♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
به امید آمده ام ، خانه خرابم نکنی
همه کردند جوابم، تو جوابم نکنی
بارها آمده ام ، باز مرا بخشیدی
با کلام " برو " ، این بار خطابم نکنی
همه هستی من این قطرۀ اشک است خدا
وای اگر رحم بر این چشم پرآبم نکنی
به ثوابی که ندارم چه امید ی بندم
آب چون نیست طلبکار سرابم نکنی
به گمان دگران بندۀ ی خوبی هستم
پیش چشم همه عاری ز نقابم نکنی
گر قرارست بسوزم بزن آتش، اما
جلوی مردم این شهر عذابم نکنی
♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
موسی علیمرادی
♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪
*narahat* عجب شعره بی نظیریه انصافا *gerye*
