..*~~~~~~~*..

هيچي سخت تر از اين نيست كه از همون سلام اول، نگران روز خداحافظي باشي
انگار بعضيا، از لحظه ي اومدن، داغ رفتن رو روي دلت مي ذارن

درست وقتي مي خواي حرف بزني، مي خواي بهش بگي؛ باش، بمون، با تو حالم خوبه… از چشماش مي خوني كه بايد سكوت كني
از نگاهش مي فهمي كه بايد سكوت كني و خودت رو پيشش جا بذاری

من فكر مي كنم ما توي زندگي، همينقدر اختيار داريم، همينقدر حق انتخاب داريم كه بشينيم و رفتن يكي ديگه رو سير تماشا كنيم… ما دقيقا همينقدر مختاريم

مي دوني
من هيچوقت درك نكردم، اصلا چرا بايد روزي، آدمي رو ببينم كه وقت رفتنش، وجودم رو با خودش مي بره

♦♦—————♦♦

❇پویا جمشیدی❇