یک وقتی

یک وقتی بدفهمی آدم ها آزارم میداد
ناراحت میشدم از قضاوت ها
کج فهمی ها ، سؤتفاهم ها
همه اش میترسیدم که
آدم ها بد بفهمنم اشتباه قضاوتم کنند
وقت زیادی صرف میکردم برای توضیح دادن خودم

حالا اما
موضعم سکوت است
در برابر بی مهری آدم ها هیچ نمی گویم
دیگر
نه انرژی توضیح دادن دارم
نه حتی حوصله اش را

میدانی
دیر دریافتم که مسئول طرز فکر آدم ها نیستم
بگذار هر هرچه دلش خواست بگوید
و برداشت کند

بیخیال