نمیتوانم با غم تنهایی او سازگاری کنم
شاید منم گرفتار لبخندش شدم
آره جزو لیست خاطرخواهاش
منم یه عروسک بازی شدم
ازم خسته شد ولم کرد

عروسک جدید
زود میایی تو لیست سیاه

برو بچ با توجه به اسم و عنوانی که گذاشتیم برای این سری داستانا ؛ اون کسایی که میترسن یا میدونن بعدن اذیت میشن نخونن لطفا

سه سال پیش ما داخل یکی از کوچه های نیاوران زندگی می کردیم
خونمون مثل الان بزرگ بود

چهار تا خواب داشت که دو تا ش توی راه رو ورودی بود یکیش کنار آشپزخونه و یکیش انتها خونه بود که یه بالکن بزرگ داشت که خواهرم ویدا اون رو برداشت

اتاق کنار آشپز خونه مال من شد و اتاق های توی راه رو یکیش مال مامان و بابام و یکی دیگش برای مهمون

ازهمون اولم که ما وارد این خونه شدیم حس خوبی به اتاق کنار آشپزخونه نداشتم
یه شب داخل اتاقم بودم داشتم با گوشیم ور می رفتم خوابم نمی برد که یهویی صدایی از حموم داخل اتاقم شنیدم صدای قدم زدن

حموم داخل اتاقم بزرگ بود و طبق معموم یه جفت دمپایی جلوی در حموم داشتم

سرم رو خم کردم از روی تخت دیدم که دمپایی هام نیست

از بچه گی عاشق ماجراجویی بودم ولی این دفعه دلم ریخت

از ترسم سمت حموم خوابیدم تا اومد چشام گرم بشه صدای خیلی مهیبی از آشپزخونه اومد صدای جابه جا کردن ظرف و ظروف بود

دیگه نمیتونستم نرم پاشدم در اتاقمو باز کردم
رفتم سمت آشپز خونه هیچ کسی اونجا نبود
در تمام کمد ها باز بود ولی کسی اونجا نبود

رفتم سمت اتاق خواهرم دیدم خواهرم داره با عروسکش حرف می زنه خیلی عجیب

داشتم به سمت اتاقم که پاهام به کناره ی مبل گیر کرد و افتادم
راستش صبح روی تختم از خواب بلند شدم

برای صبحانه که رفتم مادرم گفت صبح بابات دیده روی زمین افتادی بردت تو اتاق
وقتی از خواهرم پرسیدم تو برای چی بیدار بودی

گفت که من اونشب پیش مامان و بابا خوابیده بودم وقتی هم رفتم آشپز خونه رو دیدم تمیز تمیز بود

این اتفاق برای خودم افتاده یعنی خودم ریها

یه چند وقته موقع خواب احساس میکنم یه نفر کنارم خوابیده اول ها فکر میکردم خیالاتی هستم ولی بعد از چند وقت فهمیدم
یه جسم کنارم هست اونم واقعی همش سوره و ایه هایی که بلد بودم می خوندم شاید باورتون نشه ولی حتی احساس میکردم در تمام روز کنارمه.یه روز که از خواب بلند شدم
رفتم که صورتمو بشورم وقتی داشتم مسواک میزدم روی سرامیک های کنار روشویی دیدم یه پسر هم قد خودم به کنار دیوار لم داده
از ترسم با همون خمیر دندان هایی که تویی دهانم بود تمام پله های اتاقم رو پایین اومدم رفتم سمت سالن که خوردم زمین هر کاری کردم نتونستم بلند شم که خواهر کوچک ترم رها بلندم کرد

وحشت کرده بودم که غش کردم. دیگه اون روز ازش خبری نشد
دوباره از فرداش کنارم احساسش می کنم
الانم که دارم این متن رو می نویسم کنارم احساسش می کنم
هنوزم از این اتفاق برای کسی نگفتم

فروردین…. وانت

اردیبهشت… سانتافه

خرداد…….. خر مش قربون

تیر……… مرسدس بنز
☺️

مرداد……… لندکروزر شاسی

شهریور……. پورشه

مهر….. مازراتی

آبان…… پراید

آذر…… ﮔﺎﻭ مش ﻏﻼﻡ

دی…….. شورلت امریکایی

بهمن……. فضاپیما

اسفند……. نیسان آبی – گاوی

روزی از روزها پادشاه سه وزیرش را فراخواند و از آنها درخواست کرد کاری را که می گوید انجام دهند: از هر وزیر خواست تا کیسه ای برداشته و به باغ قصر برود و کیسه ها را برای پادشاه با میوه ها و محصولات تازه پر کنند
همچنین از آنها خواست که در این کار از هیچ کس کمکی نگیرند و آن را به شخص دیگری واگذار نکنند

وزراء از دستور شاه تعجب کرده و هر کدام کیسه ای برداشته و به سوی باغ به راه افتادند

وزیر اول که به دنبال راضی کردن شاه بود بهترین میوه ها و با کیفیت ترین محصولات را جمع آوری کرده و پیوسته بهترین را انتخاب می کرد تا اینکه کیسه اش پر شد

وزیر دوم با خود فکر می کرد که شاه این میوه ها را برای خود نمی خواهد، و احتیاجی به آنها ندارد و درون کیسه را نیز نگاه نمی کند
پس با تنبلی و اهمال شروع به جمع کردن نمود و خوب و بد را از هم جدا نمی کرد تا اینکه کیسه را با میوه ها پر نمود

وزیر سوم که اعتقاد داشت شاه به محتویات این کیسه اصلا اهمیتی نمی دهد، کیسه را با علف و برگ درخت و خاشاک پر نمود

روز بعد پادشاه دستور داد که وزیران را به همراه کیسه هایی که پر کرده اند بیاورند

وقتی وزیران نزد شاه آمدند، به سربازانش دستور داد سه وزیر را گرفته و هرکدام را جدا گانه با کیسه اش به مدت سه ماه زندانی کنند

بازنویسی شده توسط: ریها

یک نجار مسن به کار فرمایش گفت می خواهد بازنشسته شود تا خانه ای برای خود بسازد و در کنار همسر و نوه هایش دوران پیری را به خوشی سپری کند. کار فرما از این که کارگر خوبش را از دست می داد ناراحت بود ولی نجار خسته بود و نیاز به استراحت داشت

کار فرما از نجار خواست تا قبل از رفتن خانه ای برایش بسازد و بعد بازنشسه شود. نجار قبول کرد ولی دل به کار نمی داد چون می دانست که کارش آینده ای نخواهد داشت

از چوب های نامرغوب برای ساخت خانه استفاده کرد و کارش را از روی بی میلی انجام داد. وقتی کار فرما برای دیدن خانه آمد، کلید خانه را به نجار داد و گفت: این خانه هدیه ی من به شماست بابت زحماتی که طی این سال ها برایم کشیدی

نجار وا رفت. او در تمام این مدت در حال ساختن خانه ای برای خودش بود و حالا مجبور بود در خانه ای زندگی کند که اصلا خوب ساخته نشده بود

هرچه کنی به خود کنی
گر همه نیک و بد کنی