آسمان باش

پدری پیر مرا
نکته ای زیبا گفت
از بد دنیا گفت
گفت طاووس مشو
که‌ به‌ عیبت خیزند
گر شوی شعله ی شمع
زیر پایت ریزند
گفت پروانه مشو
که به سر گردانی
لای انگشت کتاب
سالها میمانی
نه زمین باش نه خاک
که تورا خوار کنند
وانگهی ذهن تورا
پر ز مرداب کنند
آسمان باش که خلق
به نگاهت بخرند
وز پی دیدن تو
سر به بالا ببرند