‍ مـــادرم گــوشی انــدروید نــدارد

ولی همیشه در دسـترس ماست
از بازار هیچ گزینه ای را دانلود نمیکند
ولی با زنبیل هنــوز نان داغ را برای صبحانه تهیه میکند

محــبتش همیشه بروز است
تـــب کنم ،برایم می میــرد
هرگز بی پاسخم نمیگذارد
درد دلم را گوش میدهد
سایلنت نمیکند
دایــــورت نمیکند

تــا ببیند سردم شده
لایــــــــک نمیــکند
پــتو را به رویم میکشد

مــادرم گوشی اندروید ندارد
تلفن ثابت خانه ی ما به هوای مادرم وصل است هــنوز
مــن بیرون باشم دلشوره دارد
زنـــگ میزند

ساعــت آف مرا چــک نمیکند
فقط غــُـر میزند
که مــبادا چشم هایم درد بگیرد

فالوورهای مادرم
من ،خواهر و برادرهایم هستیم
اینـــستاگــرام نــدارد ولـــی
هــنوز دایرکت ما بچه ها با مادرمان همان فضای آشپزخانه است
و درد دل هایی از جنس مادرانه

ولی مادرمان چند سالی است خیلی تنـــهاست
چون ما
گوشــیمان اندروید است
بلـــه مـا اینتـرنت داریم
تلـــگرام داریم
واتــساپ داریم
اینستاگرام داریم
کـــلا کار داریم
وقـــت نداریم ، یــک لحظه صبــر کن شده جواب مادر وقتی صدایمان میزند
چقــدر این مــادرها مهــربانند

مــن در عـــجبم با چقدر صبــر و تواضع و مهر و محبت
میـــتوان ” مـــادر ” بـود

اگر بین دل و ذهنت جنگ و جدالی در گرفت
فراموش نکن، همیشه حق با قلب توست

چرا که ذهن توسط جامعه بنا می‌شود
ذهن ، حاصل تعلیم و تربیت جامعه است
جامعه ، ساختار ذهن را به میل خودش شکل میدهد …
ذهن ، هدیه ی زندگی نیست

امــــا دل ❤️ بــــکر اســـــــت
هــــدیـه ی آفــرینش اســــــت
از ازل پاک بوده و تا ابد ، پاک و پاکیزه خواهد ماند

اینجا فقط تو را از نوشته هایت  می بینند
درست دیده ای ، فقط “خوانده” میشوی بی آنکه بشناسند تو را

‌هرخانه ای
حال و هوای خاص
خودش را دارد

بعضی از خانه ها
همین که وارد میشوی
عجیب آرامت می کنند
انگار که جادویت کرده باشند

بعضی از خانه ها رسم شان است
صبح های جمعه افتاب نزده
تاسرکوچه را آب وجارو میکنند

بعضی از خانه ها
هیچ وقت دلتنگی ندارند

بعضی از خانه ها صبح های زود
بوی چای تازه دم ونان برشته می دهند
وظهر ها بوی پیاز داغ ونعنا
وغروب ها بوی هل و دارچین

بعضی خانه ها
انگار مامن نورند
بعضی از خانه ها
آبروی یک محله اند

راستی چرا
توی قیمت خانه ها
این چیزها حساب نمیشود ؟؟

پسرخاله : اون پوست شکلاتارو بده به من
شهاب حسینی : پوست شکلات میخوای واسه چی؟
پسرخاله : یه پیرزنه هست پاهاش درد میکنه فقیرم هست
شهاب حسینی : خب؟
پسرخاله : بعضی وقتا میرم بهش کمک میکنم خونشو تمیز میکنم و بعضی کارای دیگه…
شهاب حسینی : آهان…..بعدش؟؟؟؟؟؟
پسرخاله : هیچی همیشه بهم میگه بردار از اون شکلاتا بخور منم چون کُـلَن چند تا دونه شکلات داره نمیخورم و واسه اینکه ناراحت نشه این پوست شکلاتارو بهش نشون میدم

بیچاره اون که حرم رو ندیده
بیچاره تر اون که دید کربلات

تبسم را نه می توانیم بخریم
نه می توانیم قرض کنیم
فقط میتوانیم هدیه بدهیم
میسپارمت به لبخندها
گرچه گاهی خودم میهمان بغض های بی دلیلم
در مسیر باد بمان ، تا بوی مهربانیت
تسخیر کند این شهر پر از بیهودگی را
لبخند بزن دوست من
تنور دلت گرم

عجله داشتم
تند تند راه میرفتم
محکم به چیزی خوردم
آدم بود
منتظر بود بگویم کوری!؟
دستش را به طرفم دراز کرد
با من دست داد
لبخندی زد
به گمانم انسان بود

کاش آدما بفهمن اونی که بیشتر از سنش میفهمه چیا کشیده تا این چیزارو بفهمه

کاش آدما بفهمن وقتی یه دختر اونقدر سخت شده که برای مرگ عزیزترین کساش هم گریه نمیکنه لزوما بی احساس نیس فقط یخورده بیشتر از بقیه درد کشیده

کاش آدما بفهمن وقتی دختری موهاش کوتاه میکنه و لاکای سیاه جایگزین لاکای رنگی رنگیش میکنه دیگه چیزی برای از دست دادن نداره

کاش آدما بفهمن وقتی یه دختر موقع رفتن عشقش نه گریه میکنه نه اصراری برای موندنش مغرور نیس فقط یاد گرفته چجوری قایمکی تو دله خودش عاشق کسی باشه

کاش آدما بفهمن دختری که این متن مینویسه شعار نمیده؛تک به تک این دردا رو کشیده و حس کرده که انقد خوب دربارشون مینویسه

کاش