بیش از همیشه بیقرارم

میبینمت،بیش از همیشه بیقرارم
میبیندت…می بینی اش…من بغض دارم

میبوسمت،مثل سرابی میگریزی
میبوسدت،کم مانده یک دریا ببارم

موهای کوتاهم مرا از چشمت انداخت
موی بلندش میشود آویز دارم

من چای میریزم برایت…نیستی…حیف
او چای میریزد برایت…من خمارم

زانوان تنهایی بغل می گیرم اینجا
اورا نوازش میکنی… جان می سپارم

عکسم به فریاد آمده؛خالیست جایت
عکسش درآورده دمار از روزگارم

میخندم ومهمان اخمم میکنی باز
میخندد و من بوسه ها میشمارم

میخواهمت،میخواهدت،لعنت به تقدیر
تو حق او هستی و مـــن حقـــــی ندارمــــــ
”