خداحافظ.. دوستان وفامیل خوبم

ای کاش کودک بودم تا بزرگترین شیطنت زندگی ام نقاشی روی دیوار بود

ای کاش کودک بودم تا از ته دل می خندیدم 

 نه اینکه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ برلب داشته باشم
ای کاش کودک بودم تا در اوج ناراحتی و درد

با یک بوسه همه چیز را فراموش می کردم

دل بی تاب مراچه کسی می فهمد؟
چشم بی خواب مراچه کسی می خواند؟

چه کسی پرسیده ماه گردونت کو
سیره ات را بازکن، دل پرخونت کو؟

 که عجب بیهوده فکرمن میراند
   آخرین حرف مراچه کسی می خواند؟

دوستت دارم چون تنها ترین فکر تنهایی منی
دوستت دارم چون زیباترین لحظات زندگی منی

دوستت دارم چون زیباترین رویای خواب منی
دوستت دارم چون زیباترین خاطرات منی

دوستت دارم چون به یک نگاه، عشق منی

برسنگ قبر من بنویسید خسته بود 
اهل زمین نبود نمازش شکسته بود

برسنگ قبر من بنویسید شیشه بود 
تنها از این نظر که سراپا شکسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید پاک بود 
چشمان او که دائماً از اشک شسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید این درخت 
عمری برای هر تیشه و تبر دسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید کل عمر 
پشت دری که باز نمی شد نشسته بود