ولی خدا وکیلی با یک جان تا این مرحله از زندگی رو
.
.
.
.
.
خوب اومدیم… مگه نه ؟
1
ولی خدا وکیلی با یک جان تا این مرحله از زندگی رو
.
.
.
.
.
خوب اومدیم… مگه نه ؟
کلمه های ولش کن وبیخیال ! یه جمله ی کوتاه نیستن
.
.
.
یه سبک زندگین تو پُر
گفت : اوسا
.
.
.
گفتم : جونم
.
.
.
پرسید : کی اوضاع بهتر میشه ؟
.
.
.
گفتم : از وقتی بفهمی همه چیز به خودت بستگی داره !
.
.
.
میدونید کجای کارمون ایراد داره؟
.
.
.
آفرین همه جاش
نود و نه درصد عکسای خفنی که ملت تو خوشیا از خودشون میگیرن
لبخند و حس توش خیلی مصنوعیه
کلا واسه تظاهره
وگرنه
خوشی اونه که یادت بره
.
.
.
.
.
دوربین داری اصلاً
آدم به هرکس که ببازه می تونه بلند شه روپاش واسته
اما امان از روزی که
.
.
.
به خودت ببازی
چرخه زندگی هم اینجوریه که از تنهایی پناه میبری به آدم های جدید و بعد یه مدت از همون آدم ها پناه میبری به
.
.
.
تنهایی
گفت : اوسا ؟
.
.
.
گفتم : جونم ؟
.
.
.
پرسید : تو آفرینش چه مشکلی هست بنظرت ؟
.
.
.
گفتم : از باگهای آفرینش اینه که اونایی که دوستشون داریم
.
.
.
می تونند دوستمون نداشته باشند
گفت : اوسا ؟
.
.
.
گفتم جونم ؟
.
.
.
پرسید : چطو میشه وقتی یهویی یکیو از دست می دیم انقد ناراحت می شیم ؟ مشکل چیه اوسا ؟
.
.
.
گفتم : ما بیشتر وقت ها آدما رو کم کم از دست می دیم، فقط مشکل اونجاست که « یهویی » می فهمیمش
