وقتی به چیزی که آرزوشو داشتی میرسی،تازه میفهمی آرزوش از خودش قشنگتر بود

می خواهم اقلا یک نفر باشد که من با او از همه چیز همانطور حرف بزنم که با خودم حرف میزنم

ﺑﻴـــﺸﺘﺮ ﺁﺩﻣﺎ
ﺗﺠﺮﺑﮥ ﻳﻩ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻧﺨــﻮﺍﺑﻴﺪﻥ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻥ
ﯾﻪ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺗـــﻮﻱ ﺟﺎ ﻏﻠﺖ ﺯﺩﻥ
ﻭ ﭼﺸﻢ ﺑـﺮ ﻫﻢ ﻧـﺬﺍﺷﺘﻦ
ﺑﻴـــﺸﺘﺮ ﺁﺩﻣﺎ
ﻫﻤــﻮﻥ ﺷﺐ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﺭﺍﻫﯽ ﻋﻘـــﻞ
ﻭ ﺍﺣﺴــﺎﺳﺸﻮﻥ ﺑﻪ ﻓﻨـــﺎ ﺭﻓﺘـــﻦ
ﻭ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻴــﭻ ﻭﻗﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧــﮑﺮﺩﻥ
ﻓﻘــﻂ ﺯﻧﺪﻩ ﺑــﻮﺩﻥ

دِل عزیز و محترم
یــاد بگیـر
اگه کسـی بهـــت گُفـــت دوسـت دارم
لـُــزومـــا بــه ایــن معنــی نیست کـه کِــس دیگه ای رو دوسـت نـــداره

دیوانه ات میکنند مسئله هایی که در ذهنت به جای اینکه حل شده باشند ، ته نشین شده اند

ای کـاش
فردا که از خواب بیدار می شویم زندگی یـک رنگ دیگر باشد
همــرنگ آرزوهــایمان

گله که بسیار است اما دیگر حوصله ایی نیست

ملا نصرالدين هر روز در بازار گدايي مي‌كرد و مردم با نيرنگي، حماقت او را دست مي‌انداختند. دو سكه به او نشان مي‌دادند كه يكي شان طلا بود و يكي از نقره. اما ملا نصرالدين هميشه سكه نقره را انتخاب مي‌كرد
اين داستان در تمام منطقه پخش شد. هر روز گروهي زن و مرد مي‌آمدند و دو سكه به او نشان مي دادند و ملا نصرالدين هميشه سكه نقره را انتخاب مي‌كرد

تا اينكه مرد مهرباني از راه رسيد و از اينكه ملا نصرالدين را آنطور دست مي‌انداختند، ناراحت شد. در گوشه ميدان به سراغش رفت و گفت: هر وقت دو سكه به تو نشان دادند، سكه طلا را بردار

اينطوري هم پول بيشتري گيرت مي‌آيد و هم ديگر دستت نمي‌اندازند ملا نصرالدين پاسخ داد: ظاهراً حق با شماست، اما اگر سكه طلا را بردارم، ديگر مردم به من پول نمي‌دهند تا ثابت كنند كه من احمق تر از آن‌هايم. شما نمي‌دانيد تا حالا با اين كلك چقدر پول گير آورده‌ام

اگر كاري كه مي كني، هوشمندانه باشد، هيچ اشكالي ندارد كه تو را احمق بدانند

آدمی ساخته افکار خویش است فردا همان خواهد شد که آنروز به آن می اندیشد