هیچ….

همه ی ما آدما تو زندگیمون یک “هیچ” داریم
هیچی که از همه پنهونش میکنیم
بخصوص تو اون موقع هایی که تویِ جمع نشستیم و تنهایِ تنها به نظر میرسیم
یهو یادش میفتیم و بغض میکنیم
میپرسن چیزی شده؟

یه لبخند مصنوعی تحویلشون میدیم و میگیم : هیچی

مجبوریم هرجوری شده بغضمونو قورت بدیم و نمایش آدم های خوشحالو بازی کنیم
همه ی ما آدم ها یک “هیچ” داریم
هیچی به وسعت قلب های دلتنگمون
همون “هیچی” که باعث میشه موقع دلتنگی بغض کنیم

شایدم به یاد خاطره های خوب
باعث لبخندهای گاه و بی‌ گاهِمون میشه

و “تو” همان “هیچ” زندگیِ منی