ده سال

ده سال بعد از حال این روزام
با کافه های بی تو درگیرم
گفتم جهان بی تو یعنی مرگ
ده ساله رفتی و نمی‌میرم

ده سال بعد از حال این روزام
تو توی آغوش یکی خوابی
من گفتم و دکتر موافق نیست
تو بهتر از قرصای اعصابی

ده سال بعد از حال این روزام
من چهل سالم میشه و تنهام
با حوصله… قرمز، سفید، آبی
رنگین کمون میسازم از قرصام

می ترسم از هرچی که جا مونده
از ریمل با گریه ها جاری
از سایه روشن های بعد از ظهر
از شوهری که دوستش داری

ده ساله که لبهام رو می‌بندم
با بوسه های تلخ هرجایی
ده ساله وقتی شعر می خونم
لبخند روی صندلی هایی

یه عمر، بعد از حال این روزام
یه پیرمردم توی یه کافه
بارون دلم میخواد هوا اما
مثل موهای دخترت صافه

❇حسین غیاثی❇