲ ﺗﺮﺍﻧﻪ، ﺑﺲ ﻓﺴﺎﻧﻪ. ﺑﺲ ﮔﻮﺍﺭﺍ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ، ﭼﻪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ! ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺍﻧﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﮔﻮﻫﺮ ﻓﺸﺎﻧﯽ ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﺟﺎﻭﺩﺍﻧﯽ، ﭘﻨﺪ ﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ؛ “ﺑﺸﻨﻮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﮐﻮﺩﮎ ﻣﻦ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺩ ﻓﺮﺩﺍ، ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ – ﺧﻮﺍﻩ ﺗﯿﺮﻩ، ﺧﻮﺍﻩ ﺭﻭﺷﻦ - ﻫﺴﺖ ﺯﯾﺒﺎ، ﻫﺴﺖ ﺯﯾﺒﺎ، ﻫﺴﺖ ﺯﯾﺒﺎ”. ************ ﺧﺪﺍ ﺭﺣﻤﺘﺶ ﮐﻨﺪ
دو دقیقه پیش
در حال حاضر هنوز بخش چت راه اندازی نشده است
دو دقیقه پیش
یکمی صبور باش عزیزکوم درستش موکونیم
دو دقیقه پیش
تست برای پیام طولانی چند خطی
خط دوم
خط سوم