قسمت اول
وادی خنگولستان را طبقاتی ببودی افزون زه
شمار و هر طبقی را مالکی و هر مالکی را مرامی و رسمی و قانونی ببودی که ذیلا شرحش توصیف بگشتی
.
.
.
طبق اول
.
.
عشقولانگاه خوانندش و اکثریت اهالی آن دخترکانی ببودند سبک مغز و شیرین عقل که بر دیباچه چیزی مرقوم ننومایند جز فس ناله و توهمات نیمه گور بگور گشته ی سوار بر رخش سپید و زین فکرت محال هرگز خارج نگشتی تا به لحظه احتضار و خدایشان شفا دهد...
.
گویند که عشقولانگاه را بلقیس نامی ببودی که بران حکم براندی و عمری بداشتی هم سال نوح خدایش رحمت کناد
.
.
طبق ثانی
.
.
شاخ گاه ش بخواندند و جایی ببودی که شاخان و خود شاخ پنداران وادی انجا تمرگیده ببودند و هر ناآگاه برانجا گذر بداشتی بسویش حمله بکردند و شاخ ملعونشان بر پشت وی اصابت بداشتند و پشت همان ماتحت ببودی که آن را باکسن خوانندو آقا دویی خوانند و ...
رسم و مرام شاخ گاه چنان ببودی که بباید چونان خروس جنگی بر هم حمله بکردی و حریف در خاک بیافکندی تا شاخِ شاخان بگشتی
و بسیار غرور بداشتندی...چونان که به آقا دویی خویشتن بگفتند
(تو با ما نیا..بو میدی...)
و الله اعلم
بر طبق شاخ گاه حاکمانی فراوان حکم براندند که نقل حساب نباشد شمارشان را و خداوندگار جمیعشان لعنت کناد...
.
.
.
.
*neveshtan*
*@***/*