ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟

ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ؛ ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺍﻧﺠﯿﺮ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﻬﻮ ؛ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺭﻧﮓ ﻭ وﺍﺭﻧﮓ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ...
ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺑﯽ ﻫﻮﺍ ﮐﻪ ﺍﺻﻼ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺷﺪ  ...

ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺷﺪ  ...

ﺍﺻﻼ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﻣﯿﺰﻧﯽ به بیخیالی ﻭ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﯼ .

ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ  ...


ﺷﺒﯿﻪ ﻋﻄﺮ ﺑﻬﺎﺭﻧﺎﺭﻧﺠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﭻ ﺩﺭ ﭘﯿﭻ ﺩﻟﺖ  ...

ﻧﻔﺲ ﻣﯿﮑﺸﯽ  ...

ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻋﻤﯿﻖ ؛  ﮐﻪ ﻋﻄﺮ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﯼ ﻋﻤﺮﺕ ؛ ﺩﺭ ﺭﯾﻪ ﻫﺎﺕ ﺫﺧﯿﺮﻩ کنی  ...

ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ؛ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎﻫﯽ ﻗﺮﻣﺰ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺗﻨﮓ ﺑﻠﻮﺭﯾﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺕ ؛ ﺟﺎﻧﺖ
ﺭﺍ ﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯾﺸﺎﻥ؛ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯿﮑﻨﯽ...

ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ؛....
ﺍﺻﻼ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﻭ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﺰﻧﯿﻢ؟

ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ؛ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﻄﻠﻘﻨﺪ؛

لبخندﺷﺎﻥ ...

ﺗﻼﻟﻮ ﺑﺮق ﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ؛

ﺻﺪﺍﯼ ﺁﺭﺍﻣﺸﺎﻥ ...

اﺻﻞِ ﮐﺎﺭ ، ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﺸﺎﻥ ...

ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﮒ ﻭ ﺭﯾﺸﻪ ﺍﺕ ﺗﺰﺭﯾﻖ میکنند

ﻭ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻋﺰﯾﺰﻧﺪ ؛  ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺑﮑﺮﻧﺪ ؛  ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺍﻧﮕﺸﺘﺖ ﻫﻢ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺑﻬﺸﺎﻥ  ...

ﻣﯿﺘﺮﺳﯽ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﻭ ﯾﮏ ﺩﻧﯿﺎ ﺣﺴﺮﺕ ...
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ؛ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ  ...

ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ .. .

ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﻧﺸﺎﻥ ؛ ﯾﮏ ﻋﺎﻟﻤﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﺷﻪ ﻟﺒﻤﺎﻥ ...
ﺍﺻﻼ ﺧﺪﺍ ﺟﺎﻥ ؛ ﺩﺭ ﺧﻠﻘﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ؛ ﺳﻨﮓ تماﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ !

* ﺳﺎﯾﻪ ﺷﺎﻥ ﮐﻢ ﻧﺸﻮﺩ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻣﺎﻥ *

°°°°
به ابجی فاطوقم ...
به ابجی بانو ...
به داداش اصغر ...
اینا هیچوقت تنهام نزاشتن ...
(چقد احساسی شد عوق عوق!)
بله دیگه ... وانستید اینجا لایک بدید!