اول ماهیتابه البرز را روی گاز فر دار میگزاریم
سپس تخم مرغ سالار را روی ماهیتابه میریزیم
قاشق را با فاصله دو سانتی متر و پنج میلی متر کنار ماهیتابه میگزاریم

حالا تا نیمروی ما پخته شود اقای محمد رضا محمودی راد برای شما صحبتی دارد

سرویس دو پارچه البرز دارای یک ماهیتابه سی و سه سانتی و یک در شیشه
قیمت: صد و بیست هزار تومان

توجه کنید
اگر جزو پنج نفر اول باشید این سرویس را با قیمت صد و نوزده تومان میتوانید بخرید

صحبت اقای محمودی کمی طول کشید و من پنج دقیقه قبل به ان نمک هدیه اضافه کردم

نکات مهم :حتما باید قاشق را با فاصله دو سانتی متر و پنج میلی متر بگزارید و نمکتان نمک هدیه باشد

بشنـو این نی چون شکــایت می‌کـــنـد
از جـداییــهـــا حکـــــایت مـــی‌کــــنـد

کــــز نیستـــان تـــا مـــــرا ببریــــده‌انـد
در نفیــــــرم مــــــرد و زن نالیـــــده‌انـد

سینه خواهم شرحـــه شرحـــه از فراق
تـــا بگـــویــم شـــرح درد اشتیـــــاق

هـــر کسی کو دور ماند از اصل خویش
بـــاز جویـــد روزگــــــار وصـــل خـــویش

مــن بــــه هــــر جمعیتی نالان شـــدم
جفــت بــدحالان و خوش‌حالان شـــدم

هــر کســی از ظن خــود شــد یـار من
از درون مـن نجســت اســـرار مــن

ســـر مــن از نالـــه‌ی مـــن دور نیست
لیـک چشم و گوش را آن نور نیست

مولانا

من بی‌مایه که باشم که خریدار تو باشم
حیف باشد که تو یار من و من یار تو باشم

تو مگر سایه لطفی به سر وقت من آری
که من آن مایه ندارم که به مقدار تو باشم

خویشتن بر تو نبندم که من از خود نپسندم
که تو هرگز گل من باشی و من خار تو باشم

سعدی

پدر از کنار اتاق رد شد
میخواست دخترش را برای صبحانه صدا بزند اما نبود
پدر هر چه در زد تا در را باز کند دختر نبود
در باز شد
دو نامه کنار تخت بود
روی یکی از ان ها نوشته بود: اول این را بخوان

و روی دیگری: اگر ان را خواندنی حالا این را بخوان

پدر نامه ی اول را باز کرد روی ان نوشته بود: سلام پدر! من در جنگلی ناشناس رفتم و تو نمیتوانی مرا پیدا کنی! نگران من نباش! من در جنگل شوهری پیدا کردم که میدانم تو اصلا از ان خوشت نمیاد چون او یک دزد است و خالکوبی های زیادی دارد

ما فقیر هستیم و توی یک ماشین زنگی میکنیم ما میخواهیم بچه بیاریم و ان را بفروشیم و پولش را جمع کنیم و خوشبخت شویم

پدر چند دقیقه ای بی حس ماند و یادش افتاد یک نامه دیگر هم نوشته بود! نامه را باز کرد

در ان نوشته بود: نترس پدر! من خونه ی عمم کارنامم رو بد شدم بیا ببر منو
کارنامم تو کشو دومیست

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پنهان و پیدایت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر میزنی
در حریم خانه ام در میزنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود
درس عشقش بیقرارت کرده بود

مرد راهم باش تا شاهت کنم
صد چو لیلا کشته در راهت کنم

مرتضی عبداللهی