♥♥.♥♥♥.♥♥♥
مطلبی چند روز قبل با هیاهوی بسیار در فضای مجازی میچرخید مبنی بر: الزامی شدن رضایت همسر برای شرکت خانمهای دندانپزشک در امتحان رزیدنتی
این قانون جدید نیست،اما این چیزی از نازیبنده بودن آن کم نمیکند
بدتر از قانونی که مسافرت خارجی زنان را منوط به اجازه همسر میکند هم نیست
تلاش مقدس یک انسان برای بیشتر دانستن و منوط کردن آن به رضایت انسانی دیگر؟
اینها پدیده هایی نیستند که با هم بخوانند علم و باجگیری ؟!؟
اینها هم اساسا واژه هایی نیستند که در شان هم باشند
بگذارید یک سلام وعلیک با خانمهای همکارم داشته باشم و بعد بقیه حرفم را بگویم
چون بعد از آن ممکن است بعضی هایشان، جواب سلام مرا هم ندهند
به نظر من این قانون نازیبا را کسی وضع نکرده است جز تک تک خودمان: اگر روزی برای شانه خالی کردن از وظیفه قانونی طرح در برابر اموزش رایگان ،این جمله از دهانتان بیرون امده که شوهرم راضی نیست
اگر حتی یک بار در دوره رزیدنتی برای فرار از کشیکهای بخش ،به همدوره مذکرتان التماس کرده اید: اگر دیرتر از شوهرم برسم، عصبانی میشه
اگر زمانی بابت پرداخت مالیات ،گردنتان را کج کرده اید: اخه من زن هستم و در امدم مثل مردها نیست
اگر زمانی به جای اعتراض یا به گردن گرفتن حکم قانونی خطای پزشکی ،رو به هیئت کارشناسی نالیده اید موقع صدور حکم جریمه در نظر بگیرید که من زن هستم
اگر بدون انگیزه کافی علمی و فقط برای عقب نماندن از همسرتان وارد رزیدنتی شده اید و بعد از اشغال سه ساله موقعیت اموزش رایگان ،مدرکتان را قاب کرده اید ودر خانه نشسته اید
اگر فقط یک بار برای فراراز جراحی کردن دندان عقل ناجورِ بیمار پرخاشگر،بیمار مبتلا به اچ. ای .وی.... زن بودنتان را بهانه کرده اید و کار را به گردن همکار مذکرتان انداخته اید
و
چاره ای برای وزارتخانه باقی نگذاشته اید که فکر کنند،زنها فقط موقع سود شریک هستند و موقع ضرر اختیارشان دست صاحب اختیارشان است
اصلا اگر زنی هستید که موقع کوهنوردی، کوله تان را حتی برای یک لحظه به دست همنورد مرد داده اید،جای شما در کوه نیست
در طول یک تاریخ به ما گفته اند اگر زن هستید در خانه بمانید
حالا اما میشود گفت اگر زن هستید همه جا بمانید
پای طرح و مالیات و جریمه و حکم ومریض پرخاشگر وشیفت درمانگاه در روزهای کرونا ...هم بمانید
اگر برای حذف قانون عدم رضایت همسر برای ادامه تحصیل میجنگید ،برای رفتن به طرحی که وظیفه قانونی شماست هم بجنگید
اینطور زنی،اصلا اینطور آدمی کسی است که جایش هر جا که خودش دلش بخواهد هست.پای گهواره کودک تبدار ،پشت تریبون تدریس،کنار اجاق اشپزخانه یا روی تابوره
یا اصلا بقول طعنه ی آن بزرگوار: توی کافی شاپ در حال استراحت