سالای بی رنج

کاش یه مغازه بود
آدم میرفت
میگفت

بی زحمت یه کم ” خیال خوش ” میخوام

ببخشید این ” خنده ها از ته دل ” چندن؟

آقا! این ” آرامشا ” لحظه ای چند؟

این” بی خیالیا ” که میپاشن رو زندگی مشتی چند؟

ازین ” روزایی که بی بغضن ” دارین؟

ازین ” سالای بی رنج ” اندازه دل ما دارین!؟

این ” شادیا ” دوام دارن!؟

… نه
کاش یه جایی بود میشد رفت و بگی آقا یه زندگی میخوام
بی زحمت جنس خوبش