هر برگی که از درخت میافتد
هر آهی که از لبهای من
هر اشکی که از چشمهای تو
پاییز یک قدم نزدیکتر میشود
تا برهنگی درخت
تا تنهایی من
تا افسردگی تو
ما هر کدام
درخت خستهای هستیم
عریان شده از اندوه
پاییز
تنها بهانهایست
که راحتتر آه بکشیم
هر برگی که از درخت میافتد
هر آهی که از لبهای من
هر اشکی که از چشمهای تو
پاییز یک قدم نزدیکتر میشود
تا برهنگی درخت
تا تنهایی من
تا افسردگی تو
ما هر کدام
درخت خستهای هستیم
عریان شده از اندوه
پاییز
تنها بهانهایست
که راحتتر آه بکشیم
7 سال پیش
جالب بود کامیار جون صد آفرین
هر چه میخواهد دل تنگت بگو