خداحافظ

هیچ چیز بد تر از این نیست 

ندانـــــی

به کدام خاطره باخته ای

تمامت را

عشق هیچگاه نمی میرد

تنها از لبخند به اشک

از اشک به خاطره 

و از خاطره به لبخند تغییر ماهیت می دهد

وقتی حالت خوب نیست 

خاطره ها زودتر از همه میان عیادتت
عمقِ چشم هایت

          قصه هزار و یک شب است

                تمام نمی شود هر چه می خوانم

من اگـــر گاهی عاشقانه مینویسم

     نه عاشقـــــــــــم

     نه شکست خورده

     فقط مینویسم تا عشق یاد قلبم بماند

     در این غوغای خیانتها و دروغها و دل کندن ها و عادت ها و هوس ها

     من تمرین آدم بودن میکنم

شمع این مسئله را بر همه کَس روشن کرد
      که توان تا به سَحَر ، گریه ی بی شیون کرد

 

تقدیم به امید زندگانی ام به شکوه شب و شکوه مهتاب به اشکهای سوزان روی گونه هایت تقدیم به خنده های دلنشینت ونگاه های پنهانت. تقدیم به تو ای خیال من. ای آسمان قلبم و ای سر چشمه ی الهام من تقدیم به تو ای محبوبترین قلبم