شیخ المریض

الا ای شیخ شاه شوخی

تو ان مخترعه خنگولی

میگی و میخندانی و میخندی

ز هر کس هم یک لقب هم میگزاری

بگو ببینم اصلا شیخ لقب انت چیست

من الان تو شعرم ز ان مریخی نیاز دارم

ز ان پت پتیه دیوانه نیاز دارم

هر چند خودم ز وصفت نا توانم

اما ز تو می گوییم و میخندانم

الا ای شیخ شاه شوخی

تو ان بیمار شیخ المریضی

احسنت ز ان کس که تو را اصخر نامید

دست مریزاد ان کس که گود زیلا نامید

زیادند ان القاب های قشنگت

حیف که من نا توانم ز توصیفت

ز ان چشمانه شبیه نارنجیه خرابت

ز ان دندان های سفید رنگ موزت

ز ان ریخت قشنگ میکروب شکلت

دگر بهتره که نگویم ز اخلاق گندت

واه واه واه ز ان قیافه خبیثت

امان از دست ان زبان نیش مارت

من عذر پوزش دارم یا شیخ
زین پس توصیف دگر دارم یا شیخ

یا شیخ اگه ناراحت شدی معذرت می خوام
فقط برا باب خنده است
شما بزرگ مایید