شعرکوتاهی تقدیم به کودکان سرطانی:

بر تخت نشسته است
با مویی قشنگ کودکی بی مو
بازی میکند با اسباب بازیش او
در دلش غمی دارد
همچو اقیانوس
خط کشیده با مداد به جای ابرو
در همان اقیانوس‌با اراده اش
می زند پارو
بر تخت نشسته است کوکی بی مو
بر تخت نشسته است با اسباب بازیش او
برتخت نشسته است و ندارد ابرو
بر تخت نشسته است و می زند پارو
آه ای گل بی برگم
آه ای باران بی قطره ام
آه ای زیبای بی چهره ی خفته در بیمارستان
حرفی نمی ماند برای گفتن
گفته اند خرچنگ بر جانت افتاده
گریه نکن ابرم
دنیای تو زیباتر از مال منست
دنیای تو یک امروز و یک فرداست
دنیای من دنیای غم هاست
ای عروسک بی مو
مو هایت که در آمد
به آن باغ سرسبز و زیبای پر از اسباب بازیت که درآمدی
یادت نرود از باقی بی مو ها
نه نه تو فراموش کار نیستی
اماخب…
رسم انسان بزرگ ها همین است
خوب که میشوند
یا جایشان که عوض گردد
فراموش میکنند
اما تو ای گل بی برگ
فراموش نکن
فراموش نکن…

نویسنده:نیماخاص™